Categories
ଆଜିର ଖବର ଜାତୀୟ ଖବର

ଗଣମାଧ୍ୟମକୁ ‘ସ୍ୱାଧୀନ’ କରିବ କି ପ୍ରେସ୍‌ ରେଜିଷ୍ଟ୍ରେସନ ବିଲ?, ଏହି ଆଇନଦ୍ୱାରା ସମ୍ବାଦ କ୍ଷେତ୍ରରେ କ’ଣ ହେବ ପରିବର୍ତ୍ତନ

ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ: ଭାରତର ସ୍ୱାଧୀନତା ଆନ୍ଦୋଳନରେ ପ୍ରେସର କେତେ ବଡ଼ ଭୂମିକା ରହିଛି ତାହା ଆମେ ସମସ୍ତେ ଜାଣୁ । ସ୍ୱାଧୀନତା ପରଠାରୁ ଅଧିକାଂଶ ଚିନ୍ତାଧାରାର ସ୍ୱାଧୀନତାକୁ ସୁରକ୍ଷିତ ରଖିବାରେ ପ୍ରେସ୍‌ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିଆସୁଛି । କିନ୍ତୁ ଅନଲାଇନ ମିଡିଆ ଓ ଇଣ୍ଟରନେଟ ଆସିବା ପରଠାରୁ ବିଶ୍ୱବ୍ୟାପୀ ସୂଚନା ପାଇବାର ପରିସର ମଧ୍ୟ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଛି । ଆଜିର ଯୁଗରେ ଘରେ ବସି ଯେ କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ଯେ କୌଣସି ଦେଶରେ କ’ଣ ଚାଲିଛି ସେ ବିଷୟରେ ସହଜରେ ସୂଚନା ପାଇପାରିବ ।

ଏହା ଇଣ୍ଟରନେଟର ଫାଇଦା ବିଷୟ, କିନ୍ତୁ ଏଥିରେ କୌଣସି ସନ୍ଦେହ ନାହିଁ ଯେ ବିଶ୍ୱ ଇଣ୍ଟରନେଟରୁ ଉପକୃତ ହୋଇଛି, ଏହା ମଧ୍ୟ ସେତିକି କ୍ଷତି ସହିଛି । ଏହି ଅସୁବିଧାଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ହେଉଛି ସାଧାରଣ ଲୋକଙ୍କ ପାଖରେ ଭୁଲ ସୂଚନା ପ୍ରସାର, ଯାହାକୁ ଆମେ ଫେକ ନ୍ୟୁଜ୍‌ ମଧ୍ୟ କହିଥାଉ । ଏଭଳି ସ୍ଥିତିରେ ଭାରତରେ ପ୍ରେସ୍‌ର ସ୍ୱାଧୀନତା ଏବଂ ବ୍ୟବସାୟକୁ ସହଜ କରିବା ପାଇଁ କେନ୍ଦ୍ର ସରକାର ଏକ ନୂଆ ଯୁଗ ଆରମ୍ଭ କରିଛନ୍ତି ।

ଏହି ବିଲ ଗତ ଅଗଷ୍ଟ ୩ ତାରିଖରେ ରାଜ୍ୟସଭାରେ ପାରିତ ହେବା ପରେ ଡିସେମ୍ବର ୨୧ତାରିଖରେ ଲୋକସଭାରେ ପ୍ରେସ୍‌ ଆଣ୍ଡ ରେଜିଷ୍ଟ୍ରେସନ ଅଫ୍‌ ପିରିୟଡ଼ିକାଲ ବିଲ-୨୦୨୩ ମଧ୍ୟ ପାରିତ ହୋଇଥିଲା । ଏହି ବିଲକୁ ପ୍ରେସ୍‌ ଆଣ୍ଡ ରେଜିଷ୍ଟ୍ରେସନ ଅଫ୍‌ ପିରିୟଡ଼ିକାଲ ବିଲ (ପିଆରପି ବିଲ) ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ ।

ଏବେ ଯଦି ଆଗାମୀ ଦିନରେ ଏହି ବିଲ ଆଇନରେ ପରିଣତ ହୁଏ, ତେବେ ଏହା ପ୍ରେସ୍‌ ଆଣ୍ଡ ରେଜିଷ୍ଟ୍ରେସନ ଅଫ୍‌ ବୁକ୍‌ ଆକ୍ଟ ୧୮୬୭ ଏବଂ ଉପନିବେଶ ଯୁଗର ଆଉ ଏକ ଆଇନର ଅନ୍ତ ବୋଲି ବିବେଚନା କରାଯିବ ।

ଏଭଳି ସ୍ଥିତିରେ ପ୍ରେସ୍‌ ବିଲ ୨୦୨୩ କ’ଣ ଏବଂ ୧୮୬୭ ର ପ୍ରେସ୍‌ ଆଣ୍ଡ ବୁକ୍‌ ରେଜିଷ୍ଟ୍ରେସନ ଆକ୍ଟଠାରୁ ଏହି ବିଲ କେତେ ଭିନ୍ନ ତାହା ଏହି ରିପୋର୍ଟରେ ବିସ୍ତୃତଭାବେ ବୁଝାଯାଇଛି ।

କ’ଣ ରହିଛି ନୂଆ ପ୍ରେସ୍‌ ବିଲ ୨୦୨୩ ?

ପ୍ରେସ୍‌ ଓ ପତ୍ରିକା ପଞ୍ଜୀକରଣ ବିଲ-୨୦୨୩ ରେ ଅନଲାଇନ ମାଧ୍ୟମରେ ଶୀର୍ଷକ ଆବଣ୍ଟନ ଓ ପତ୍ରିକା ଓ ପତ୍ରିକା ପଞ୍ଜୀକରଣ ପ୍ରକ୍ରିୟାକୁ ସରଳ କରାଯାଇଛି । ସରଳ ଭାଷାରେ ପ୍ରଚଳିତ ଆଇନ ଅନୁଯାୟୀ ଯଦି କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ପତ୍ରିକା, ପତ୍ରିକା କିମ୍ବା ଖବରକାଗଜ ପ୍ରକାଶ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି, ତେବେ ପ୍ରଥମେ ତାଙ୍କୁ ସେହି ପତ୍ରିକାକୁ ପଞ୍ଜିକରଣ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ ।
ଖାଲି ସେତିକି ନୁହେଁ, ସେହି ପଞ୍ଜିକରଣର ନିୟମ ମଧ୍ୟ ସହଜ ନୁହେଁ । ଏଥିପାଇଁ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଅନେକ ସ୍ତରର କାଗଜପତ୍ର କରିବାକୁ ପଡ଼ିଥାଏ । ଏହି କାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଅନେକ ସମୟ ଲାଗିପାରେ । କିନ୍ତୁ ସରକାରଙ୍କ ନୂଆ ବିଲରେ ଏହି ପଞ୍ଜିକରଣ ପ୍ରକ୍ରିୟାକୁ ଟିକିଏ ସହଜ କରାଯାଇଛି ।

ପୁରୁଣା ନିୟମ କ’ଣ ?

