ନରେନ୍ଦ୍ର ମୋଦି
ଧାରା-୩୭୦ ଓ ୩୫(ଏ) ଉଚ୍ଛେଦ ନେଇ ମାନ୍ୟବର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ନ୍ୟାୟାଳୟ ଡିସେମ୍ବର ୧୧ରେ ଏକ ଐତିହାସିକ ରାୟ ଦେଇଛନ୍ତି। ମାନ୍ୟବର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ନ୍ୟାୟାଳୟ ତାଙ୍କ ରାୟରେ ଭାରତର ସାର୍ବଭୌମତ୍ୱ ଏବଂ ଅଖଣ୍ଡତାକୁ ବଜାୟ ରଖିଛନ୍ତି, ଯାହାକୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଭାରତୀୟ ସର୍ବଦା ମନେ ରଖିବେ। ସୁପ୍ରିମକୋର୍ଟ ଏହା କହିବା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଠିକ୍ ଯେ, ୨୦୧୯ ଅଗଷ୍ଟ ୫ ତାରିଖର ରାୟ ସାମ୍ବିଧାନିକ ଏକତା ବୃଦ୍ଧି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ନିଆଯାଇଥିଲା, ଏହାର ଭଙ୍ଗ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ନୁହେଁ। ଧାରା-୩୭୦ର ପ୍ରକୃତି ସ୍ଥାୟୀ ନୁହେଁ ବୋଲି କୋର୍ଟ ମଧ୍ୟ ସ୍ୱୀକାର କରିଛନ୍ତି।
ଜମ୍ମୁ, କାଶ୍ମୀର ଓ ଲଦାଖର ସୁନ୍ଦର ଓ ଶାନ୍ତ ସମତଳ ଅଞ୍ଚଳ, ବରଫଘେରା ପର୍ବତ, ପିଢ଼ି ପିଢ଼ି ଧରି କବି, କଳାକାର ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଭାରତୀୟଙ୍କ ହୃଦୟକୁ ଆକର୍ଷିତ କରି ଆସୁଛି। ଏହା ଏକ ଅନନ୍ୟ ଅଞ୍ଚଳ ଯାହା ସବୁ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଅଭୂତପୂର୍ବ, ଯେଉଁଠାରେ ହିମାଳୟ ଆକାଶକୁ ସ୍ପର୍ଶ କରେ, ଯେଉଁଠାରେ ଏହାର ହ୍ରଦ ଏବଂ ନଦୀର ଶାନ୍ତ ଜଳ ସ୍ୱର୍ଗର ଦର୍ପଣ ପରି ମନେହୁଏ।
କିନ୍ତୁ ଗତ କିଛି ଦଶନ୍ଧି ଧରି ଜମ୍ମୁ-କଶ୍ମୀରର ଅନେକ ସ୍ଥାନରେ ଏଭଳି ହିଂସା ଓ ଅସ୍ଥିରତା ଦେଖିବାକୁ ମିଳୁଛି, ଯାହା କଳ୍ପନା କରାଯାଇ ପାରିବ ନାହିଁ। ପରିସ୍ଥିତି ଏପରି ହୋଇଥିଲା ଯେ ଜମ୍ମୁ-କଶ୍ମୀରର ପରିଶ୍ରମୀ, ପ୍ରକୃତିପ୍ରେମୀ ଓ ସ୍ନେହୀ ଲୋକଙ୍କୁ କେବେ ବି ମୁକାବିଲା କରିବା ଉଚିତ ନ ଥିଲା। ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟବଶତଃ ଶତାବ୍ଦୀ ଧରି ଚାଲିଥିବା ଉପନିବେଶ, ବିଶେଷକରି ଅର୍ଥନୈତିକ ଓ ମାନସିକ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ସେହି ସମୟର ସମାଜକୁ ଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱରେ ପକାଇଥିଲା। ଦେଶ ସ୍ୱାଧୀନହେବା ବେଳକୁ ତତ୍କାଳୀନ ରାଜନୈତିକ ନେତୃତ୍ୱଙ୍କ ପାଖରେ ଜାତୀୟ ଏକତା ପାଇଁ ଏକ ନୂତନ ଆରମ୍ଭ କରିବାର ବିକଳ୍ପ ଥିଲା, କିନ୍ତୁ ଏହା ବଦଳରେ ଦୀର୍ଘକାଳୀନ ଜାତୀୟ ସ୍ୱାର୍ଥକୁ ଅଣଦେଖା କଲେ ମଧ୍ୟ ସମାନ ଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ସମାଜ ଆଭିମୁଖ୍ୟ ଜାରି ରଖିବାକୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ।
ମୁଁ ମୋ ଜୀବନର ଆରମ୍ଭରୁ ହିଁ ଜମ୍ମୁ-କଶ୍ମୀର ଆନ୍ଦୋଳନ ସହ ଜଡ଼ିତ ହେବାର ସୁଯୋଗ ପାଇଛି। ମୋର ଧାରଣା ସବୁବେଳେ ରହିଆସିଛି ଯେ, ଜମ୍ମୁ-କଶ୍ମୀର କେବଳ ଏକ ରାଜନୈତିକ ପ୍ରସଙ୍ଗ ନୁହେଁ, ବରଂ ସମାଜର ଆକାଂକ୍ଷା ପୂରଣ କରିବା ବିଷୟରେ। ଡା. ଶ୍ୟାମା ପ୍ରସାଦ ମୁଖାର୍ଜୀ ନେହେରୁ କ୍ୟାବିନେଟରେ ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଭାଗ ସମ୍ଭାଳିଥିଲେ ଏବଂ ସେ ଦୀର୍ଘ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସରକାରରେ ରହିପାରିଥାନ୍ତେ। ତଥାପି ସେ କାଶ୍ମୀର ପ୍ରସଙ୍ଗରେ କ୍ୟାବିନେଟ ଛାଡ଼ି ଥିଲେ ଏବଂ ଆଗକୁ ଯିବା ପାଇଁ କଠିନ ବାଟ ବାଛିଥିଲେ, ଯଦିଓ ଏହା ତାଙ୍କ ଜୀବନ ନେଇଥିଲା। ତାଙ୍କର ଅକ୍ଳାନ୍ତ ପ୍ରୟାସ ଏବଂ ବଳିଦାନ କୋଟି କୋଟି ଭାରତୀୟଙ୍କୁ କଶ୍ମୀର ପ୍ରସଙ୍ଗ ସହିତ ଭାବନାତ୍ମକ ଭାବରେ ଜଡ଼ିତ କରିଥିଲା।
ବହୁ ବର୍ଷ ପରେ ଶ୍ରୀନଗରରେ ଏକ ସାଧାରଣ ସଭାରେ ଅଟଳ ବିହାରୀ ବାଜପାୟୀ ସବୁବେଳେ ପ୍ରେରଣାର ଉତ୍ସ ପାଲଟିଥିବା ‘ଇନସାନିୟତ, ଜାମୁରିୟତ ଓ କାଶ୍ମୀରୀୟତ’ର ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ବାର୍ତ୍ତା ଦେଇଥିଲେ। ମୁଁ ସର୍ବଦା ଦୃଢ଼ ଭାବରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିଆସିଛି ଯେ, ଜମ୍ମୁ-କଶ୍ମୀରରେ ଯାହା ଘଟିଛି ତାହା ଆମ ଦେଶ ଏବଂ ସେଠାକାର ଲୋକଙ୍କ ପ୍ରତି ଏକ ବଡ଼ ବିଶ୍ୱାସଘାତକତା। ଏହି କଳଙ୍କ ଓ ଅନ୍ୟାୟକୁ ଦୂର କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ଯାହା ସମ୍ଭବ ତାହା କରିବାକୁ ମୋର ଦୃଢ଼ ଇଚ୍ଛା ଥିଲା। ସରଳ ଭାଷାରେ କହିବାକୁ ଗଲେ ଧାରା-୩୭୦ ଓ ୩୫(ଏ) ଜମ୍ମୁ-କଶ୍ମୀର