ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ: ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ନରେନ୍ଦ୍ର ମୋଦୀ ଗତକାଲି ନୂଆଦିଲ୍ଲୀର ୭, ଲୋକ କଲ୍ୟାଣ ମାର୍ଗରେ ଆଇସିସି ମହିଳା ବିଶ୍ୱକପ ୨୦୨୫ ଚାମ୍ପିଅନ୍ ଦଳ ସହିତ ଆଲୋଚନା କରିଥିଲେ। ଭାରତୀୟ ଦଳ ଗତ ୨ ନଭେମ୍ବର, ୨୦୨୫ ରବିବାର ଦିନ ଦକ୍ଷିଣ ଆଫ୍ରିକା ବିପକ୍ଷରେ ଫାଇନାଲରେ ବିଜୟୀ ହୋଇଥିଲା। ଏହି ଅବସରରେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ କହିଥିଲେ ଯେ, ଏହି ଦିନଟି ଏକ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଦିନ, କାରଣ ଏହି ଗୋଟିଏ ଦିନରେ ଉଭୟ ଦେବ ଦୀପାବଳି ଏବଂ ଗୁରୁ ପରବ ଉଭୟ ପାଳନ କରାଯାଉଛି। ସେ ଉପସ୍ଥିତ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ଶୁଭେଚ୍ଛା ମଧ୍ୟ ଜଣାଇଥିଲେ।
ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ପ୍ରତି କୃତଜ୍ଞତା ପ୍ରକାଶ କରି ଦଳର ପ୍ରଶିକ୍ଷକ ଶ୍ରୀ ଅମୋଲ ମଜୁମଦାର କହିଛନ୍ତି ଯେ ତାଙ୍କୁ ଭେଟିବା ଏକ ସମ୍ମାନ ଏବଂ ସୌଭାଗ୍ୟର କଥା। ସେ ଖେଳାଳିମାନଙ୍କ କଠିନ ପରିଶ୍ରମକୁ ଦେଶର ଝିଅମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପରିଚାଳିତ ଏକ ଆନ୍ଦୋଳନ ଭାବରେ ଅବିହିତ କରିଥିଲେ ଏବଂ ଗତ ଦୁଇ ବର୍ଷରେ ସେମାନଙ୍କର ଅସାଧାରଣ ସମର୍ପଣଭାବକୁ ପ୍ରଶଂସା କରିଥିଲେ। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଝିଅମାନେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅଭ୍ୟାସ ଅଧିବେଶନରେ ଉଲ୍ଲେଖନୀୟ ତୀବ୍ରତା ଏବଂ ଶକ୍ତି ସହିତ ଖେଳିଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କର ଏହି କଠିନ ପରିଶ୍ରମ ଫଳପ୍ରଦ ହୋଇଛି ବୋଲି ସେ କହିଥିଲେ।
ଅଧିନାୟକ ହରମନପ୍ରୀତ କୌର ୨୦୧୭ରେ ଟ୍ରଫି ନ ଜିତି ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ଭେଟିବାର ଅଭିଜ୍ଞତାକୁ ମନେ ପକାଇଥିଲେ ଏବଂ ବର୍ଷ ବର୍ଷ ଧରି ସେ ଯେଉଁ ଟ୍ରଫି ପାଇଁ ଏତେ ପରିଶ୍ରମ କରିଥିଲେ ତାହାକୁ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ଭେଟିଦେଇଥିବାରୁ ଗଭୀର ସମ୍ମାନିତ ଅନୁଭବ କରୁଥିବା କହିଥିଲେ । ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ତାଙ୍କର ଖୁସିକୁ ଦ୍ୱିଗୁଣିତ କରିଛନ୍ତି ଏବଂ ଏହା ତାଙ୍କ ପାଇଁ ବହୁତ ଗର୍ବର ବିଷୟ। ସେ ଆହୁରି କହିଛନ୍ତି ଯେ ତାଙ୍କର ଲକ୍ଷ୍ୟ ହେଉଛି ଭବିଷ୍ୟତରେ ତାଙ୍କୁ ଆହୁରି ଭେଟିବା ଏବଂ ତାଙ୍କ ସହିତ ଦଳୀୟ ଫଟୋ ଉଠାଇବା।
ଶ୍ରୀ ମୋଦୀ ସେମାନଙ୍କ ସଫଳତାକୁ ପ୍ରଶଂସା କରି କହିଛନ୍ତି ଯେ ସେମାନେ ପ୍ରକୃତରେ କିଛି ମହାନ ସଫଳତା ହାସଲ କରିଛନ୍ତି। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଭାରତରେ କ୍ରିକେଟ କେବଳ ଏକ ଖେଳ ନୁହେଁ, ବରଂ ଲୋକଙ୍କ ଜୀବନର ଏକ ଅଂଶ ପାଲଟିଛି। ସେ କହିଛନ୍ତି ଯେ ଯେତେବେଳେ କ୍ରିକେଟରେ ସଫଳତା ଚାଲିଥାଏ, ଦେଶ ଉଲ୍ଲସିତ ଥାଏ, କିନ୍ତୁ ଏକ ଛୋଟ ବିଫଳତା ମଧ୍ୟ ସମଗ୍ର ଦେଶକୁ ଦୋହଲାଇ ଦିଏ। ଏହି ବିଶ୍ବକପରେ ଲଗାତାର ତିନୋଟି ମ୍ୟାଚ୍ ହାରିବା ପରେ ଦଳକୁ କିପରି ଟ୍ରୋଲିଂର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବାକୁ ପଡିଥିଲା, ସେ ବିଷୟରେ ସେ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଥିଲେ ।
ହରମନପ୍ରୀତ କୌର ଦୋହରାଇଥିଲେ ଯେ ସେ ୨୦୧୭ରେ ଫାଇନାଲ୍ ହାରିବା ପରେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ଭେଟିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ପରବର୍ତ୍ତୀ ସୁଯୋଗରେ ହରମନଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ସର୍ବୋତ୍ତମ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବାକୁ ପ୍ରେରଣା ଦେଇଥିଲେ। ଶେଷରେ ଟ୍ରଫି ଜିତିବା ଏବଂ ତାଙ୍କ ସହ ପୁଣି କଥା ହେବାର ସୁଯୋଗ ପାଇବାରେ ହରମନପ୍ରୀତ ଖୁସି ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ।
ଏହାପରେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ସ୍ମୃତି ମାନ୍ଧାନାଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ମନ କଥା ଜଣାଇବାକୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରିଥିଲେ। ସ୍ମୃତି ମନ୍ଧାନା ମନେ ପକାଇଥିଲେ ଯେ ୨୦୧୭ରେ ଦଳ କୌଣସି ଟ୍ରଫି ଜିତି ନଥିଲା, କିନ୍ତୁ ସେତେବେଳେ ସେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ଆକାଂକ୍ଷା ପୂରଣ ସଂପର୍କରେ ଏକ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିଥିବା ମନେପକାଇଥିଲେ । ସ୍ମୃତି କହିଥିଲେ ଯେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଉତ୍ତର ତାଙ୍କ ମନରେ ରହିଥିଲା ଏବଂ ପରବର୍ତ୍ତୀ ଛଅ କିମ୍ବା ସାତ ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ବିଶ୍ୱକପରେ ଅନେକ ନିରାଶାଜନକ ପରାଜୟ ସତ୍ତ୍ୱେ, ଏହା ଦଳକୁ ବହୁତ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥିଲା। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଏହା ଯେପରି ଭାଗ୍ୟରେ ଲେଖାଥିଲା ଯେ ଭାରତର ପ୍ରଥମ ବିଶ୍ବକପ ସଫଳତା ଭାରତରେ ହିଁ ଆୟୋଜନ ହେବ । ସେ ଆହୁରି କହିଥିଲେ ଯେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ସର୍ବଦା ପ୍ରେରଣାର ଉତ୍ସ ହୋଇଆସିଛନ୍ତି, ବିଶେଷକରି ମହିଳାମାନେ ବର୍ତ୍ତମାନ ପ୍ରତ୍ୟେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ – ଇସ୍ରୋର ଶୁଭାରମ୍ଭ ଠାରୁ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଜାତୀୟ ସଫଳତା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ – ଯେଉଁଭଳି ଭାବରେ ପାଦ ଦେଉଛନ୍ତି – ଯାହାକୁ ସେ ମହିଳାମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଭଲ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବା ଏବଂ ଅନ୍ୟ ଝିଅମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣା ଦେବା ପାଇଁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରେରଣାଦାୟକ ଏବଂ ସଶକ୍ତୀକରଣ ବୋଲି ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥିଲେ। ଶ୍ରୀ ମୋଦୀ ଉତ୍ତର ଦେଇଥିଲେ ଯେ ସମଗ୍ର ଦେଶ ଦେଖୁଛି ଏବଂ ଗର୍ବ ଅନୁଭବ କରୁଛି ଏବଂ ସେ ପ୍ରକୃତରେ ସେମାନଙ୍କର ଅଭିଜ୍ଞତା ଶୁଣିବାକୁ ଚାହାଁନ୍ତି। ସ୍ମୃତି ମନ୍ଧାନା କହିଥିଲେ ଯେ ଅଭିଯାନର ସର୍ବୋତ୍ତମ ଭାଗ ହେଉଛି ଯେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଖେଳାଳି ଘରକୁ ଯାଇ ସେମାନଙ୍କର କାହାଣୀ ବାଣ୍ଟିପାରିବେ, କାରଣ କାହାର ଅବଦାନ କମ୍ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ନୁହେଁ। ସେ ପୁଣି କହିଥିଲେ ଯେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ପୂର୍ବରୁ ଦେଇଥିବା ପରାମର୍ଶ ସର୍ବଦା ତାଙ୍କ ମନରେ ଥିଲା ଏବଂ ତାଙ୍କର ଶାନ୍ତ ଏବଂ ସଂଯମ ଆଚରଣ ପ୍ରେରଣାର ଉତ୍ସ ଥିଲା।
ଦଳର ଯାତ୍ରା କଥା ଉଲ୍ଲେଖ କରି ଜେମିମା ରଡ୍ରିଗ୍ସ କହିଥିଲେ ଯେ ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ତିନୋଟି ମ୍ୟାଚ୍ ହାରିଯାଇଥିଲେ, ଏହା ପ୍ରମାଣିତ ହୋଇଯାଇଥିଲା ଯେ ଗୋଟିଏ ଦଳ କେତେ ଥର ଜିତିଥାଏ ତାହା ଦ୍ୱାରା ନୁହେଁ, ବରଂ ପଡ଼ିଯିବା ପରେ କିପରି ଉପରକୁ ଉଠିଥାଏ ତାହା ଦ୍ୱାରା ପରିଚିତ ହୁଏ। ସେ ଆଶ୍ୱାସନା ଦେଇଥିଲେ ଯେ ଏହି ଦଳ ଏହାର ସର୍ବୋତ୍ତମ ପ୍ରଦର୍ଶନ ଦେଇଛି, ଯାହା କାରଣରୁ ଏହା ଏକ ଚାମ୍ପିଅନ୍ ଦଳ। ସେ ଦଳ ଭିତରେ ଏକତା ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରି ଏହାକୁ ସର୍ବୋତ୍ତମ ବୋଲି କହିଥିଲେ। ସେ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରିଥିଲେ ଯେ ଯେତେବେଳେ ଜଣେ ଖେଳାଳି ଭଲ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରନ୍ତି, ସମସ୍ତେ ଏପରି ସେଲିବ୍ରେଟ୍ କରନ୍ତି ଯେପରି ସେ ନିଜେ ରନ କରିଛନ୍ତି କିମ୍ବା ୱିକେଟ ନେଇଛନ୍ତି। ସେହିପରି, ଯେତେବେଳେ କେହି ନିରାଶ ହୁଅନ୍ତି, ଜଣେ ସାଥୀ ସର୍ବଦା ତାଙ୍କ କାନ୍ଧରେ ହାତ ରଖି କହନ୍ତି, “ଚିନ୍ତା କର ନାହିଁ, ପରବର୍ତ୍ତୀ ମ୍ୟାଚରେ ତୁମେ ଭଲ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବ।” ସେ ଆହୁରି ମଧ୍ୟ କହିଥିଲେ ଯେ ସମର୍ଥନ ଏବଂ ଏକତାର ଏହି ଭାବନା ହେଉଛି ଦଳର ପ୍ରକୃତ ପରିଚୟ।
ସ୍ନେହ ରାଣା ଜେମିମା ରଡ୍ରିଗ୍ସଙ୍କ ସହ ସହମତ ହୋଇ କହିଥିଲେ ଯେ ସଫଳତାର ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ସମସ୍ତେ ଏକାଠି ଠିଆ ହେଲେ ମଧ୍ୟ, କଷ୍ଟକର ସମୟରେ ପରସ୍ପରକୁ ସମର୍ଥନ କରିବା ଆହୁରି ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ। ସେ ଜୋର ଦେଇ କହିଥିଲେ ଯେ ଗୋଟିଏ ଦଳ ଏବଂ ଏକ ୟୁନିଟ୍ ଭାବରେ, ସେମାନେ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ ଯେ ପରିସ୍ଥିତି ଯାହା ହେଉନା କାହିଁକି, ସେମାନେ କେବେବି ପରସ୍ପର ବିରୁଦ୍ଧରେ ରହିବେ ନାହିଁ ଏବଂ ସର୍ବଦା ପରସ୍ପରକୁ ଉତ୍ସାହିତ କରିବେ। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଏହା ସେମାନଙ୍କ ଦଳର ସବୁଠାରୁ ବଡ଼ ଶକ୍ତି।
କ୍ରାନ୍ତି ଗୌର କହିଥିଲେ ଯେ ହରମନପ୍ରୀତ କୌର ସର୍ବଦା ସମସ୍ତଙ୍କୁ ହସିବା ପାଇଁ ଉତ୍ସାହିତ କରନ୍ତି। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଯଦି କେହି ଟିକେ ନର୍ଭସ ଥିଲେ, ଦଳର ଆଭିମୁଖ୍ୟ ହେଉଛି ହସିବା, ଯାହା ଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତେ ପରସ୍ପରକୁ ହସୁଥିବା ଦେଖି ଖୁସି ଏବଂ ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସୀ ହୋଇପାରିବେ। ଏହି ଅବସରରେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ପଚାରିଥିଲେ ଯେ ଦଳରେ ଏପରି କେହି ଅଛନ୍ତି କି ଯିଏ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ହସାନ୍ତି, ଯାହାର ଉତ୍ତରରେ କ୍ରାନ୍ତି ଉତ୍ତର ଦେଇଥିଲେ ଯେ ଜେମିମା ରଡ୍ରିଗ୍ସ ଏହି ଭୂମିକା ନିର୍ବାହ କରନ୍ତି। ଜେମିମା କହିଥିଲେ ଯେ ହରଲିନ୍ କୌର ଦେଓଲ ମଧ୍ୟ ଦଳକୁ ଏକାଠି କରିବାରେ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ।
ଏହି ସମୟରେ ହରଲିନ୍ କୌର ଦେଓଲ୍ କହିଥିଲେ ଯେ ସେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ଯେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦଳରେ ଏପରି ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ରହିବା ଉଚିତ ଯିଏ ପରିବେଶକୁ ହାଲୁକା ରଖେ। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଯେତେବେଳେ ସେ କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଏକାକୀ ଦେଖନ୍ତି କିମ୍ବା ଅନୁଭବ କରନ୍ତି ଯେ ସେମାନଙ୍କ ପାଖରେ କିଛି ଖାଲି ସମୟ ଅଛି, ସେ ଛୋଟ ଛୋଟ ଉପାୟରେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ସଂଯୋଗ ସ୍ଥାପନ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତି। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ତାଙ୍କ ଚାରିପାଖରେ ଥିବା ଲୋକମାନେ ଖୁସି ହେଲେ ସେ ବହୁତ ଖୁସି ଅନୁଭବ କରନ୍ତି।
ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ନରେନ୍ଦ୍ର ମୋଦୀ ପଚାରିଥିଲେ ଯେ ଫେରିବା ପରେ ଦଳ କିଛି କରିଛି କି? ହରଲିନ୍ କୌର ଦେଓଲ୍ ମଜାରେ ବୁଝାଇଥିଲେ ଯେ ଅନ୍ୟମାନେ ତାଙ୍କୁ ଉଚ୍ଚ ସ୍ବରରେ ପାଟିକରୁଥିବାରୁ ତାଗିଦ କରିଥିଲେ ଏବଂ ଚୁପ୍ ରହିବାକୁ କହିଥିଲେ। ସେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ତ୍ବଚାର ଯତ୍ନ ବିଷୟରେ ପଚାରିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ ଯେ ତାଙ୍କ ତ୍ବଚା ବହୁତ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଦେଖାଯାଉଛି। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ନମ୍ରତାର ସହିତ ଉତ୍ତର ଦେଲେ ଏବଂ କହିଲେ ଯେ ସେ ଏହି ବିଷୟ ପ୍ରତି ଅଧିକ ଧ୍ୟାନ ଦେଇ ନାହାଁନ୍ତି। ଖେଳାଳିମାନେ କହିଥିଲେ ଯେ ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଭାରତୀୟଙ୍କ ପ୍ରେମ ହିଁ ତାଙ୍କୁ ଏତେ ଆକର୍ଷିତ କରିଛି। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ସହମତ ହୋଇ କହିଲେ ଯେ ଏପରି ସାମାଜିକ ସ୍ନେହ ପ୍ରକୃତରେ ଏକ ମହାନ ଶକ୍ତି ଥିଲା। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ସେ ସରକାର ମୁଖ୍ୟ ଭାବରେ ୨୫ ବର୍ଷ ପୂରଣ କରିଛନ୍ତି ଏବଂ ଏତେ ଦୀର୍ଘ କାର୍ଯ୍ୟକାଳ ପରେ ଏପରି ଆଶୀର୍ବାଦ ପାଇଚାଲିବା ବେଶ ପ୍ରଭାବ ପକାଇଥାଏ ।
ଦଳର ପ୍ରଶିକ୍ଷକ ତାଙ୍କୁ ପଚରାଯାଉଥିବା ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ରଖିଥିଲେ ଏବଂ ଦଳ ମଧ୍ୟରେ ଥିବା ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ ଉପରେ ମନ୍ତବ୍ୟ ଦେଇଥିଲେ। ସେ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରିଥିଲେ ଯେ ସେ ଦୁଇ ବର୍ଷ ଧରି ମୁଖ୍ୟ ପ୍ରଶିକ୍ଷକ ଅଛନ୍ତି। ସେ ଗତ ଜୁନ୍ ମାସରେ ଇଂଲଣ୍ଡରେ ହୋଇଥିବା ଏକ ଘଟଣା ବିଷୟରେ କହିଥିଲେ ଯେଉଁଠାରେ ସେ କିଙ୍ଗ ଚାର୍ଲ୍ସଙ୍କୁ ଭେଟିଥିଲେ। ପ୍ରୋଟୋକଲ୍ ଯୋଗୁଁ କେବଳ ୨୦ ଜଣଙ୍କୁ ଅନୁମତି ଦିଆଯାଇଥିଲା, ତେଣୁ ସପୋର୍ଟ ଷ୍ଟାଫ୍ ଯୋଗ ଦେଇପାରିଲେ ନାହିଁ। ସମସ୍ତ ଖେଳାଳି ଏବଂ ତିନି ଜଣ ଅଭିଜ୍ଞ ପ୍ରଶିକ୍ଷକ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲେ। ପ୍ରୋଟୋକଲ୍ କେବଳ ୨୦ ଜଣଙ୍କୁ ଅନୁମତି ଦେଇଥିବାରୁ ସେ ସପୋର୍ଟ ଷ୍ଟାଫମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଗଭୀର ଦୁଃଖ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ। ଜବାବରେ, ସପୋର୍ଟ ଷ୍ଟାଫମାନେ କହିଥିଲେ ଯେ ସେମାନଙ୍କୁ ସେହି ଫଟୋର ଆବଶ୍ୟକତା ନାହିଁ; ସେମାନେ ନଭେମ୍ବର ୪ କିମ୍ବା ୫ ତାରିଖରେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଶ୍ରୀ ମୋଦୀଙ୍କ ସହିତ ଏକ ଫଟୋ ଉଠଇବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ। ଆଜି, ସେମାନଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ପୂରଣ ହୋଇଛି।
ହରମନପ୍ରୀତ କୌର କହିଛନ୍ତି ଯେ ବେଳେବେଳେ ଏମିତି ଲାଗୁଥିଲା ଯେ ସେ ଏକମାତ୍ର ବ୍ୟକ୍ତି ଯିଏ ବିଫଳତାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେଉଛନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଏହି ସଂଘର୍ଷ ତାଙ୍କୁ ମାନସିକ ଏବଂ ଶାରୀରିକ ଭାବରେ ଅଧିକ ଶକ୍ତିଶାଳୀ କରିବା ପାଇଁ ଥିଲା। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ନରେନ୍ଦ୍ର ମୋଦୀ ହରମନପ୍ରୀତଙ୍କୁ ପଚାରିଥିଲେ ଯେ ଯେତେବେଳେ ସେ ଏହା ଜଣାଇଥିଲେ ସେତେବେଳେ ସେ କିପରି ଅନୁଭବ କରୁଥିଲେ, ଏବଂ ସେ ଏହାକୁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରେରଣାଦାୟକ ବୋଲି ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥିଲେ। ହରମନପ୍ରୀତ ଉତ୍ତର ଦେଇଥିଲେ ଯେ ସେ ସର୍ବଦା ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିଲେ ଯେ ଗୋଟିଏ ଦିନ ସେମାନେ ଟ୍ରଫି ଉଠାଇବେ, ଏବଂ ଏହି ବିଶେଷ ଭାବନା ପ୍ରଥମ ଦିନରୁ ଦଳରେ ରହିଥିଲା। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଦଳର ସଦସ୍ୟମାନେ ବାରମ୍ବାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେଉଥିବା ଚ୍ୟାଲେଞ୍ଜଗୁଡ଼ିକୁ ସ୍ୱୀକାର କରିଥିଲେ ଏବଂ ପ୍ରତିକୂଳତା ସତ୍ତ୍ୱେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସ ପ୍ରେରଣା ଦେବା ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କର ସାହସ ଏବଂ କ୍ଷମତାକୁ ପ୍ରଶଂସା କରିଥିଲେ। ହରମନପ୍ରୀତ ସମସ୍ତ ଦଳର ସଦସ୍ୟଙ୍କୁ ଶ୍ରେୟ ଦେଇଥିଲେ ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଟୁର୍ଣ୍ଣାମେଣ୍ଟରେ ସେମାନଙ୍କର ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସ ଏବଂ ନିରନ୍ତର ଉନ୍ନତି ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରିଥିଲେ। ସେ ଜଣାଇଥିଲେ ଯେ ଗତ ଦୁଇ ବର୍ଷ ଧରି, ସେ ମାନସିକ ଶକ୍ତି ଉପରେ ବ୍ୟାପକ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଛନ୍ତି ଏବଂ ସ୍ବୀକାର କରିଥିଲେ ଯେ ଅତୀତକୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରାଯାଇପାରିବ ନାହିଁ। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ କହିଥିଲେ ଯେ ଏହି ଯାତ୍ରା ତାଙ୍କୁ ବର୍ତ୍ତମାନରେ ବଞ୍ଚିବାକୁ ଶିଖାଇଛି। ସେ ଏଥିରେ ସହମତ ହୋଇଥିଲେ, ଆହୁରି ମଧ୍ୟ କହିଥିଲେ ଯେ ଏହି କାରଣରୁ ସେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ପଚାରିଥିଲେ ଯେ ତାଙ୍କ ଦଳର ସଦସ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣା ଦେବା ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନରେ ରହିବା ପ୍ରତି ସେମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସକୁ ଦୃଢ଼ କରିବା ପାଇଁ ସେ ଭିନ୍ନ ଭାବରେ କ’ଣ କରିଛନ୍ତି। ସେ ଜଣାଇଥିଲେ ଯେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଏବଂ ତାଙ୍କ ପ୍ରଶିକ୍ଷକଙ୍କ ମାର୍ଗଦର୍ଶନ ତାଙ୍କୁ ସଠିକ୍ ପଥରେ ଚଳାଇଛି।
ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଦୀପ୍ତି ଶର୍ମାଙ୍କୁ ଜଣେ ପୋଲିସ ଉପ-ସୁପରିଣ୍ଟେଣ୍ଡେଣ୍ଟ (ଡିଏସପି) ଭାବରେ ତାଙ୍କର ଭୂମିକା ବିଷୟରେ ପଚାରିଥିଲେ ଏବଂ ମଜା କରି କହିଥିଲେ ଯେ, ସେ ହୁଏତ ସବୁକିଛି ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରୁଛନ୍ତି। ଦୀପ୍ତି ଉତ୍ତର ଦେଇଥିଲେ କି ସେ କେବଳ ତାଙ୍କୁ ଭେଟିବା ଏବଂ ଏହି ମୁହୂର୍ତ୍ତକୁ ଉପଭୋଗ କରିବାକୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲେ। ସେ ମନେ ପକାଇଥିଲେ ଯେ ୨୦୧୭ ମସିହାରେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ତାଙ୍କୁ କହିଥିଲେ ଯେ, ଜଣେ ପ୍ରକୃତ ଖେଳାଳି ହେଉଛନ୍ତି ଯିଏ ବିଫଳତାକୁ ଦୂର କରି ଆଗକୁ ବଢ଼ିବା ଶିଖନ୍ତି। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଶ୍ରୀ ମୋଦୀଙ୍କ କଥା ତାଙ୍କୁ ସର୍ବଦା ପ୍ରେରଣା ଦେଇଛି ଏବଂ ସେ ନିୟମିତ ଭାବରେ ତାଙ୍କ ଭାଷଣ ଶୁଣନ୍ତି। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଅନେକ ସ୍ୱର ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଶାନ୍ତ ଏବଂ ସଂଯମିତ ଭାବରେ ପରିସ୍ଥିତିକୁ ପରିଚାଳନା କରିବା ତାଙ୍କୁ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଭାବରେ ତାଙ୍କ ଖେଳରେ ସାହାଯ୍ୟ କରେ।
ଶ୍ରୀ ମୋଦିଦୀ ଦୀପ୍ତିଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ହନୁମାନ ଟାଟୁ ବିଷୟରେ ଏବଂ ଏହା ତାଙ୍କୁ କିପରି ସାହାଯ୍ୟ କରେ ସେ ବିଷୟରେ ପଚାରିଥିଲେ। ସେ ଉତ୍ତର ଦେଇଥିଲେ ଯେ, ସେ ହନୁମାନଜୀଙ୍କୁ ନିଜ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ଏବଂ ଯେତେବେଳେ ସେ ଅସୁବିଧାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୁଅନ୍ତି, ତାଙ୍କ ନାମ ଜପ ତାଙ୍କୁ ସେଗୁଡ଼ିକୁ ଦୂର କରିବା ପାଇଁ ଶକ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରେ। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ମଧ୍ୟ ପଚାରିଥିଲେ ଯେ, ସେ ତାଙ୍କ ଇନଷ୍ଟାଗ୍ରାମ ଆକାଉଣ୍ଟରେ “ଜୟ ଶ୍ରୀ ରାମ” ମଧ୍ୟ ଲେଖିଛନ୍ତି, ଯାହାକୁ ସେ ସ୍ବୀକାର କରିଥିଲେ। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ବିଶ୍ୱାସ ଜୀବନରେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ, ଏବଂ ଏକ ଉଚ୍ଚ ଶକ୍ତି ନିକଟରେ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରିବା ସାନ୍ତ୍ୱନା ପ୍ରଦାନ କରେ। ତା’ପରେ ସେ ପଡ଼ିଆରେ ତାଙ୍କର ଦୃଢ଼ ନିଷ୍ପତ୍ତି ଏବଂ ତାଙ୍କ ପ୍ରଭୁତ୍ୱର ଧାରଣାରେ କୌଣସି ସତ୍ୟତା ଅଛି କି ନାହିଁ ସେ ବିଷୟରେ ପଚାରିଥିଲେ। ସେ ଉତ୍ତର ଦେଇଥିଲେ ଯେ ଏପରି କିଛି ନଥିଲା, କିନ୍ତୁ ସେ ସ୍ୱୀକାର କରିଥିଲେ ଯେ ତାଙ୍କ ଥ୍ରୋକୁ ଅନ୍ୟମାନେ ଭୟ କରନ୍ତି, ଏବଂ ସାଥୀ ଖେଳାଳିମାନେ ପ୍ରାୟତଃ ମଜା କରି ତାଙ୍କୁ ଶାନ୍ତ ଭାବରେ ଖେଳିବାକୁ କୁହନ୍ତି। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଭାବରେ ତାଙ୍କ ଟାଟୁ ବିଷୟରେ ପଚାରିଥିବାରୁ ଓ ଇନଷ୍ଟାଗ୍ରାମ ଟାଗଲାଇନ ବିଷୟରେ ପଚାରିଥିବାରୁ ସେ ପ୍ରଶଂସା କରିଥିଲେ।
ପରେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ହରମନପ୍ରୀତ କୌରଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ପକେଟରେ ରଖିଥିବା ବଲ୍ ବିଷୟରେ ପଚାରିଥିଲେ । କୌଣସି ପୂର୍ବ ଯୋଜନା ଅନୁସାରେ କିମ୍ବା କାହାର ନିର୍ଦ୍ଦେଶରେ ଏପରି କରିଥିଲେ ବୋଲି ପଚାରିଥିଲେ। ହରମନପ୍ରୀତ ଉତ୍ତର ଦେଇଥିଲେ ଯେ, ଏହା ଦୈବୀ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ପରି ଲାଗୁଥିଲା, କାରଣ ସେ ଆଶା କରି ନଥିଲେ ଯେ, ଶେଷ ବଲ୍ ଏବଂ କ୍ୟାଚ୍ ତାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିବ। କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ଏହା ହେଲା, ସେତେବେଳେ ଅନୁଭବ ହେଲା ଯେ ବର୍ଷ ବର୍ଷର କଠିନ ପରିଶ୍ରମ ଏବଂ ଅପେକ୍ଷାର ଫଳ ମିଳିଛି, ଏବଂ ସେ ଏହାକୁ ରଖିବାକୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ବଲ୍ ଏବେ ବି ତାଙ୍କ ପକେଟ୍ରେ ଅଛି।
ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଶେଫାଲି ବର୍ମାଙ୍କ ଆଡ଼କୁ ଚାହିଁ ପଚାରିଥିଲେ ଯେ, ସେ ରୋହତକରୁ ଆସିଛନ୍ତି, ଯେଉଁ ଅଞ୍ଚଳ ମଲ୍ଲଯୋଦ୍ଧାମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଜଣାଶୁଣା, କିନ୍ତୁ ସେ କ୍ରିକେଟରେ କିପରି ପ୍ରବେଶ କଲେ ? ଶେଫାଲି ଉତ୍ତର ଦେଲେ ଯେ ରୋହତକରେ କୁସ୍ତି ଏବଂ କବାଡି ବହୁତ ଲୋକପ୍ରିୟ, କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ପିତା ତାଙ୍କ କ୍ରିକେଟ ଯାତ୍ରାରେ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ପଚାରିଲେ ଯେ ସେ କେବେ ପାରମ୍ପରିକ କୁସ୍ତି ଖେଳ ଖେଳିଛନ୍ତି କି ନାହିଁ, ଏବଂ ଶେଫାଲି କହିଥିଲେ ଯେ ସେ କେବେ ଖେଳି ନାହାଁନ୍ତି। ଶେଫାଲି ଜଣାଇଥିଲେ ଯେ ତାଙ୍କ ବାପା ଜଣେ କ୍ରିକେଟର ହେବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ସ୍ୱପ୍ନ ପୂରଣ କରିପାରିଲେ ନାହିଁ, ତେଣୁ ସେ ତାଙ୍କ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ଆଗ୍ରହ ଦେଇଥିଲେ। ଶେଫାଲି ଏବଂ ତାଙ୍କ ଭାଇ ଏକାଠି ମ୍ୟାଚ୍ ଦେଖୁଥିଲେ, ଯାହା ତାଙ୍କୁ କ୍ରିକେଟରେ ପ୍ରବଳ ଆଗ୍ରହ ସୃଷ୍ଟି କରିଥିଲା ଏବଂ ସେ ଜଣେ କ୍ରିକେଟର ହୋଇଗଲେ।