ପ୍ରେସ୍‌ ଏବଂ ପତ୍ରିକା ପଞ୍ଜୀକରଣ ବିଲ-୧୮୬୭ ମସିହାରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଥିଲା। ସେତେବେଳେ ଭାରତରେ ବ୍ରିଟିଶ ରାଜ ଥିଲା। ପ୍ରେସ, ଖବରକାଗଜ ଓ ପୁସ୍ତକର ପ୍ରକାଶକଙ୍କ ଉପରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ରଖିବା ପାଇଁ ଏହି ଆଇନ ପ୍ରଣୟନ କରାଯାଇଥିଲା। ଯଦି କୌଣସି ପ୍ରକାଶକ କିମ୍ବା ବ୍ୟକ୍ତି ଏହି ଆଇନ ଅଧୀନରେ ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ ନିୟମକୁ ଉଲ୍ଲଂଘନ କରନ୍ତି ତେବେ ତାଙ୍କୁ ଜେଲ ଦଣ୍ଡ ସମେତ ଜୋରିମାନା ଦେବାକୁ ପଡିବ।

ଏବେ ନୂଆ ବିଲ ଉପସ୍ଥାପନ କରିବା ସମୟରେ ସରକାର ଏହା ମଧ୍ୟ ଯୁକ୍ତି ବାଢ଼ିଛନ୍ତି ଯେ ଭାରତରେ ଗଣମାଧ୍ୟମର ସ୍ୱାଧୀନତା ବଜାୟ ରଖିବାକୁ ହେଲେ ପୁରୁଣା ଆଇନକୁ ଉଚ୍ଛେଦ କରି ନୂଆ ଆଇନ ଲାଗୁ କରିବା ଜରୁରୀ । କେନ୍ଦ୍ର ସରକାରଙ୍କ କହିବା ଅନୁଯାୟୀ, ଇଂରେଜମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରସ୍ତୁତ ଏହି ଆଇନ ଆଜିର ଗଣମାଧ୍ୟମର ଆବଶ୍ୟକତା ଏବଂ ବ୍ୟବସାୟ ସହିତ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ମେଳ ଖାଉନାହିଁ ।

୧୮୬୭ର ଆଇନଠାରୁ ଏହି ବିଲ କେତେ ଭିନ୍ନ

୧. ପ୍ରେସ୍‌ ଆଣ୍ଡ ରେଜିଷ୍ଟ୍ରେସନ ଅଫ୍‌ ବୁକ୍‌ ଆକ୍ଟ ୧୮୬୭ ଅନୁଯାୟୀ, କୌଣସି ପତ୍ରିକାର ପଞ୍ଜୀକରଣକୁ ସ୍ଥଗିତ କିମ୍ବା ବାତିଲ କରିବାର କ୍ଷମତା ଜିଲ୍ଲାପାଳଙ୍କର ରହିଛି । କିନ୍ତୁ ପ୍ରେସ୍‌ ବିଲ-୨୦୨୩ ପାରିତ ହେବା ପରେ ଏହି ପଞ୍ଜିକରଣ କରିବାର ଅଧିକାର ପ୍ରେସ୍‌ ରେଜିଷ୍ଟ୍ରାର ଜେନେରାଲଙ୍କ ପାଖରେ ରହିବ ।

୨. ପୁରୁଣା ଆଇନ ଅନୁଯାୟୀ ପତ୍ରିକା, ପତ୍ରିକା କିମ୍ବା ଖବରକାଗଜର ପ୍ରକାଶକମାନେ ପ୍ରକାଶନ ପୂର୍ବରୁ ଡିଏମଙ୍କୁ ସତ୍ୟପାଠ ଦେବାକୁ ପଡ଼ୁଥିଲା । ତେବେ ନୂଆ ବିଲରେ ସେଭଳି କୌଣସି ସର୍ତ୍ତ ରଖାଯାଇନାହିଁ । ଅର୍ଥାତ୍ ପ୍ରକାଶକଙ୍କୁ ଡିଏମଙ୍କୁ ସତ୍ୟପାଠ ଦେବାକୁ ପଡ଼ିବ ନାହିଁ ।

୩. ପ୍ରେସ୍‌ ଆଣ୍ଡ ରେଜିଷ୍ଟ୍ରେସନ ଅଫ୍‌ ବୁକ୍‌ ଆକ୍ଟ ୧୮୬୭ ଅନୁଯାୟୀ କୌଣସି ଖବରକାଗଜ କିମ୍ବା ପତ୍ରିକାରେ ଭୁଲ ତଥ୍ୟ ପ୍ରକାଶ କଲେ ପ୍ରକାଶକଙ୍କୁ ଅତି କମରେ ୨ ହଜାର ଜରିମାନା ଓ ୬ ମାସ ଜେଲ ଦଣ୍ଡ ଭୋଗିବାକୁ ପଡ଼ିଥାନ୍ତା । କିନ୍ତୁ ନୂଆ ନିୟମ ଅନୁଯାୟୀ, ବିନା ପଞ୍ଜିକରଣରେ କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ପତ୍ରିକା କିମ୍ବା ଖବରକାଗଜ ପ୍ରକାଶ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକଲେ ହିଁ ଜେଲ ହୋଇପାରିବ ।

୪. ପ୍ରେସ୍ ବିଲ-୨୦୨୩ ଅନୁଯାୟୀ, ପୂର୍ବରୁ କୌଣସି ଆତଙ୍କବାଦୀ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ କିମ୍ବା କୌଣସି ବେଆଇନ କାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ଦଣ୍ଡିତ ହୋଇଥିବା କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ଦେଶର ନିରାପତ୍ତା ସହ ଖେଳିବା ପାଇଁ କିଛି କରିଛନ୍ତି, ପତ୍ରିକା ଓ ଖବରକାଗଜ ପ୍ରକାଶ କରିବାର ଅଧିକାର ପାଇବେ ନାହିଁ ।

୫. ଡିଜିଟାଲ ମିଡିଆ–ଖବରକୁ ମଧ୍ୟ ଏହି ଆଇନ ଅଧୀନରେ ଅଣାଯାଇଛି । ଡିଜିଟାଲ ମିଡିଆ ପାଇଁ ୱାନ୍ ଟାଇମ୍ ରେଜିଷ୍ଟ୍ରେସନ ଅର୍ଥାତ୍ ଓଟିଆର ଜରିଆରେ ପଞ୍ଜୀକରଣ କରିବା ବାଧ୍ୟତାମୂଳକ ହେବ, ତା’ପରେ ହିଁ ସେମାନେ କୌଣସି ଖବର ଦେଇପାରିବେ । ପୂର୍ବରୁ ଡିଜିଟାଲ ମିଡିଆ ଏହି ଆଇନ ପରିସରଭୁକ୍ତ ହେଉନଥିଲା ।

୬. ଉପରୋକ୍ତ ନିୟମରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ବ୍ୟତୀତ ପ୍ରେସ୍ ବିଲ-୨୦୨୩ରେ ଏକ ନୂଆ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଯୋଡ଼ାଯାଇଛି । ଆପିଲେଟ୍ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷଙ୍କ ଏହି ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅନୁଯାୟୀ ପ୍ରେସ୍ ଆଣ୍ଡ ରେଜିଷ୍ଟ୍ରେସନ ଆପିଲେଟ୍ ବୋର୍ଡ ଗଠନ କରାଯିବ । ଏହି ବୋର୍ଡରେ ପ୍ରେସ୍ କାଉନସିଲ ଅଫ୍ ଇଣ୍ଡିଆର ଜଣେ ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ଏବଂ ଦୁଇଜଣ ସଦସ୍ୟ ରହିବେ । ଯଦି କୌଣସି ପ୍ରକାଶକ ପଞ୍ଜିକରଣରୁ ବଞ୍ଚିତ ହୁଅନ୍ତି, ପିଆରଜି ଦ୍ୱାରା କୌଣସି ଜରିମାନା ଆଦାୟ କରାଯାଏ କିମ୍ବା ପଞ୍ଜିକରଣ ସ୍ଥଗିତ ରଖାଯାଏ, ତେବେ ପ୍ରକାଶକ ଏହି ବୋର୍ଡରେ ଅଭିଯୋଗ କରିପାରିବେ ।

ନୂଆ ବିଲରେ କେଉଁ ନିୟମରେ ଦଣ୍ଡର ବ୍ୟବସ୍ଥା ରହିଛି ?