ଓ ଲଦାଖ ସମ୍ମୁଖରେ ମୁଖ୍ୟ ପ୍ରତିବନ୍ଧକ ଥିଲା। ମୁଁ ଗୋଟିଏ କଥାରେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଥିଲି, ଜମ୍ମୁ-କଶ୍ମୀରର ଲୋକମାନେ ବିକାଶ ଚାହୁଁଛନ୍ତି। ମୋର ମନେଅଛି, ୨୦୧୪ରେ ଆମେ ଦାୟିତ୍ୱ ଗ୍ରହଣ କରିବାମାତ୍ରେ ଜମ୍ମୁ-କଶ୍ମୀରରେ ପ୍ରଳୟଙ୍କରୀ ବନ୍ୟା ଆସିଥିଲା। ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୨୦୧୪ରେ ମୁଁ ଶ୍ରୀନଗର ଯାଇ ସ୍ଥିତି ଅନୁଧ୍ୟାନ କରିଥିଲି। ଥଇଥାନ ପାଇଁ ୧୦୦୦ କୋଟି ଟଙ୍କା ଘୋଷଣା କରିଥିଲି। ସଙ୍କଟ ସମୟରେ ସେଠାକାର ଲୋକଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ଆମ ସରକାର କେତେ ସମ୍ବେଦନଶୀଳ ତାହା ମଧ୍ୟ ଏହା ଲୋକଙ୍କୁ ବାର୍ତ୍ତା ଦେଇଛି। ସେହି ବର୍ଷ ମୁଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲି ଯେ, ଜମ୍ମୁ-କଶ୍ମୀରରେ ପ୍ରାଣ ହରାଇଥିବା ଲୋକଙ୍କ ସ୍ମୃତିରେ ଦୀପାବଳି ପାଳନ କରିବି ନାହିଁ।
ଜମ୍ମୁ-କଶ୍ମୀରର ବିକାଶ ଯାତ୍ରାକୁ ଆହୁରି ସୁଦୃଢ଼ କରିବା ପାଇଁ ଆମେ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଛୁ ଯେ ଆମ ସରକାରଙ୍କ ମନ୍ତ୍ରୀମାନେ ବାରମ୍ବାର ସେଠାକୁ ଯାଇ ସେଠାକାର ଲୋକଙ୍କ ସହ ସିଧାସଳଖ ଯୋଗାଯୋଗ କରିବେ। ମେ ୨୦୧୪ରୁ ମାର୍ଚ୍ଚ ୨୦୧୯ ମଧ୍ୟରେ ୧୫୦ରୁ ଅଧିକ ମନ୍ତ୍ରୀସ୍ତରୀୟ ଗସ୍ତ ହୋଇଥିଲା। ଏହା ଏକ ରେକର୍ଡ଼। ଯୁବକମାନଙ୍କ ସ୍ୱପ୍ନକୁ ସାକାର କରିବା ପାଇଁ ଆମେ କ୍ରୀଡ଼ା ଶକ୍ତିର ସମ୍ଭାବନାକୁ ସ୍ୱୀକାର କରିଥିଲୁ ଏବଂ ଜମ୍ମୁ-କଶ୍ମୀରରେ ଏହାର ପୂର୍ଣ୍ଣ ଉପଯୋଗ କରିଥିଲୁ।
ମୋର ମନେଅଛି ପ୍ରତିଭାବାନ ଫୁଟବଲ ଖେଳାଳି ଅଫଶାନ ଆଶିକଙ୍କ ନାମ। ସେ ଡିସେମ୍ବର ୨୦୧୪ରେ ଶ୍ରୀନଗରରେ ଏକ ପଥରମାଡ଼ ଗୋଷ୍ଠୀର ସଦସ୍ୟ ଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଉପଯୁକ୍ତ ପ୍ରୋତ୍ସାହନ ମିଳିବା ପରେ ସେ ଫୁଟବଲ ଆଡ଼କୁ ମୁହାଁଇଥିଲେ। ପଞ୍ଚାୟତ ନିର୍ବାଚନ ମଧ୍ୟ ଏହି ଅଞ୍ଚଳର ସର୍ବାଙ୍ଗୀନ ବିକାଶ ଦିଗରେ ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ମାଇଲଖୁଣ୍ଟ ସାବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇଛି। ଆମେ ସରକାର