ମ୍ୟାଚରେ ଏକ କ୍ୟାଚ ନେବା ପୂର୍ବରୁ କାହିଁକି ହସୁଥିଲେ ବୋଲି ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଶେଫାଲିଙ୍କୁ ପଚାରିଥିଲେ । ଏହାର ଉତ୍ତରରେ ଶେଫାଲି କହିଥିଲେ ସେ ମନେ ମନେ ବଲକୁ ନିଜ ଆଡ଼କୁ ଡାକୁଥିଲେ, ସତକୁ ସତ ବଲ ଆସିବାରୁ ସେ ହସିପକାଇଥିଲେ । ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ କହିଥିଲେ ଯେ ସେ ନିଶ୍ଚିତ ଥିଲେ ଯେ, ବଲ୍ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ସ୍ଥାନକୁ ଯିବ ନାହିଁ। ଶେଫାଲି ଉତ୍ତର ଦେଇଥିଲେ ଯେ ଯଦି ବଲ୍ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ସ୍ଥାନକୁ ଯାଇଥାନ୍ତା, ତେବେ ସେ ଏହାକୁ ଧରିବା ପାଇଁ ଡାଇଭ୍ ମାରିଥାନ୍ତେ।
ତାଙ୍କର ଅନୁଭବ ବିଷୟରେ ପଚରାଯିବାରୁ, ଜେମିମା ରଡ୍ରିଗ୍ସ କହିଥିଲେ ଯେ ଏହା ସେମିଫାଇନାଲ ସମୟରେ ଥିଲା, ଏବଂ ଦଳ ପ୍ରାୟତଃ ଅଷ୍ଟ୍ରେଲିଆଠାରୁ ଅଳ୍ପ ବ୍ୟବଧାନରେ ହାରିଯାଉଥିଲା। ତାଙ୍କର ଏକମାତ୍ର ଧ୍ୟାନ ମ୍ୟାଚ୍ ଜିତିବା ଏବଂ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଖେଳିବା ଉପରେ ଥିଲା। ସେ ଜୋର ଦେଇ କହିଥିଲେ ଯେ ଦଳ ବାରମ୍ବାର କହୁଥିଲା ଯେ ଖେଳକୁ ବଦଳାଇବା ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଏକ ଲମ୍ବା ଭାଗୀଦାରୀ ଆବଶ୍ୟକ, ଏବଂ ଏହି ବିଶ୍ୱାସ ଦଳର ସାମୂହିକ ପ୍ରୟାସକୁ ନେଇଥିଲା। ନିଜେ ଶତକ ହାସଲ ନକରିବା ସତ୍ତ୍ୱେ, ସେ ଦଳୀୟ ବିଜୟ ଲାଗି ହରମନପ୍ରୀତ କୌର, ଦୀପ୍ତି, ରିଚା ଏବଂ ଅମନଜୋତଙ୍କ ଅବଦାନକୁ ଦାୟୀ କରିଥିଲେ, ଯେଉଁମାନଙ୍କ ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ଇନିଂସ ବିଜୟକୁ ସମ୍ଭବ କରିଥିଲା। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ସମସ୍ତେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିଲେ ଯେ ଦଳ ଏହା କରିପାରିବ, ଏବଂ ସେମାନେ ତାହା କରିଥିଲେ।
ଜେମିମା କହିଥିଲେ ଯେ, ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ବିଶ୍ୱକପ୍ ଜିତିବାର ତାଙ୍କର ଅଭିଜ୍ଞତା, ତିନୋଟି ମ୍ୟାଚ୍ ହାରିବା ପରେ ସେ କିପରି ଅନୁଭବ କରିଥିଲେ ଏବଂ ସେ କିପରି ପ୍ରତ୍ୟାବର୍ତ୍ତନ କରିଥିଲେ ସେ ବିଷୟରେ ଶୁଣିବାକୁ ଆଗ୍ରହୀ ଥିଲେ।
କ୍ରାନ୍ତି ଗୌର କହିଥିଲେ ଯେ ବିଶ୍ୱକପ୍ ଜିତିବା ତାଙ୍କ ଏବଂ ତାଙ୍କ ଗାଁର ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଗର୍ବର ବିଷୟ ଥିଲା। ସେ ଜଣାଇଥିଲେ ଯେ ଯେତେବେଳେ ସେ ବୋଲିଂ କରୁଥିଲେ, ହରମନପ୍ରୀତ କୌର ତାଙ୍କୁ କହୁଥିଲେ ଯେ ସେ ପ୍ରଥମ ୱିକେଟ୍ ନେବେ, ଯାହା ତାଙ୍କୁ ଭଲ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବାକୁ ପ୍ରେରଣା ଦେଇଥିଲା। କ୍ରାନ୍ତି ତାଙ୍କ ବଡ଼ ଭାଇଙ୍କ କ୍ରିକେଟ୍ ପ୍ରତି ପ୍ରେମ ଏବଂ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ପ୍ରତି ତାଙ୍କର ସମ୍ମାନ ବିଷୟରେ ମଧ୍ୟ କହିଥିଲେ। ତାଙ୍କ ବାପା ଚାକିରି ହରାଇବାପରେ ତାଙ୍କ ଭାଇ ଏକାଡେମୀରେ ଯୋଗ ଦେଇପାରିଲେ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ସେ ଅନୌପଚାରିକ ଭାବରେ ଖେଳ ଜାରି ରଖିଥିଲେ। ତାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରେରିତ ହୋଇ, ସେ ଅନ୍ୟ ପୁଅମାନଙ୍କ ସହିତ ଟେନିସ୍ ବଲ୍ ଖେଳିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ। ତାଙ୍କର କ୍ରିକେଟ୍ କ୍ୟାରିଅର ଆନୁଷ୍ଠାନିକ ଭାବରେ ଏକ ସ୍ଥାନୀୟ ଲେଦର ବଲ ଟୁର୍ଣ୍ଣାମେଣ୍ଟ, ଏମଏଲଏ ଟ୍ରଫିରେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା, ଯେଉଁଠାରେ ତାଙ୍କୁ ଜଣେ ଅସୁସ୍ଥ ସାଥୀ ଖେଳାଳିଙ୍କ ବଦଳରେ ଖେଳିବାକୁ କୁହାଯାଇଥିଲା। ତାଙ୍କର ଲମ୍ବା କେଶ ସତ୍ତ୍ୱେ, ତାଙ୍କୁ ଦଳରେ ଯୋଗଦେବାକୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରାଯାଇଥିଲା, ଏବଂ ତାଙ୍କର ପ୍ରଥମ ମ୍ୟାଚ୍ରେ, ସେ ଦୁଇଟି ୱିକେଟ୍ ନେଇଥିଲେ ଏବଂ ୨୫ ରନ୍ କରିଥିଲେ, ଯାହା ତାଙ୍କୁ ମ୍ୟାଚର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଖେଳାଳି ପୁରସ୍କାର ଦେଇଥିଲା। ଏହା ତାଙ୍କ କ୍ରିକେଟ୍ କ୍ୟାରିଅରର ଆରମ୍ଭ ଥିଲା।
ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ମୋଦୀ କହିଥିଲେ ଯେ ଶେଫାଲି ବର୍ମାଙ୍କୁ ଶେଷ ଦୁଇଟି ମ୍ୟାଚ୍ ଖେଳିବାର ସୁଯୋଗ ମିଳିଥିଲା। ଶେଫାଲି ଏହା ନିଶ୍ଚିତ କରି କହିଥିଲେ ଯେ, ସେ ଦଳରେ ମନୋନୀତ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ଘରୋଇ କ୍ରିକେଟ୍ ଖେଳୁଥିଲେ। ସେ ସ୍ୱୀକାର କଲେ ଯେ ପ୍ରତୀକାଙ୍କ ସହିତ ଯାହା ଘଟିଥିଲା ତାହା ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟଜନକ ଏବଂ ଏପରି ପରିସ୍ଥିତିର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବାକୁ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଖେଳାଳି କାମନା କରବେନି। ତଥାପି, ଯେତେବେଳେ ତାଙ୍କୁ ଦଳରେ ମନୋନୀତ କରାଯାଇଥିଲା, ସେ ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ, ଏବଂ ସମଗ୍ର ଦଳ ତାଙ୍କ ଉପରେ ବିଶ୍ୱାସ ରଖିଥିଲେ। ସେ ଦଳକୁ ବିଜୟ ଆଡ଼କୁ ନେଇଯିବା ପାଇଁ ଦୃଢ଼ ସଂକଳ୍ପବଦ୍ଧ ଥିଲେ, ଯାହା ହେଉନା କାହିଁକି।