• ଯଦି କୌଣସି ପ୍ରକାଶନ ବିନା ପଞ୍ଜିକରଣରେ କୌଣସି ପତ୍ରିକା କିମ୍ବା ଖବରକାଗଜ ପ୍ରକାଶ କରେ ତେବେ ଏଭଳି ପରିସ୍ଥିତିରେ ପ୍ରକାଶକ କିମ୍ବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ୫ ଲକ୍ଷ ଜରିମାନା କିମ୍ବା ୬ ମାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଜେଲ ଦଣ୍ଡ ହୋଇପାରେ ।

• ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ ସମୟ ମଧ୍ୟରେ ବାର୍ଷିକ ବିବରଣୀ ନ ଦେଲେ ପ୍ରକାଶକ, କମ୍ପାନି କିମ୍ବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ୨୦ ହଜାର ଟଙ୍କା ଜରିମାନାର ବ୍ୟବସ୍ଥା ରହିଛି ।

ଏହି ବିଲ ଆଗତ କରିବାବେଳେ କ’ଣ କହିଲେ ସରକାର

ସୂଚନା ଓ ପ୍ରସାରଣ ମନ୍ତ୍ରୀ ଅନୁରାଗ ସିଂହ ଠାକୁର ଲୋକସଭାରେ ପ୍ରେସ ଆଣ୍ଡ ରେଜିଷ୍ଟ୍ରେସନ ଅଫ୍ ପ୍ୟାରେଜିକାଲ ବିଲ-୨୦୨୩ ଉପସ୍ଥାପନ କରି କହିଛନ୍ତି- କେନ୍ଦ୍ର ସରକାର ଆଣିଥିବା ଏହି ବିଲ ଦାସତ୍ୱର ମାନସିକତାକୁ ଶେଷ କରିବା ଏବଂ ନୂତନ ଭାରତ ପାଇଁ ନୂଆ ଆଇନ ଆଣିବା ଦିଗରେ ମୋଦି ସରକାରଙ୍କ ଆଉ ଏକ ପଦକ୍ଷେପକୁ ଦର୍ଶାଉଛି ।

ସେ ଆହୁରି ମଧ୍ୟ କହିଛନ୍ତି ଯେ ନୂଆ ଆଇନର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ହେଉଛି ଦେଶରେ ମିଥ୍ୟା ଖବରକୁ ରୋକିବା, ଅପରାଧକୁ ବନ୍ଦ କରିବା, ବ୍ୟବସାୟ କରିବାରେ ସହଜତା ଆଣିବା ସରକାରଙ୍କ ପ୍ରାଥମିକତା । ମାଲିକାନା ପଞ୍ଜିକରଣ ପ୍ରକ୍ରିୟା ପାଇଁ ବେଳେବେଳେ ୨ରୁ ୩ ବର୍ଷ ସମୟ ଲାଗୁଥିଲା, ଏବେ ଏହା ୬୦ ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ଶେଷ ହେବ ବୋଲି ସେ କହିଛନ୍ତି ।

ଖବରକାଗଜ ଶିଳ୍ପ ଉପରେ ପିଆରପି ବିଲର ପ୍ରଭାବ କ’ଣ ପଡ଼ିବ ?

ଏହି ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତରରେ ଇଣ୍ଡିଆନ୍ ନ୍ୟୁଜ୍ ପେପର ସୋସାଇଟି କହିଛି ଯେ ଖବରକାଗଜ କିମ୍ବା ପ୍ରକାଶକମାନଙ୍କୁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଫାଇଦା ଦେବା ପାଇଁ ଏହି ନୂତନ ବିଲ ଅଣାଯାଉଛି । ପୁରୁଣା ଆଇନ ବିଷୟରେ କହିବାକୁ ଗଲେ ଏଥିରେ କେନ୍ଦ୍ର ଓ ରାଜ୍ୟ ସରକାରଙ୍କ ସ୍ତରରେ ଅନେକ କାର୍ଯ୍ୟାଳୟ ସାମିଲ ଥିଲା । ଯେଉଁଥିପାଇଁ ପଞ୍ଜୀକରଣ କରିବା କିମ୍ବା କୌଣସି ଅନୁମତି ପାଇବାକୁ ବହୁତ ସମୟ ଲାଗୁଥିଲା । ବର୍ତ୍ତମାନ ନୂତନ ଆଇନ ଏହି ପ୍ରକ୍ରିୟାଗୁଡ଼ିକୁ ସୁବ୍ୟବସ୍ଥିତ କରିବ ଏବଂ ପ୍ରେସ୍ ସହ ଜଡ଼ିତ ମାମଲାଗୁଡ଼ିକରେ ସରକାରୀ ଅନୁମୋଦନକୁ ସୁରୁଖୁରୁରେ ଚଳାଇବାରେ ସହାୟକ ହେବ ବୋଲି ଆଶା କରାଯାଉଛି ।

ଏହି ବିଲ ଖବରକାଗଜର ଗୁଣବତ୍ତା ଉପରେ ପ୍ରଭାବ ପକାଇବ କି ?

ଏହି ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତରରେ ଇଣ୍ଡିଆନ୍ ନ୍ୟୁଜ୍ ପେପର ସୋସାଇଟି କହିଛି ଯେ ଜିଲ୍ଲାପାଳ ଓ ପୁଲିସ ମୁଖ୍ୟଙ୍କ ଅନୁମୋଦନ ହଟାଇବା ଏକ ସକାରାତ୍ମକ ପଦକ୍ଷେପ । ପୁରୁଣା ଆଇନରେ ପ୍ରବଳ ଜରିମାନା ସହ ପ୍ରେସ୍ ଉପରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ରଖିବା ଭଳି ନିୟମ ଥିଲା ।

Categories
ବିଶେଷ ଖବର

ସତରେ କଣ ଆମେ ସ୍ୱାଧୀନ!!

