ଭୁବନେଶ୍ୱର: ଶନିବାର ମଧ୍ୟପ୍ରଦେଶ ଏବଂ ଛତିଶଗଡ଼ରେ ନିର୍ବାଚନୀ ରାଲିକୁ ସମ୍ବୋଧିତ କରି ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ନରେନ୍ଦ୍ର ମୋଦୀ ଗରିବମାନଙ୍କୁ ମାଗଣା ରାସନ ପ୍ରଦାନ କରୁଥିବା ପିଏମ୍ ଗରିବ କଲ୍ୟାଣ ଅନ୍ନ ଯୋଜନା ଆଗାମୀ ୫ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଜାରି ରହିବ ବୋଲି ଘୋଷଣା କରିଛନ୍ତି। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ନିଜେ ତାଙ୍କ ଅଭିଭାଷଣରେ ସ୍ମରଣ କରାଇ ଦେଇଛନ୍ତି ଯେ, କୋଭିଡ୍-୧୯ ମହାମାରୀ ଯୋଗୁଁ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିବା ଆହ୍ୱାନପୂର୍ଣ୍ଣ ପରିସ୍ଥିତିକୁ ଦୃଷ୍ଟିରେ ରଖି ଏହି ଯୋଜନା ଆରମ୍ଭ କରାଯାଇଥିଲା। ସେହି ସମୟରେ କଠୋର ଲକଡାଉନ୍ ଯୋଗୁଁ କେବଳ ବହୁ ସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ କେବଳ ଜୀବିକା ହରାଇନଥିଲେ, ବରଂ ସେମାନେ ନୂଆ ଚାକିରି ଖୋଜିବା କିମ୍ବା ଆରମ୍ଭ କରିବା ଅବସ୍ଥାରେ ମଧ୍ୟ ନ ଥିଲେ। ଏଭଳି ସ୍ଥିତିରେ ସକାଳ ଓ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ କୋଟି କୋଟି ଲୋକଙ୍କ ଘରେ ଚୁଲା କେମିତି ଜଳିବ ଏବଂ ପରିବାର ପାଇଁ ଖାଦ୍ୟର ବ୍ୟବସ୍ଥା କେମିତି କରିବେ ତାହା ସଙ୍କଟ ସୃଷ୍ଟି କରିଥିଲା। ଏଭଳି ସ୍ଥିତିରେ ସୁଦୂରପ୍ରସାରୀ ପରିଣାମ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା ନ କରି ନାଗରିକମାନଙ୍କୁ ବଞ୍ଚିବାର ସାଧନ ଯୋଗାଇବା ସରକାରଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରଥମ ପ୍ରାଥମିକତା ପାଲଟିଛି। କେବଳ ସବୁ ରାଜନୈତିକ ଦଳ ନୁହଁନ୍ତି ଅର୍ଥନୈତିକ ବିଶେଷଜ୍ଞମାନେ ମଧ୍ୟ ସେତେବେଳେ ଏଭଳି ନୀତିକୁ ସମର୍ଥନ କରୁଥିଲେ। ଯଦିଓ ପୂର୍ବରୁ ସୀମିତ ଆକାରରେ ଅସହାୟଙ୍କୁ ସହଜରେ ଖାଦ୍ୟ ଯୋଗାଇଦେବା ପାଇଁ ସରକାରୀ ଯୋଜନା ଚାଲିଥିଲା, କିନ୍ତୁ ଏହି ଯୋଜନା ଯୋଗୁଁ ଲୋକଙ୍କୁ ଦିଆଯାଉଥିବା ରାସନ ଦ୍ୱିଗୁଣିତ ହୋଇଥିଲା।
ଏହି ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ଏହି ଯୋଜନାକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସଫଳ ବୋଲି ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଇପାରେ ଯେ କରୋନା ମହାମାରୀର ପ୍ରଥମ, ଦ୍ୱିତୀୟ ଓ ତୃତୀୟ ଲହର ସମୟରେ ମଧ୍ୟ ଦେଶର କୌଣସି ସ୍ଥାନରେ ଅନାହାରର ଖବର ନ ଥିଲା। ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ପରିସ୍ଥିତିରେ ସୁଧାର ଆସିବା ସହ କାର୍ଯ୍ୟ ସ୍ୱାଭାବିକ ହେବା ପରେ ଏହି ଯୋଜନାକୁ ଜାରି ରଖିବା ଉପରେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠିଥିଲା। ଲୋକଙ୍କୁ ମାଗଣା ଖାଦ୍ୟଶସ୍ୟ ଯୋଗାଇବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତମ ନିଯୁକ୍ତି ସୁଯୋଗ ଯୋଗାଇଦେବା ଉପରେ ସରକାର ଗୁରୁତ୍ୱ ଦେବା ଦରକାର ବୋଲି କୁହାଯାଇଛି। କିନ୍ତୁ ୨୦୨୩ ଜାନୁଆରୀ ପହିଲାରୁ ଏହାକୁ ପୁଣି ଏକବର୍ଷ ପାଇଁ ବୃଦ୍ଧି କରାଯାଇଥିଲା। ସେହି ନିଷ୍ପତ୍ତି ଅନୁଯାୟୀ ଏହି ଯୋଜନା ଚଳିତ ବର୍ଷ ଡିସେମ୍ବରରେ ଆପେ ଆପେ ଶେଷ ହେବାକୁ ଯାଉଛି। କିନ୍ତୁ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ସଦ୍ୟତମ ଘୋଷଣା ପରେ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଆଯାଇଛି ଯେ ଗରିବଙ୍କୁ ମାଗଣା ରାସନ ଦେବାର ଏହି ଯୋଜନା ଶୀଘ୍ର ଶେଷ ହେବାକୁ ଯାଉନାହିଁ।
ସରକାରଙ୍କ କହିବା ଅନୁଯାୟୀ, ଏହି ଏକ ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ଏହି ଯୋଜନା ଯୋଗୁଁ ଏହାର ଖାଦ୍ୟ ସବସିଡି ଖର୍ଚ୍ଚ ୨ ଲକ୍ଷ କୋଟି ଟଙ୍କାରୁ ଅଧିକ ହୋଇଛି। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଏହି ଯୋଜନାକୁ ଏକବର୍ଷ ପାଇଁ ନୁହେଁ ବରଂ ପାଞ୍ଚବର୍ଷ ପାଇଁ ବୃଦ୍ଧି କରିବାକୁ ଘୋଷଣା କରିଛନ୍ତି। ତେଣୁ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠୁଛି ଯେ ଯେତେବେଳେ କୋଭିଡ-୧୯ ମହାମାରୀ ଶେଷ ହୋଇଛି, ଅର୍ଥନୀତି ସେହି ଚ୍ୟାଲେଞ୍ଜରୁ ମୁକୁଳିଛି ଏବଂ ଦେଶ ବିକାଶ ପଥରେ ଦ୍ରୁତ ଗତିରେ ଅଗ୍ରସର ହେଉଛି, ଯଦିଓ ଦେଶର ପ୍ରାୟ ୬୦ ପ୍ରତିଶତ ଜନସଂଖ୍ୟାଙ୍କୁ ମାଗଣା ଖାଦ୍ୟ ଦେବାର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି, ତେବେ ଏହାକୁ ସରକାରଙ୍କ ନୀତିର ସଠିକ୍ ଦିଗର ସଙ୍କେତ ଭାବରେ ବିବେଚନା କରାଯାଇପାରିବ କି?