ହରାଇବାକୁ ପସନ୍ଦ କରିଥିଲୁ ଏବଂ ଯେଉଁ ଆଦର୍ଶ ପାଇଁ ଆମେ ଠିଆ ହୋଇଛୁ ତାହାକୁ ପ୍ରାଥମିକତା ଦେଇଥିଲୁ। ଅଗଷ୍ଟ ୫ ତାରିଖର ଏହି ଐତିହାସିକ ଦିନ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଭାରତୀୟଙ୍କ ହୃଦୟ ଓ ମନରେ ଚିହ୍ନିତ ହୋଇ ରହିଛି। ଆମ ସଂସଦ ଧାରା-୩୭୦ ଉଚ୍ଛେଦ ପାଇଁ ଐତିହାସିକ ନିଷ୍ପତ୍ତି ପାରିତ କରିଛି। ଏହାପରଠାରୁ ଜମ୍ମୁ-କଶ୍ମୀର ଓ ଲଦାଖରେ ଅନେକ କିଛି ବଦଳିଯାଇଛି।
୨୦୨୩ ଡିସେମ୍ବରରେ ଅଦାଲତ ଏହି ରାୟ ଦେଇଛନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଜମ୍ମୁ-କଶ୍ମୀର ଏବଂ ଲଦାଖରେ ବିକାଶର ଗତିକୁ ଦୃଷ୍ଟିରେ ରଖି ଲୋକ ଅଦାଲତ ଚାରି ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଧାରା-୩୭୦ ଏବଂ ୩୫(ଏ) ଉଚ୍ଛେଦ ପାଇଁ ସଂସଦର ନିଷ୍ପତ୍ତିକୁ ଦୃଢ଼ ସମର୍ଥନ କରିଛନ୍ତି।
ଗତ ୪ ବର୍ଷକୁ ତୃଣମୂଳ ସ୍ତରରେ ଗଣତନ୍ତ୍ର ଉପରେ ଆସ୍ଥା ପ୍ରକଟ କରିବା ଭଳି ଦେଖାଯିବା ଉଚିତ। ମହିଳା, ଆଦିବାସୀ, ଅନୁସୂଚିତ ଜାତି, ଅନୁସୂଚିତ ଜନଜାତି ଓ ସମାଜର ବଞ୍ଚିତ ବର୍ଗସେମାନଙ୍କର ପ୍ରାପ୍ୟ ପାଉନାହାନ୍ତି। ଲଦାଖର ଆକାଂକ୍ଷାକୁ ମଧ୍ୟ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଣଦେଖା କରାଯାଇଥିଲା, କିନ୍ତୁ ୫ ଅଗଷ୍ଟ ୨୦୧୯ ସବୁକିଛି ବଦଳାଇ ଦେଇଥିଲା। ସମସ୍ତ କେନ୍ଦ୍ରୀୟ ଆଇନ ଏବେ ବିନା ଭୟ କିମ୍ବା ପକ୍ଷପାତରେ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହେଉଛି। କେନ୍ଦ୍ର ସରକାରଙ୍କ ଫ୍ଲାଗସିପ୍ ଯୋଜନାଗୁଡ଼ିକ ଶତ ପ୍ରତିଶତ ଲକ୍ଷ୍ୟ ହାସଲ କରିଛନ୍ତି। ଏହାର ଶ୍ରେୟ ସ୍ୱାଭାବିକଭାବେ ଜମ୍ମୁ-କଶ୍ମୀରବାସୀଙ୍କ ଅଧ୍ୟବସାୟକୁ ଯାଉଛି। ଡିସେମ୍ବର ୧୧ରେ ସୁପ୍ରିମକୋର୍ଟ ତାଙ୍କ ରାୟରେ ‘ଏକ ଭାରତ, ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାରତ’ର ଭାବନାକୁ ଦୃଢ଼ କରିଛନ୍ତି।
ଏକତା ଏବଂ ସୁଶାସନ ପାଇଁ ଏକ ମିଳିତ ପ୍ରତିବଦ୍ଧତା ଆମର ପରିଚୟ ବୋଲି ଏହା ଆମକୁ ମନେପକାଇ ଦେଇଛି। ଆଜି ଜମ୍ମୁ-କଶ୍ମୀରରେ ନିରାଶା, ନିରାଶା ଓ ନିରାଶାର ସ୍ଥାନ ନେଇଛି ବିକାଶ, ଗଣତନ୍ତ୍ର ଓ ଗୌରବ।
(ଲେଖକ ଭାରତର ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ)