ସୁବାସ କୁମାର ତାରଣିଆଁ

ଆମ ଦେଶ ଭାରତ ଯେତେବେଳେ ବ୍ରିଟିଶ କବଳରେ କରାୟତ ଥିଲା, ସେତେବେଳେ ଇଂରେଜମାନେ ଭାରତୀୟଙ୍କୁ ବହୁ ନିର୍ଯ୍ୟାତନା ଦେଉଥିଲେ। ଭାରତୀୟମାନଙ୍କ ମୌଳିକ ଓ ସାମାଜିକ ଅଧିକାର ଛଡ଼ାଇନେଇ, ସେମାନଙ୍କୁ ନିଜର ଗୋଲାମୀ କରି ରଖିଥିଲେ। ଅନେକ ଲୋକ ସେମାନଙ୍କ ନିର୍ଯ୍ୟାତନା ସହିନପାରି ଜୀବନ ହାରୁଥିଲେ। ତେଣୁ ବ୍ରିଟିଶଙ୍କ କ୍ରୁର ଶାସନ କବଳରୁ ଦେଶକୁ ଛଡ଼ାଇ ଆଣିବାକୁ ଦୀର୍ଘବର୍ଷ ଧରି ଯେଉଁ ଲଢେଇ ଚାଲିଥିଲା, ସେଥିରେ ଜାତି, ଧର୍ମ, ବର୍ଣ୍ଣ ନିର୍ବିଶେଷରେ ପ୍ରତ୍ୟେକଟି ମହାମାନବ, ଦେଶପ୍ରେମୀ ସାମିଲ୍ ହୋଇ ନିଜ ତ୍ୟାଗ, ନିଷ୍ଠା ଓ ସଂଘର୍ଷର ପ୍ରମାଣ ଦେଇଥିଲେ। ହିନ୍ଦୁ ହେଉ ବା ମୁସ୍‌ଲିମ୍‌, ଶିଖ୍ ହେଉ ବା ଜୈନ ଅବା ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ, ସମସ୍ତେ ଏଥିରେ ନେତୃତ୍ୱ ନେଇଥିଲେ।

ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧୀ, ଜବାହାରଲାଲ ନେହେରୁ, ସର୍ଦ୍ଦାର ପଟେଲ, ସୁବାଷ ବୋଷ, ଅବୁଲ୍ କାଲାମ ଆଜାଦ, ଆସଫକୁଲ୍ଲା ଖାଁ, ଡ. ଖାଁ ଅବଦୁଲ ଗଫୁର ଖାନ୍‌, ଆସିଫ ଅଲ୍ଲୀ, ଜାକିର ହୁସେନ ପ୍ରମୁଖ ଦେଶପ୍ରେମୀଗଣ ଏକାଠି ହୋଇ ନିଜ ଜୀବନକୁ ବାଜି ଲଗାଇ ବ୍ରିଟିଶ ବିରୋଧୀ ସଂଗ୍ରାମରେ ପ୍ରମୁଖ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ। ସେତେବେଳେ ଦେଶ ଓ ଦେଶ ପ୍ରେମରେ ଧର୍ମକୁ ନେଇ ଭେଦଭାବ ବା ପାତର ଅନ୍ତର ଦେଖାଯାଉନଥିଲା ବରଂ ହିନ୍ଦୁ ମୁସଲମାନ, ଶିଖ, ଜୈନ ଏକତା ହିଁ ଭାରତର ମୂଳମନ୍ତ୍ର ବୋଲି ବ୍ରିଟିଶ ଶାସକ ହୃଦ୍‌ବୋଧ କରି ଏହି ବନ୍ଧୁତ୍ୱ ଓ ସମ୍ବଳକୁ ଖଣ୍ଡ ବିଖଣ୍ଡିତ କରିବା ପାଇଁ ସମସ୍ତ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର କରିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସଫଳ ହୋଇପାରି ନଥିଲେ।

ବ୍ରିଟିଶମାନଙ୍କ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ରକୁ ଭଣ୍ଡୁର କରିବା ପାଇଁ ଦେଶର କୋଟି କୋଟି ଜନତା ଏହି ମହାନ୍ ସଂଗ୍ରାମରେ ସାମିଲ ହୋଇଥିଲେ। ଫଳରେ ଏମାନଙ୍କ ଅକୁଣ୍ଠ ସମର୍ଥନ ଓ ଦେଶପ୍ରେମୀଙ୍କ ବଳିଦାନ ଯୋଗୁ ଆମ ଦେଶ ଭାରତ ବ୍ରିଟିଶ କବଳରୁ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ମୁକ୍ତି ପାଇଥିଲା ସତ କିନ୍ତୁ ଦେଶ ବିରୋଧୀ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପରେ ଲିପ୍ତ ଥିବା କିଛି ବ୍ୟକ୍ତି ବା ସଂଗଠକଙ୍କ ହୀନ ପ୍ରୟାସ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବେ ନିନ୍ଦନୀୟ ଥିଲା। ସେମାନଙ୍କୁ ଯେତେ ଭର୍ତ୍ସନା କଲେ ତାହା କମ୍ ହେବ। ଏପରି ବିକୃତ ମାନବିକତା ଓ ସଂକୀର୍ଣ୍ଣତା ଆମ ତମାମ ସମାଜକୁ ଏମିତି ସଂକ୍ରମିତ କରିଦେଇଛି ଯେ ଆମେ ଏକପ୍ରକାର ଦୃଷ୍ଟିଶକ୍ତି ହରାଇ ବସିଛୁ!

ଆମ ଦେଶ ସ୍ୱାଧୀନ ହୋଇଛି ସତ, କିନ୍ତୁ ସାଧାରଣ ଜନତା ପରାଧୀନତାର କଷାଘାତରେ ଏବେ ବି ଜର୍ଜରିତ। ଜଣେ ମେଧାବୀ ଛାତ୍ରର ସବୁ ଯୋଗ୍ୟତା ଥାଇ ମଧ୍ୟ ଚାକିରୀ ଖଣ୍ଡିଏ ପାଇବାକୁ ହେଲେ କିରାଣୀ, ଚପରାଶି ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ନେତାଙ୍କ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସବୁଠି ସମସ୍ୟାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବାକୁ ପଡୁଛି। ଗରୀବ ଲୋକଟିଏ ସରକାରୀ ଯୋଜନା ପାଇବାକୁ ହେଲେ କୁଜି ନେତାଙ୍କ ଠାରୁ ରାଜନେତାଙ୍କ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସବୁଠି ଲାଞ୍ଚ ଦେବାକୁ ପଡୁଛି। ପ୍ରିୟାପ୍ରୀତି ତୋଷଣ ଯୋଗୁ ଅଯୋଗ୍ୟ ହିତାଧିକାରୀ ସବୁ ସରକାରୀ ସହାୟତା ପାଉଥିଲା ବେଳେ ଗରୀବ ଓ ପ୍ରକୃତ ହିତାଧିକାରୀଙ୍କୁ ସରକାରୀ ଯୋଜନାରୁ ବଞ୍ଚିତ କରାଯାଉଛି। କିଛି କୁଚକ୍ରି ଓ ବାହୁବଳୀ ରାଜନେତା ସାଧାରଣ ଜନତାଙ୍କ ମୌଳିକ ଅଧିକାର କ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ କରିବାରେ ଲାଗିପଡ଼ିଛନ୍ତି।

ଯେଉଁ ମହାନ୍ ସଂଗ୍ରାମୀମାନଙ୍କ ବର୍ଷ ବର୍ଷର ସଂଗ୍ରାମ ଓ ତ୍ୟାଗ ବଳରେ ଆଜି ଦେଶ ସ୍ୱାଧୀନତା ଲାଭ କଲା, ସେହି ଦେଶରେ ବର୍ତ୍ତମାନ ବାହୁବଳୀ ରାଜନେତାମାନେ କ୍ଷମତା ଉପଭୋଗ କରିବା ସହ ନିରୀହ ଜନସାଧାରଣଙ୍କୁ ପୁଣି ଥରେ ପରାଧୀନତାର ଶିକୁଳି ଭିତରକୁ ଠେଲି ଦେଇଛନ୍ତି। ଗଣତନ୍ତ୍ରର ମୂଳମନ୍ତ୍ର ଆଜି ନ୍ୟସ୍ତସ୍ୱାର୍ଥ ରାଜନୈତିକ ଚକ୍ରାନ୍ତର ଶିକାର ହୋଇଛି। ତମାମ ଦେଶ ଘୃଣା ଓ ବିଦ୍ୱେଷର ବାତାବରଣ ଉଗ୍ର ରୂପ ନେବାରେ ଲାଗିଛି।