ପ୍ରତୀକା ରାୱଲ କହିଥିଲେ ଯେ ତାଙ୍କ ଆଘାତ ପରେ, ଦଳର ଅନେକ ଖେଳାଳି ତାଙ୍କ ଲାଗି ବିଶ୍ୱକପ୍ ଜିତିବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ। ଯଦିଓ ସେ ଆନୁଷ୍ଠାନିକ ଭାବରେ ଦଳରେ ନଥିଲେ ଏବଂ ୧୬ତମ ଖେଳାଳି ଥିଲେ, ତାଙ୍କୁ ହ୍ୱିଲଚେୟାରରେ ମଞ୍ଚକୁ ଅଣାଯାଇଥିଲା ଏବଂ ପୂର୍ଣ୍ଣ ସମ୍ମାନ ଦିଆଯାଇଥିଲା। ସେ ଦଳକୁ ଏକ ପରିବାର ଭାବରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥିଲେ, ଯେଉଁଠାରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଖେଳାଳିଙ୍କୁ ସମାନ ଭାବରେ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଏ, ଏବଂ ଯେତେବେଳେ ଏପରି ଏକ ଦଳ ଏକାଠି ଖେଳେ, ସେମାନଙ୍କୁ ପରାସ୍ତ କରିବା ବହୁତ କଷ୍ଟକର। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଦଳ ପ୍ରକୃତରେ ଫାଇନାଲ ଜିତିବା ପାଇଁ ଯୋଗ୍ୟ ଥିଲା। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ସହମତ ହୋଇ କହିଥିଲେ ଯେ କେବଳ ପଡ଼ିଆରେ ନୁହେଁ ବରଂ ବାହାରେ ମଧ୍ୟ ଦଳଗତ ମନୋଭାବ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଏକାଠି ସମୟ ବିତାଇବା ଦ୍ୱାରା ଦୃଢ଼ ସମ୍ପର୍କ ଗଢ଼ି ଉଠିଥାଏ, ଏବଂ ପରସ୍ପରର ଶକ୍ତି ଏବଂ ଦୁର୍ବଳତା ଜାଣିବା ପରସ୍ପରକୁ ସମର୍ଥନ ଏବଂ ବୁଝିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରେ।
ଶ୍ରୀ ମୋଦୀ ତା’ପରେ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଥିଲେ ଯେ, ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ କ୍ୟାଚ୍ ବହୁତ ଲୋକପ୍ରିୟ ହେଉଛି । ଅମନଜୋତ କୌର ନିଜ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାରେ କହିଥିଲେ ଯେ ଯଦିଓ ସେ ପୂର୍ବରୁ ଅନେକ ବ୍ଲାଇଣ୍ଡର କ୍ୟାଚ୍ ନେଇଥିଲେ, କିନ୍ତୁ କେଉଁଟି ଏପରି ପ୍ରସିଦ୍ଧି ପାଇ ନାହିଁ, ଏବଂ ସେ ଛିଡ଼ା ହେବା ପରେ ମଧ୍ୟ ଭଲ ଅନୁଭବ କରୁଥିଲେ। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ କହିଥିଲେ ଯେ କ୍ୟାଚ୍ ମ୍ୟାଚର ଏକ ଗୁରୁତ୍ବପୂର୍ଣ୍ଣ ମୋଡ଼ ସାବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇଥିଲେ ଓ ତାହାପରେ ବୋଧେ ତାଙ୍କୁ ଟ୍ରଫି ଦେଖାଯାଉଥିଲା । ଅମନଜୋତ ଉତ୍ତର ଦେଇଥିଲେ ଯେ ସେ ସେହି କ୍ୟାଚ୍ ପରେ ଟ୍ରଫିକୁ ପ୍ରକୃତରେ ଦେଖିପାରୁଥିଲେ ଏବଂ ଖୁସି ହେବା ପାଇଁ ତାଙ୍କ ଉପରେ ଡେଇଁପଡ଼ିଥିବା ଖେଳାଳିଙ୍କୁ ଦେଖି ସେ ଅଭିଭୂତ ହୋଇଯାଇଥିଲେ।
ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ସୂଚାଇଥିଲେ ଯେ ସୂର୍ଯ୍ୟକୁମାର ଯାଦବ ପୂର୍ବରୁ ସମାନ ଏକ କ୍ୟାଚ୍ ନେଇଥିଲେ, ଏବଂ ସେ ଜଣେ ଖେଳାଳିଙ୍କ କ୍ୟାଚ୍କୁ ରିଟ୍ୱିଟ୍ କରିବା କଥା ମନେ ପକାଇଥିଲେ, ଯାହାକୁ ସେ ଚମତ୍କାର ବୋଲି କହିଥିଲେ।
ହରଲିନ୍ କୌର ଦେଓଲ ଇଂଲଣ୍ଡର ଏକ ସ୍ମୃତି ବାଣ୍ଟିଥିଲେ, ଯେଉଁଠାରେ ସେ ବହୁତ ସମୟ ଧରି ଏପରି କ୍ୟାଚ୍ ଅଭ୍ୟାସ କରୁଥିଲେ। ସେ ମନେ ପକାଇଥିଲେ ଯେ ସେ ଫିଲ୍ଡିଂ କରିବା ସମୟରେ ଏକ କ୍ୟାଚ୍ ଛାଡ଼ିଥିଲେ, ଯାହା ପରେ ହରମନପ୍ରୀତ କୌର ତାଙ୍କୁ ଗାଳି ଦେଇଥିଲେ ଏବଂ କହିଥିଲେ ଯେ ଭଲ ଫିଲ୍ଡରମାନେ ଏପରି କ୍ୟାଚ୍ ଛାଡ଼ିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ। ତାଙ୍କ ପଛରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଜେମିମା ତାଙ୍କୁ ଆଶ୍ୱସ୍ତ କରିଥିଲେ ଯେ କ୍ୟାଚ୍ ସମ୍ଭବ। ତା’ପରେ ସେ ପରବର୍ତ୍ତୀ ଦୁଇ ଓଭରରେ ଏକ ଭଲ କ୍ୟାଚ୍ ନେବାକୁ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଇଥିଲେ, ଏବଂ କିଛି ସମୟ ପରେ ବଲ୍ ଆସିଲା, ଏବଂ ସେ ତାଙ୍କର ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ପୂରଣ କରିଥିଲେ। ଏହାକୁ ଶ୍ରୀ ମୋଦୀ ମଜା କରି କହିଥିଲେ ଯେ ଚ୍ୟାଲେଞ୍ଜ କାମ କରିଥିଲା।
ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ମନ୍ତବ୍ୟ ଦେଇଥିଲେ ଯେ ରିଚା ଘୋଷ ଯେଉଁଠାରେ ଖେଳନ୍ତି ସେଠାରେ ସର୍ବଦା ଦଳ ଜିତିବା ଦେଖାଯାଏ। ରିଚା ଉତ୍ତର ଦେଇଥିଲେ ଯେ ଏହା ସେ ଜାଣିନାହାନ୍ତି, ତେବେ ସେ ୧୯ ବର୍ଷରୁ କମ୍, ସିନିୟର ଏବଂ ଡବ୍ଲୁପିଏଲ ଟୁର୍ନାମେଣ୍ଟରେ ଟ୍ରଫି ଜିତିଛନ୍ତି ଏବଂ ଅନେକ ଲମ୍ବା ଛକା ମାରିଛନ୍ତି। ସେ ଜଣାଇଥିଲେ ଯେ ବ୍ୟାଟିଂ କରିବା ସମୟରେ, ବିଶେଷକରି ଛକା ମାରିବା ସମୟରେ, ସେ ହରମନପ୍ରୀତ କୌର ଏବଂ ସ୍ମୃତି ମନ୍ଧାନାଙ୍କ ପରି ସାଥୀ ଖେଳାଳିଙ୍କଠାରୁ ଅପାର ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସ ଅନୁଭବ କରିଥିଲେ। ସମଗ୍ର ଦଳ ତାଙ୍କ ଉପରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଶ୍ୱାସ ରଖିଥିଲା ଯେ ସେ ଚାପପୂର୍ଣ୍ଣ ପରିସ୍ଥିତିରେ ମଧ୍ୟ ଭଲ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିପାରିବେ ଯେଉଁଠାରେ କମ ବଲରେ ଅଧିକ ରନ ଆବଶ୍ୟକ ଥିବ। ଏହି ଭରସା ତାଙ୍କୁ ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସ ଦେଇଥିଲା ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକ ମ୍ୟାଚ୍ରେ ତାଙ୍କ ବଡି ଲାଙ୍ଗୁଏଜରେ ପ୍ରତିଫଳିତ ହୋଇଥିଲା।