ଏହାର ଏକ ଉଦାହରଣ ହେଲା ଜଣେ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ପୁରସ୍କାରପ୍ରାପ୍ତ ଶିକ୍ଷକ କମଳ ଲୋଚନ ସାର୍। କମଳ ଲୋଚନ ସାର୍ ଥିଲେ ଜଣେ ଆଦର୍ଶ ତଥା ଛାତ୍ରବତ୍ସଳ ଶିକ୍ଷକ। ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନଙ୍କର ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଭବିଷ୍ୟତ ଗଢିବାରେ ସେ ଥିଲେ ବେଶ୍ ପାରଙ୍ଗମ। ସ୍କୁଲ୍‌ର ସବୁ କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଅଭିଭାବକମାନେ ସମସ୍ତେ ତାଙ୍କୁ ଭଲ ପାଉଥିଲେ ଓ ସମ୍ମାନ ମଧ୍ୟ ଦେଉଥିଲେ। ସେଥିପାଇଁ କମଳ ଲୋଚନ ସାର୍‌ଙ୍କର ଏକ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ପରିଚୟ ଥିଲା।

ଏକଦା ସ୍କୁଲ୍‌ରେ ପରୀକ୍ଷା ଚାଲିଥିବା ସମୟରେ ସ୍ଥାନୀୟ ଜଣେ ମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ପୁଅ ପରୀକ୍ଷାରେ କପି କରୁଥିବାର ଦେଖି କମଳ ଲୋଚନ ସାର୍ ମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ପୁଅଠାରୁ କପି ଜବତ କରିଥିଲେ ଏବଂ ପରୀକ୍ଷାରେ କପି ନ କରି, ପାଠ ପଢି ଭଲ ମଣିଷ ହେବା ପାଇଁ ପରାମର୍ଶ ଦେଇଥିଲେ। ଏହି ଖବର ମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିବା ପରେ ଏହାର ଭୟଙ୍କର ପରିଣତି କମଳ ଲୋଚନ ସାର୍‌ଙ୍କୁ ଭୋଗିବାକୁ ପଡ଼ିଥିଲା। ତାଙ୍କୁ ମାର୍ଥାପୁର ନାମକ ଏକ ସମ୍ବେଦନଶୀଳ ତଥା ଉତ୍ତେଜନାପ୍ରବଣ ଅଞ୍ଚଳକୁ ବଦଳି କରି ଦିଆଯାଇଥିଲା ଯେଉଁ ଅଞ୍ଚଳରେ ରାଜୁ ବୋଲି ଏକ ଦୁର୍ଦ୍ଦାନ୍ତ ଅପରାଧୀ ମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଛତ୍ରଛାୟା ତଳେ ରହି ଆଖପାଖ ୫୦ଟି ଗାଁରେ ନିଜର ଅପରାଧ ସାମ୍ରାଜ୍ୟ ଚଳାଇ ଆସୁଥିଲା।

ଏପରିକି ଉକ୍ତ ଅଞ୍ଚଳର ଲୋକମାନେ ନିଜର ଗୁଜୁରାଣ ମେଣ୍ଟାଇବା ପାଇଁ ନିଜ ଗାଁରେ ଥିବା ସରକାରୀ ଜମିରେ ଦୋକାନ ଖଣ୍ଡିଏ କରିବାକୁ ହେଲେ ରାଜୁ ନାଁରେ ହିଁ ଦୋକାନ ଖୋଲିବାକୁ ହୁଏ ଓ ମାସିକିଆ ଦାଦାବଟି ଦେବାକୁ ପଡ଼େ। ଯିଏ ଦାଦାବଟି ଦେବାକୁ ଅକ୍ଷମ ହେଉଥିଲା, ରାଜୁ ତାକୁ ହତ୍ୟା କରୁଥିଲା। ସେହି ଅଞ୍ଚଳର ଜଣେ ଗରିବ ଲୋକ ଗାଁରେ ଥିବା ନିଜ ପୈତୃକ ଜମିରେ ରାଜୁର ବିନା ଅନୁମତିରେ ତାଙ୍କ ମାଆଙ୍କ ନାମରେ ଏକ ଜଳଖିଆ ଦୋକାନ ଖୋଲିବାରୁ, ଦିନ ଦ୍ୱିପ୍ରହରରେ ସର୍ବସମ୍ମୁଖରେ ରାଜୁ ତାଙ୍କୁ ଛୁରୀ ଭୁସି ହତ୍ୟା କରିଥିଲା ଓ ସେଠାକାର ଥାନାର ଇନିସ୍‌ପେକ୍ଟର ଏହି ଘଟଣାର ତଦନ୍ତ କରିବାକୁ ଆସିବାରୁ ତାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ରାଜୁର ଲୋକମାନେ ହତ୍ୟା କରିଥିଲେ।

କମଳ ଲୋଚନ ସାର୍‌ଙ୍କ ପୁଅ ଅଭିଜିତ ଯେ କି ଜଣେ ଶିକ୍ଷିତ ଯୁବକ ସେ ରାଜୁର ଏଭଳି ଘଟଣାକୁ ଘୋର ବିରୋଧ କରୁଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ବାପାଙ୍କ ଆଦର୍ଶ ଯୋଗୁ ଚୁପ୍ ରହିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଉଥିଲେ। ସେହି ଅଞ୍ଚଳରେ ସରକାରୀ ଜାଗାରେ ରାଜୁର ନାମରେ ଏକାଧିକ ଦୋକାନ ଖୋଲିଥିବାରୁ ଜଣେ ତଦନ୍ତକାରୀ ଅଫିସର ଘଟଣାସ୍ଥଳକୁ ଯାଇ ତଦନ୍ତ କରିବାରୁ ତାଙ୍କୁ ରାଜୁର ଲୋକମାନେ ଗୋଡ଼େଇ ଗୋଡ଼େଇ ହତ୍ୟା କରିଥିଲେ।

ସେହିପରି ମହାମାରୀ କରୋନା ସମୟରେ ଗୁଜୁରାଟର ସୁରତ ସହରରେ ରାତି କର୍ଫ୍ୟୁ ଜାରି ରହିଥିବା ବେଳେ ସ୍ଥାନୀୟ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ପୁଅ ଏବଂ ତାଙ୍କର ୪ଜଣ ସାଙ୍ଗ ଏହାକୁ ଉଲଂଘନ କରି ବିନା ମାସ୍କରେ ବୁଲୁଥିବା ସମୟରେ ସେଠାରେ ନିୟୋଜିତ ଥିବା ମହିଳା କନେଷ୍ଟବଳ ସୁନୀତା ଯାଦବ ସେମାନଙ୍କୁ ଅଟକାଇଥିଲେ ଏବଂ କାହିଁକି ମାସ୍କ ପିନ୍ଧି ନାହାଁନ୍ତି ଓ ସାମାଜିକ ଦୂରତ୍ୱ ନିୟମ ମାନୁନାହାଁନ୍ତି ବୋଲି ପ୍ରଶ୍ନ କରିବାରୁ ଉତ୍ତରରେ ଗାଳି ଶୁଣିଥିଲେ ଓ ମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ପୁଅକୁ କ୍ଷମା ମାଗିବା ପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ବାଧ୍ୟ କରାଯାଇଥଲା। ଗାଳି ଶୁଣି ମଧ୍ୟ ମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ପୁଅଙ୍କୁ କ୍ଷମା ନ ମାଗିନଥିଲେ କନେଷ୍ଟବଳ ସୁନୀତା ଯାଦବ। ପରେ ସୁରଟ ପୋଲିସ୍ କମିଶନର ଆର.ବି. ବ୍ରହ୍ମଭଟ୍ଟ ଏସ୍‌.ପି. ସି.କେ. ପଟେଲଙ୍କୁ ଏହି ଘଟଣାର ତଦନ୍ତ ପାଇଁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଇଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ତଦନ୍ତ ପରେ ଦୋଷୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ଗ୍ରହଣ କରାଯିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ୍ରମେ କନେଷ୍ଟବଳ ସୁନୀତାଙ୍କ ବିରେଧରେ ବିଭାଗୀୟ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ପାଇଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଆଯାଇଥିଲା। ଏହାପରେ କନେଷ୍ଟବଳ ସୁନିତା ତାଙ୍କ ଚାକିରୀରୁ ଇସ୍ତଫା ଦେଇଥିଲେ।

ମହାମାରୀ ସମୟରେ ଅମ୍ଲଜାନ ଅଭାବରୁ ବହୁ କରୋନା ବ୍ୟକ୍ତି ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଥିଲେ। ଏହି ସମୟରେ ଜଣେ ଲୋକ ନିଜ ଜେଜେବାପାଙ୍କ ପାଇଁ ଅମ୍ଲଜାନ ଆବଶ୍ୟକ ଥିବା ଟୁଇଟ କରିବା ଯୋଗୁଁ ତାଙ୍କ ବିରୋଧରେ ରାଜଦ୍ରୋହ ମାମଲା ରୁଜୁ ହୋଇଥିଲା। ସେହିପରି ବିଗତ ଦିନରେ ହାଥରସ୍‌ରେ ହୋଇଥିବା ଗଣଦୁଷ୍କର୍ମ ମାମଲାରେ ପ୍ରତିବାଦ କରି ଅନ୍ଦୋଳନ କରିଥିବା ବିକ୍ଷୋଭକାରୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ୨୨ଜଣଙ୍କ ବିରୋଧରେ ରାଜଦ୍ରୋହ ମାମଲା ରୁଜୁ କରାଯାଇଛି ଯାହା ଗଣତନ୍ତ୍ର ରାଷ୍ଟ୍ର ପାଇଁ ଆଦୌ ଶୁଭଙ୍କର ନୁହେଁ।

ଯେଉଁମାନେ ଗରିବ, ଅସହାୟ ଓ ଦରିଦ୍ର‌୍ୟର ସୀମାରେଖା ତଳେ ବାସ କରୁଥିବା ଲୋକଙ୍କୁ ସମାଜର ମୁଖ୍ୟସ୍ରୋତରେ ସାମିଲ କରିବା ପାଇଁ ସଂଗ୍ରାମ କରୁଛନ୍ତି, ଗରିବ ଲୋକଙ୍କ ମୌଳିକ ଅଧିକାର ଫେରାଇ ଆଣିବା ପାଇଁ ରାଜରାସ୍ତାକୁ ଓହ୍ଲାଉଛନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଶଦ୍ରୋହୀ କୁହାଯାଇ ଜେଲ୍‌ରେ ଭର୍ତ୍ତି କରିଦେଉଛନ୍ତି। ଏସବୁ ଘଟଣାକୁ ତର୍ଜମା କଲେ ଲାଗୁଛି ଦେଶ ସ୍ୱାଧୀନ ହୋଇଛି ସତ, ମାତ୍ର ଆମେ ଏବେ ବି ପରାଧୀନ ହୋଇ ରହିଯାଇଛୁ।

ତେଣୁ ଯେତେଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନିଜର ହକ୍ ଓ ଅଧିକାର ପାଇଁ ମୁହଁ ନଖୋଲିଛେ, ସେତେଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରାଜନୀତିରେ ଗୁଣ୍ଡାରାଜ ଚାଲିଥିବ, ଦେଶରେ ଆତଙ୍କରାଜ ଦୁର୍ନୀତି, ବ୍ୟଭିଚାର ବଢିଚାଲିଥିବ ଆଉ ଧର୍ମ ଧର୍ମ ନାଁରେ ଏବଂ ଜାତି ଜାତି ଭିତରେ ହଣାକଟା ଚାଲିଥିବ, ଏଥିରେ ଦ୍ୱିମତ ହେବାର ନାହିଁ।

ସୁବାସ କୁମାର ତାରଣିଆଁ
ମୋ : ୮୩୨୮୮୪୦୨୧୪, କଣ୍ଟି, ବାହାରଣା, ବାଲିକୁଦା, ଜଗତସିଂହପୁର

Categories
NetajiJayanthi ବିଶେଷ ଖବର

ହିନ୍ଦୁସ୍ତାନ ନିଶ୍ଚୟ ସ୍ୱାଧୀନ ହେବ, ତାକୁ କେହି ଭୃତ୍ୟ କରି ରଖିପାରିବେ ନାହିଁ: ଏହା ଥିଲା ନେତାଜୀଙ୍କ ଶେଷକଥା

ପ୍ରଦୀପ ସେନାପତି

୧୯୪୫ ମସିହା ଅଗଷ୍ଟ ୧୮ରେ ଭାରତର ସ୍ୱାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମର ବୀର ମହାପୁୁରୁଷ ନେତାଜୀ ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ବୋଷ ତାଇୱାନ ବିମାନ ଦୁର୍ଘଟଣାରେ ପ୍ରାଣ ହରାଇଥିଲେ। ଏହି ଦୁର୍ଘଟଣାର କେତେକ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷଦର୍ଶୀଙ୍କ ବୟାନକୁ ଆଧାର କରି ବ୍ରିଟେନ ଏକ ୱେବ୍‌ସାଇଟ୍ ତଥ୍ୟ ପ୍ରକାଶ କରିଛି। ଏହି ୱେବ୍‌ସାଇଟ୍‌ଟି ନେତାଜୀଙ୍କ ଅନ୍ତିମ ସମୟର କେତେକ ଘଟଣାବଳୀ ସମ୍ପର୍କିତ ତଥ୍ୟକୁ ଆଧାର କରି ତିଆରି କରାଯାଇଛି। ଉକ୍ତ ଘଟଣା ସହ ସମ୍ପର୍କ ଥିବା କେତେକ ବ୍ୟକ୍ତିବିଶେଷଙ୍କ ବୟାନ, ଦୁର୍ଘଟଣା ସମ୍ପର୍କିତ ତଥ୍ୟ ସଂଗ୍ରହ କରିବା ଲାଗି ଘଟଣାସ୍ଥଳ ପରିଦର୍ଶନ କରିଥିବା ତଥ୍ୟର ଦୁଇଟି ଗୁଇନ୍ଦା ରିପୋର୍ଟକୁ ଆଧାର କରି ଏହି ରିପୋର୍ଟ ପ୍ରକାଶ କରିଛି।