ଆଉ ଜଣେ ଖେଳାଳି, ରାଧା ଯାଦବ ମନେ ପକାଇଥିଲେ ଯେ ତିନୋଟି ମ୍ୟାଚ୍ ହାରିବା ସତ୍ତ୍ୱେ, ବଡ଼ କଥା ହେଉଛି ପରାଜୟରେ ମଧ୍ୟ ଏକତା ବଜାୟ ରଖିବା; ସମସ୍ତେ ପରସ୍ପରକୁ ସମର୍ଥନ କରିଥିଲେ ଏବଂ ଖୋଲା ଏବଂ ପ୍ରକୃତ ସମର୍ଥନ ଦେଖାଇଥିଲେ। ସେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିଲେ ଯେ ଏହି ସାମୂହିକ ମନୋଭାବ ସେମାନଙ୍କ ବିଜୟକୁ ନେଇଥିଲା। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଶ୍ରୀ ନରେନ୍ଦ୍ର ମୋଦୀ ଉତ୍ତର ଦେଇଥିଲେ ଯେ ଏହା ସେମାନଙ୍କର କଠିନ ପରିଶ୍ରମ ଥିଲା ଯାହା ସେମାନଙ୍କ ବିଜୟକୁ ନେଇଥିଲା। ସେ ପଚାରିଥିଲେ ଯେ ସେ ଏପରି ପ୍ରଦର୍ଶନ ପାଇଁ ନିଜକୁ କିପରି ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିଥିଲେ। ରାଧା କହିଥିଲେ ଯେ ଦଳ ଦୀର୍ଘ ସମୟ ଧରି ଉତ୍କୃଷ୍ଟ କ୍ରିକେଟ ଖେଳୁଛି ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକ ପରିସ୍ଥିତି ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଥିଲା, ତାହା ଫିଟନେସ୍, କ୍ଷେତ୍ରରକ୍ଷଣ କିମ୍ବା ଦକ୍ଷତା ହେଉ। ସେ ଜୋର ଦେଇ କହିଥିଲେ ଯେ ଏକାଠି କାମ କରିବା ଜିନିଷଗୁଡ଼ିକୁ ସହଜ କରିଥାଏ, ଯେତେବେଳେ ଏକା କାମ କରିବା ବହୁତ କଷ୍ଟକର ହେବ। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଥିଲେ ଯେ ସେ ଶୁଣିଛନ୍ତି ଯେ, ରାଧା ଯାଦବ ତାଙ୍କ ପିତାଙ୍କୁ ସହାୟତା କରିବା ପାଇଁ ତାଙ୍କର ପ୍ରଥମ ପୁରସ୍କାର ଟଙ୍କା ଖର୍ଚ୍ଚ କରିଦେଇଥିଲେ। ଏହା ସ୍ବୀକାର କରି ରାଧା କହିଥିଲେ ଯେ ତାଙ୍କ ପରିବାର ଚ୍ୟାଲେଞ୍ଜର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ପିତାମାତା କେବେବି ସେହି ଅସୁବିଧାଗୁଡ଼ିକୁ ତାଙ୍କ ସଫଳତା ଯାତ୍ରାକୁ ପ୍ରଭାବିତ କରିବାକୁ ଦେଇ ନଥିଲେ।
ସ୍ନେହ ରାଣା ବର୍ଷ ବର୍ଷର କଠିନ ପରିଶ୍ରମ ବିଷୟରେ କହିଥିଲେ ଓ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥିଲେ ଯେ ସେ କିପରି ନିୟମିତ ଭାବରେ ତାଙ୍କ ବୋଲିଂ ପ୍ରଶିକ୍ଷକ ଅଭିଶଙ୍କର ସାଲଭିଙ୍କ ସହିତ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ବ୍ୟାଟସମ୍ୟାନଙ୍କୁ ମୁକାବିଲା କରିବା ପାଇଁ ରଣନୀତି ଆଲୋଚନା କରିଥିଲେ। ଏହି ରଣନୀତିଗୁଡ଼ିକୁ ଅଧିନାୟକ, ଉପ-ଅଧିନାୟକ ଏବଂ ମୁଖ୍ୟ ପ୍ରଶିକ୍ଷକଙ୍କ ସହିତ ମେଳ କରାଯାଇଥିଲା ଏବଂ ତା’ପରେ ପଡ଼ିଆରେ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରାଯାଇଥିଲା। ଯଦିଓ ପ୍ରତ୍ୟେକ ମ୍ୟାଚ୍ ଯୋଜନା ଅନୁଯାୟୀ ହୋଇନଥିଲା, ସେ ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ଭଲ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବାକୁ ପ୍ରେରଣା ପାଇଥିଲେ।
ଉମା ଛେତ୍ରୀ ସ୍ୱୀକାର କରିଥିଲେ ଯେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ସାମ୍ନାରେ କଥା ହେବା ସମୟରେ ସେ ବହୁତ ନର୍ଭସ ଅନୁଭବ କରୁଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ମନକୁ ଯାହା ଆସୁଛି ତାହା କହିବାକୁ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ତାଙ୍କୁ ଉତ୍ସାହିତ କରିଥିଲେ । ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ତାଙ୍କର ପ୍ରଥମ ମ୍ୟାଚ୍ ବିଶ୍ୱକପ୍ ସମୟରେ ଥିଲା, ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଡେବ୍ୟୁ ମ୍ୟାଚ୍ ପରି, ସେହି ଦିନ ବି ବର୍ଷା ହୋଇଥିଲା। ସେ କେବଳ ୱିକେଟ୍ କିପିଂ କରିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ସେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଖୁସି ଥିଲେ କାରଣ ବିଶ୍ୱକପରେ ଭାରତ ପାଇଁ ଡେବ୍ୟୁ କରିବା ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ମହାନ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ଥିଲା। ସେ ଦେଶ ପାଇଁ ଖେଳିବାକୁ ଉତ୍ସାହିତ ଥିଲେ ଏବଂ ଭାରତକୁ ଜିତାଇବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ତାଙ୍କର ସର୍ବୋତ୍ତମ ପ୍ରଦର୍ଶନ ଦେବା ପାଇଁ ଦୃଢ଼ ପ୍ରତିବଦ୍ଧ ଥିଲେ। ସମଗ୍ର ଦଳ ତାଙ୍କ ଉପରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିଥିବା ଏବଂ ମାର୍ଗଦର୍ଶନ ଏବଂ ଉତ୍ସାହ ସହିତ ତାଙ୍କୁ ନିରନ୍ତର ସମର୍ଥନ କରିଥିବାରୁ ସେ କୃତଜ୍ଞ ଥିଲେ। ପ୍ରଶିକ୍ଷକ ଜୋର ଦେଇଥିଲେ ଯେ ସେ ଉତ୍ତର-ପୂର୍ବରୁ ଭାରତ ପାଇଁ ଖେଳିବା ପାଇଁ ପ୍ରଥମ ଝିଅ। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ନରେନ୍ଦ୍ର ମୋଦୀ ଉମା ଛେତ୍ରୀ ଆସାମରୁ ଆସିଥିବାକୁ ବଡ଼ କଥା ବୋଲି କହିଥିଲେ ।
ରେଣୁକା ସିଂହ ଠାକୁରଙ୍କ ସହ କଥାବାର୍ତ୍ତା ସମୟରେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ପଚାରିଥିଲେ ଯେ ସେ ପହଞ୍ଚିବା ପରେ ମୟୂର ଦେଖିଛନ୍ତି କି? ଖେଳାଳି ଉତ୍ତର ଦେଇଥିଲେ ଯେ ସେ ଆଉ ଏକ ମୟୂର ଦେଖିଛନ୍ତି ଏବଂ ବୁଝାଇଥିଲେ ଯେ ସେ କେବଳ ଗୋଟିଏ ଆଙ୍କିପାରିଛନ୍ତି, ଯାହାକୁ ସେ ପାଖରେ ରଖିଛନ୍ତି। ସେ ବୁଝାଇଥିଲେ ଯେ ସେ ଅନ୍ୟ କିଛି ଆଙ୍କିପାରିବେ ନାହିଁ ଏବଂ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ପକ୍ଷୀ ଆଙ୍କିବାରୁ ତାଙ୍କୁ ବାରଣ କରାଯାଇଥିଲା। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ତାଙ୍କ ମାଆଙ୍କ ପ୍ରତି ଗଭୀର ସମ୍ମାନ ପ୍ରକାଶ କରି କହିଥିଲେ ଯେ ତାଙ୍କ ଝିଅକୁ ଜଣେ ଏକକ ଅଭିଭାବକ ଭାବରେ ପାଳନ କରିବା ଏବଂ ଏକ କଠିନ ଜୀବନରେ ଆଗକୁ ବଢାଇବାରେ ସହାୟତା କରିବାକୁ ସେ ପ୍ରସଂଶା କରିଥିଲେ । ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଭାବରେ ତାଙ୍କ ମାଆଙ୍କୁ ଅଭିନନ୍ଦନ ଜଣାଇବାକୁ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ରେଣୁକାଙ୍କୁ କହିଥିଲେ।
ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ସହ କଥାବାର୍ତ୍ତା ସମୟରେ, ଅରୁନ୍ଧତୀ ରେଡ୍ଡୀ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ ଯେ ତାଙ୍କ ମାଆ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ଏକ ବାର୍ତ୍ତା ପଠାଇଥିଲେ, ତାଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ହିରୋ ବୋଲି କହିଥିଲେ। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ତାଙ୍କ ମାଆ ଚାରି କିମ୍ବା ପାଞ୍ଚ ଥର ଫୋନ୍ କରି ପଚାରିଥିଲେ ଯେ ସେ ତାଙ୍କ ହିରୋଙ୍କୁ କେବେ ଭେଟିବେ?
ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଖେଳାଳିମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଥିଲେ ଯେ ପଡ଼ିଆରେ ସଫଳତା ପରେ ଦେଶ ଏବେ ସେମାନଙ୍କଠାରୁ କ’ଣ ଆଶା କରେ। ସ୍ମୃତି ଉତ୍ତର ଦେଇଥିଲେ ଯେ ସେମାନେ ବିଶ୍ୱକପ୍ ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଉଥିବା ସମୟରେ, ସେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ଯେ ଏହା ଜିତିବା କେବଳ ମହିଳା କ୍ରିକେଟ୍ ଉପରେ ନୁହେଁ ବରଂ ଭାରତରେ ମହିଳା କ୍ରୀଡା ଉପରେ ମଧ୍ୟ ଗଭୀର ପ୍ରଭାବ ପକାଇବ। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଏହା ଏକ ବିପ୍ଳବ ସୃଷ୍ଟି କରିବ ଏବଂ ଦଳ ସେହି ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆଣିବାର କ୍ଷମତା ରହିଛି।
ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ କହିଛନ୍ତି ଯେ ସେ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ସଫଳତାରେ ଗଭୀର ଭାବରେ ଅନୁପ୍ରାଣିତ। ସେ ପରାମର୍ଶ ଦେଇଥିଲେ ଯେ ଘରକୁ ଫେରିବା ପରେ, ସେମାନେ ଯେଉଁ ସ୍କୁଲଗୁଡ଼ିକରେ ପଢ଼ିଥିଲେ ସେହି ସ୍କୁଲଗୁଡ଼ିକୁ ପରିଦର୍ଶନ କରିବା ଉଚିତ ଏବଂ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀଙ୍କ ସହିତ ଆଲୋଚନା କରିବା ଉଚିତ। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ପିଲାମାନେ ଅନେକ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିବେ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କୁ ଜୀବନବ୍ୟାପୀ ମନେ ରଖିବେ, ଏବଂ ଏହି ଅଭିଜ୍ଞତା ଖେଳାଳିମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ପ୍ରେରଣା ଦେବ। ଶ୍ରୀ ମୋଦୀ ତା’ପରେ ସେମାନଙ୍କୁ ତିନୋଟି ସ୍କୁଲ ଚୟନ କରିବା ଏବଂ ପ୍ରତିବର୍ଷ ଗୋଟିଏ ସ୍କୁଲ ପରିଦର୍ଶନ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତାବ ଦେଇଥିଲେ, କହିଥିଲେ ଯେ ଏହା ଖେଳାଳି ଏବଂ ଛାତ୍ର ଉଭୟଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣା ଦେବ।
ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଫିଟ୍ ଇଣ୍ଡିଆ ଆନ୍ଦୋଳନରେ ଯୋଗଦାନ ଦେବାର ଗୁରୁତ୍ୱ ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରିଥିଲେ, ବିଶେଷକରି ମେଦବହୁଳତାର ମୁକାବିଲା କରିବାରେ ଏହାର ମହତ୍ତ୍ବ କଥା କହିଥିଲେ। ଖାଇବା ତେଲ ବ୍ୟବହାର ୧୦ ପ୍ରତିଶତ ହ୍ରାସ କରିବାକୁ ସେ ପରାମର୍ଶ ଦେଇଥିଲେ ଏବଂ କହିଥିଲେ ଯେ ଖେଳାଳିମାନଙ୍କଠାରୁ ଏପରି ବାର୍ତ୍ତା ଶୁଣିବା ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରଭାବ ପକାଇବ। ସେ ଖେଳାଳିମାନଙ୍କୁ ଫିଟ୍ ଇଣ୍ଡିଆ ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ସମର୍ଥନ ଏବଂ ସକ୍ରିୟ ଭାବରେ ଯୋଗଦାନ ଦେବାକୁ ଉତ୍ସାହିତ କରିଥିଲେ । ବିଶେଷକରି ଝିଅମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ସାହିତ କରିବାକୁ ସେ ଉତ୍ସାହିତ କରିଥିଲେ।
ଶ୍ରୀ ମୋଦୀ ଖେଳାଳିମାନଙ୍କ ସହିତ ଆଲୋଚନା କରିବାର ସୁଯୋଗ ପାଇ ଆନନ୍ଦ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ, ସେ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକଙ୍କୁ ପୂର୍ବରୁ ଭେଟିଥିଲେ, ଆଉ କେତେକଙ୍କୁ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ଭେଟିଥିଲେ। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ସେ ସର୍ବଦା ସେମାନଙ୍କୁ ଭେଟିବାକୁ ଅପେକ୍ଷା କରନ୍ତି ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ସୁସ୍ଥତା କାମନା କରନ୍ତି।
ସ୍ମୃତି ମନ୍ଧାନା ପ୍ରତିକ୍ରିୟାରେ କହିଥିଲେ ଯେ ସେ ତାଙ୍କ କଥା ମନେ ରଖିବେ ଏବଂ ଯେତେବେଳେ ତାଙ୍କୁ ସୁଯୋଗ ମିଳିବ ସେ ଏହି ବାର୍ତ୍ତା ପ୍ରସାର କରି ଚାଲିବେ। ସେ ଆହୁରି ମଧ୍ୟ କହିଥିଲେ ଯେ ସମଗ୍ର ଦଳ ଏପରି ବାର୍ତ୍ତାକୁ ସମର୍ଥନ କରିବାକୁ ସର୍ବଦା ପ୍ରସ୍ତୁତ ଏବଂ ଯେତେବେଳେ ଡକାଯିବ ସେ ଆସିବେ।
ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଶେଷରେ କହିଥିଲେ ଯେ, ଦେଶକୁ ଆଗକୁ ନେବା ପାଇଁ ଆମକୁ ଏକାଠି କାମ କରିବାକୁ ପଡିବ ଏବଂ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ଶୁଭକାମନା ଜଣାଇଥିଲେ।