୧୯୫୬ରେ ଭାରତ ସରକାରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଗଠନ କରାଯାଇଥିବା ନେତାଜୀ ଇନ୍‌କ୍ୱାରୀ କମିଟି ରିପୋର୍ଟକୁ ଆଧାର କରି ୱେବ୍‌ସାଇଟ୍‌ରେ ପ୍ରକାଶ ପାଇଥିବା ତଥ୍ୟ ଅନୁଯାୟୀ ନେତାଜୀ ଏବଂ ୧୨ରୁ ୧୩ ଅନ୍ୟ ସଦସ୍ୟଙ୍କୁ ନେଇ ଜାପାନର ଏୟାରଫୋର୍ସ କୋମାର ବିମାନ ୧୯୪୫ ଅଗଷ୍ଟ ୧୮ରେ ଭିଏତ୍‌ନାମାର ଟୋରେନ୍ସରୁ ଯାତ୍ରା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲା। ଏଥିରେ ନେତାଜୀଙ୍କ ସହ ଜାପାନ ସେନାବାହିନୀର ଲ୍ୟୁଟନାଣ୍ଟ ଜେନେରାଲ ସୁନାମାସା ଶିଦେଇ ମଧ୍ୟ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲେ। ପାଗ ଭଲ ଥିବାରୁ ଏବଂ ବିମାନ ଅବସ୍ଥା ମଧ୍ୟ ଠିକ୍ ଥିବାରୁ ବିମାନଟି ହୋଇତୋ ଉପର ଦେଇ ଅଗଷ୍ଟ ୧୮ରେ ତେଇପେଇ ପହଞ୍ଚିବ ବୋଲି ପାଇଲଟ ସୂଚନା ଦେଇଥିଲେ।

ବିମାନରେ ଯାତ୍ରା କରୁଥିବା ଜାପାନର ଏୟାରଷ୍ଟାଫ୍ ଅଫିସର ମେଜର ଟାରୋ କାନୋ ଉକ୍ତ କମିଟିକୁ ଜଣାଇଥିଲେ ଯେ, ବିମାନର ବାମ ପାଶ୍ୱର୍ର ଇଞ୍ଜିନ ଠିକ୍ ଭାବେ କାମ କରୁନଥିବା ଲକ୍ଷ୍ୟ କରିଥିଲେ। ଏହାପରେ ସେ ଯାଞ୍ଚ କରିଥିଲେ ଏବଂ ଠିକ୍ ଥିବା ଜାଣିବାକୁ ପାଇଥିଲେ। ତାଙ୍କ ସହ ଥିବା ଇଞ୍ଜିନିୟର ମଧ୍ୟ ଏହାକୁ ଯାଞ୍ଚ କରିଥିଲେ।

ତେବେ ବିମାନଟି ରନ୍‌ୱେରେ ଉଡ଼ିବା ଆରମ୍ଭ କରିବା କ୍ଷଣି ସେଥିରେ ଏକ ବିସ୍ଫୋରଣ ଶୁଣିବାକୁ ମିଳିଥିଲା। ତୋପ ମାଡ଼ ହେବା ଭଳି ଶବ୍ଦ ଶୁଣିବାକୁ ମିଳିଥିଲା। ଏହାପରେ ବିମାନଟି ବାମପାଶ୍ୱର୍କୁ ଢଳି ଯାଇଥିବା ରନ୍‌ୱେରେ ଥିବା ଇଞ୍ଜିନିୟର କ୍ୟାପ୍‌ନେଟ ନକମୁରା ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ। ଏହି ସମୟରେ ବିମାନଟି ମାତ୍ର ୩୦ରୁ ୪୦ ମିଟର ଉପରେ ଉଡୁଥିଲା। ରନ୍‌ୱେର ମାତ୍ର ୧୦୦ ମିଟର ଦୂରରେ ବିମାନଟି ଦୁର୍ଘଟଣାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇଥିଲା। ବିମାନର ସମ୍ମୁଖ ଭାଗରେ ଅଗ୍ନି ସଂଯୋଗ ହୋଇଯାଇଥିଲା।

ତେବେ ବିମାନର ମୁଖ୍ୟ ପ୍ରବେଶ ପଥ ଦେଇ ଆମେ ବାହାରି ପାରିବା ନାହିଁ ଏବଂ ପଛପଟ ଦେଇ ବାହାରିବା ବୋଲି ତାଙ୍କ ସହ ଯାତ୍ରା କରୁଥିବା ଜେନେରାଲ ରହମାନଙ୍କୁ ନେତାଜୀ କହିଥିଲେ। ଏହାପରେ ରହମାନ ନେତାଜୀଙ୍କୁ ବିମାନ ଭିତରୁ ବାହାର କରିଥିଲେ। ତାଙ୍କ ମୁଣ୍ଡର ବାମପାଶ୍ୱର୍ରେ ଗଭୀର କ୍ଷତ ହୋଇଥିଲା। ନିଆଁରେ ତାଙ୍କ ମୁହଁ ମଧ୍ୟ ଆଂଶିକ ଭାବେ ପୋଡ଼ି ଯାଇଥିଲା। ଶରୀରରେ ଥିବା ପୋଷାକ ମଧ୍ୟ ପୋଡ଼ି ଯାଇଥିଲା। ତମକୁ ଅଧିକ କ୍ଷତି ହୋଇନାହିଁ ତ ବୋଲି ନେତାଜୀ ଏହି ସମୟରେ ତାଙ୍କ ଉତ୍ତର ଦେଇଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ନେତାଜୀ ମୁଁ ଆଉ ବଞ୍ଚିବିନି ବୋଲି ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ। ନେତାଜୀ କହିଥିଲେ ଯେ, ଯେତେବେଳେ ଭାରତକୁ ଫେରିବ ନେତାଜୀ ଶେଷ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ଯାଏ ଭାରତର ସ୍ୱାଧୀନତା ଲାଗି ସଂଗ୍ରାମ ଜାରି ରଖିଥିଲେ ବୋଲି ମୋ ଦେଶର ଭାଇଭଉଣୀମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇବ। ସେମାନେ ସ୍ୱାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମକୁ ଜାରି ରଖିଥିବେ। ହିନ୍ଦୁସ୍ତାନ ନିଶ୍ଚୟ ସ୍ୱାଧୀନ ହେବ। ‘ତାକୁ କେହି ଭୃତ୍ୟ କରି କରି ରଖିପାରିବେ ନାହିଁ’। ଏହା ଥିଲା ନେତାଜୀଙ୍କ ଶେଷକଥା ବୋଲି ରହମାନ ଉକ୍ତ କମିଟିକୁ କହିଥିଲେ।

ଉକ୍ତ ବିମାନରେ ଯାତ୍ରା କରିଥିବା ଲ୍ୟୁଟନାଣ୍ଟ କଲୋନେଲ ଶିରୋ ନୋନୋଗାକି କହିଥିଲେ ଯେ, ବିମାନର ବାମ ୱିଙ୍ଗସ୍ ନିକଟରେ ଛିଡ଼ା ହୋଇଥିଲେ ତାଙ୍କ ପୋଷାକ ପୋଡ଼ି ଯାଇଥିଲା ଏବଂ ରହମାନ ତାଙ୍କ କୋର୍ଟ ସାହାଯ୍ୟରେ ନିଆଁ ଲିଭାଇବାକୁ ଉଦ୍ୟମ କରିଥିଲେ। ଦୁର୍ଘଟଣାର ୧୧ ବର୍ଷ ପରେ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷଦର୍ଶୀ କଲୋନେଲ ରହମାନ (ନୋନୋଗାକି ଘକ୍ଟଦ୍ଭକ୍ଟଶବଳସ) ତାକାହାସି ଏବଂ ନକମୁରା ଦେଇଥିବା ବୟାନରେ କିଛିଟା ପାର୍ଥକ୍ୟ ଥିଲେ ସୁଦ୍ଧା ସମସ୍ତ ଉକ୍ତିରୁ ଗୋଟିଏ କଥା ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇଥିଲା ଯେ, ଦୁର୍ଘଟଣାରେ ନେତାଜୀଙ୍କ ମୁଣ୍ଡରେ ଗଭୀର ଆଘାତ ଲାଗିଥିଲା। ଦୁର୍ଘଟଣା ପରେ ତାଙ୍କୁ ନିକଟସ୍ଥ ନାନ୍‌ମୋନ୍ ସେନା ଡ଼ାକ୍ତରଖାନାରେ ଗୁରୁତର ଅବସ୍ଥାରେ ଭର୍ତ୍ତି କରାଯାଇଥିଲା।

ତେବେ, ନେତାଜୀଙ୍କର ଦେଶପ୍ରେମର ଆଦର୍ଶ ଥିଲା ଭିନ୍ନ। ସେ ସୁଦୂରଦର୍ଶୀ ଭାବରେ ଜାଣିଥିଲେ ଇଂରେଜମାନଙ୍କୁ ପରାସ୍ତ କରି ହଟାଇବା ପାଇଁ ମାର୍ଗ ହିଁ ଆପଣେଇବା ପାଇଁ ବାଧ୍ୟ। ଅହିଂସାର ମାର୍ଗଦର୍ଶନରେ ସଂଗ୍ରାମୀମାନେ ବ୍ରିଟିଶମାନଙ୍କ ହାତରେ ବଳି ପଡ଼ିଯାଉଛନ୍ତି। କେତେଯେ, ନିରୀହ ସ୍ୱାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମୀ ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନର ଝାସ ଦେଲେଣି ତା’ର ହିସାବ ଗାନ୍ଧିଜୀ ଦେଇପାରିବେ କି? ବୋଲି ଥରେ ଗାନ୍ଧୀଙ୍କୁ ପଚାରିଥିଲେ। ମୁଁ ଏହାକୁ ହୃଦୟତାର ସହ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ବରଦାସ୍ତ କରିପାରିବି ନାହିଁ। ଆମକୁ ଯେଶାକୁ ତେସା ନୀତିରେ ଲଢେଇ କରିବାକୁ ହିଁ ପଡ଼ିବ।

ଇଂରେଜମାନେ ଜାଣିଥିଲେ ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ଆଦର୍ଶରେ ଅନୁପ୍ରାଣୀତ ଭାରତୀୟ ମାନଙ୍କୁ ସହଜରେ ପରାସ୍ତ କରି ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରାଯାଇ ପାରିବ। ଆମେ ନିରୀହ, ସରଳ, ଆମେ ଶାନ୍ତିପ୍ରିୟ ଅହିଂସାର ବାର୍ତ୍ତା ପ୍ରଚାର କରୁଥିବା ବେଳେ ହଜାର ହଜାର ନିରୀହ ସ୍ୱାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମୀମାନେ ବ୍ରିଟିଶରଙ୍କ ଗୁଳିରେ ପ୍ରାଣ ହରାଇଥିଲେ। ସତ୍ୟଯୁଗରେ ମଧ୍ୟ ମହାଭାରତରେ ଅହିଂସାର ନିର୍ଦ୍ଦଶନ ପ୍ରତିଫଳିତ ହୋଇଥିବା ବେଳେ ଆବଶ୍ୟକସ୍ଥଳେ ହିଂସାର ରୂପ ନେବା ପାଇଁ ଆମକୁ ଦିଗ୍‌ଦର୍ଶନ ଦେଇଛି। ଯାହା ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱକୁ ଚକିତ କରିଥିଲା।

ତେଣୁ, ଆଜି ସେହି ସଂଗ୍ରାମୀ ମହାପୁରୁଷଙ୍କର ମହତ୍ତ୍ୱ ଉପଦେଶକୁ ନିଶ୍ଚିତ ରୂପେ ଆଜିର ପବିତ୍ର ଦିବସରେ ଭାରତୀୟମାନଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରିବାର ଯଥାର୍ଥତା ଜରୁରୀ। ନେତାଜୀଙ୍କର ସେହି ଚେତନାଶୀଳ ଭାବନାର ଉତ୍ତର ବାସ୍ତବରେ ପ୍ରତିଫଳନ ରୂପାନ୍ତରିତ ହୋଇଥିଲା କି ନାହିଁ ତାହା ମୁଁ ଆଜି ଭାରତୀୟ ମାନଙ୍କୁ ପଚାରିବା ପାଇଁ ଚାହେଁ। ନେତାଜୀଙ୍କ ଆଦର୍ଶକୁ ଆଜି ଆମ୍ଭେ ଭୁଲିଯାଇ ସ୍ୱାଧୀନ ଦେଶର ଏକ ଶାନ୍ତିପ୍ରିୟ ରାଷ୍ଟ୍ରର ମାନ୍ୟତା ପାଇଥିବାରୁ ଏହାକୁ ଦୁର୍ବଳ ମନେ କରି ସ୍ୱାଧୀନ ଦେଶର ନାଗରିକ ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ପଡ଼ୋଶୀ ଦେଶ ଭାବରେ ଆମଠାରୁ ଜନ୍ମ ନେଇ ପାକିସ୍ତାନ ଓ ଚୀନ୍ ଆମକୁ ଶାନ୍ତିପ୍ରିୟ ଭାବରେ ରହିବା ପାଇଁ ଚାହୁଁନାହାଁନ୍ତି। ଏହି ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ନେତାଜୀ ସେତେବେଳେ ଯଦି ଥାଆନ୍ତେ, ଭାରତକୁ ଖଣ୍ଡବିଖଣ୍ଡିତ କିରବାର ଆସ୍ଫାଳନ ବିଫଳ ହୋଇଥାନ୍ତା ନିଶ୍ଚୟ।

ତେଣୁ, ହେ ମହାପୁରୁଷ, କେଉଁଠାରେ ଅଛ? ଖୋଜୁଛି ତୁମକୁ ଏଇ ଭାରତବର୍ଷ। ତୁମେ କହିଥିଲ, ମୋତେ ରକ୍ତ ଦିଅ ଭୁଲିଯିବ ନାହିଁ ଏଇ ମଣିଷ ଯେଉଁଠି ବଞ୍ଚିବେ, ଯେଉଁଠାରେ ଥାଅ ଭାରତମାତାକୁ ଆଶୀର୍ବାଦ ଦିଅ। ସର୍ବଶେଷରେ, ଆଜି ତାଙ୍କର ପୂଣ୍ୟତିଥି ଜୟନ୍ତୀ ଅବସରରେ ମୁଁ ଜଣେ ଆନ୍ତରିକତାର ସହିତ ଗର୍ବିତ ଭାରତୀୟ ଭାବେ ତାଙ୍କର ନୀତି, ଆଦର୍ଶ, ନୈତିକତା, ଜଳାଞ୍ଜଳି, ଚିନ୍ତାଧାରାକୁ ଅନୁସରଣ, ଅନୁକରଣ କରିବାର ସମୟ ଉପନୀତ ହୋଇଥିବାରୁ ତାଙ୍କର ହୃଦୟକୁ, ସହୃଦୟତାର ସହିତ ସସମ୍ମାନ ଜଣାଇ ଭକ୍ତିଭୂତ ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି ଅର୍ପଣ କରୁଛି। ଜୟହିନ୍ଦ, ଜୟ ନେତାଜୀ, ଜୟ ଭାରତମାତା।