Tag: ରାବଣ

ଉପେନ୍ଦ୍ର ବଳିୟାରସିଂହ

ଥରେ ଧନପତି କୁବେର କୈଳାଶ ପର୍ବତକୁ ଶିବ ଭଗବାନଙ୍କ ଦର୍ଶନ ପାଇଁ ଗଲେ। ପ୍ରଭୁ, ”ମୁଁ ଆପଣଙ୍କର କି ପ୍ରକାର ସେବା କରିପାରିବି, ଆଦେଶ ଦିଅନ୍ତୁ।” କୁବେର ଭଗବାନଙ୍କୁ ପ୍ରଶ୍ନ କଲେ।

ଶିବ ଭଗବାନ କହିଲେ, “ମୁଁ ଜଣେ ସଚ୍ଚା ବୈଷ୍ଣବ ଭାବରେ ଅନ୍ୟର ସେବା ଗ୍ରହଣ କରିପାରିବି ନାହିଁ। ତୁମେ ସେସବୁ କିଛି ଚିନ୍ତା ନକରି ଶ୍ରୀରାମଙ୍କର ନାମ ଜପ କର। କିନ୍ତୁ ମାତା ପାର୍ବତୀ କୁବରଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଧନପତି ତୁମେ ମୋ ପାଇଁ ଏକ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ମହଲ ନିର୍ମାଣ କର। କୁବେର ଗୋଟିଏ ଅତି ସୁନ୍ଦର ସୁବର୍ଣ୍ଣର ମହଲ ଟିଏ ନିର୍ମାଣ କଲେ। ବାସ୍ତୁ ପୂଜା ନକରି ନୂତନ ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରାଯାଏ ନାହିଁ। ତେଣୁ ଶିବଙ୍କର ବଡ ଭକ୍ତ ରାବଣଙ୍କୁ ବାସ୍ତୁ ପୂଜା ପାଇଁ ଆମନ୍ତ୍ରଣ କରାଗଲା। ପୂଜା ପରେ ଦକ୍ଷିଣା ଦେବା କଥା।

ଶିବ ଭଗବାନ କହିଲେ, “ରାବଣ ତୁମକୁ କି ଦକ୍ଷିଣା ଦରକାର। କୁହ ତୁମକୁ ଦିଆଯିବ।”

ରାବଣ କହିଲା, “ପ୍ରଭୁ! ମୋତେ ଏହି ସୁବର୍ଣ୍ଣ ମହଲକୁ ଦକ୍ଷିଣା ଭାବରେ ଦାନ କରନ୍ତୁ। ଶିବ ଜୀ କହିଲେ, ଠିକ ଅଛି ନେଇଯାଅ।

ପାର୍ବତୀ କହିଲେ, “ହେ ଭୋଳାନାଥ କିଛି ବି ନିଜ ପାଇଁ ରଖିବେ ନାହିଁ? ମହଲ ନେବା ପରେ ମୂର୍ଖ ରାବଣ ଶିବ ଜୀଙ୍କୁ କହିଲା, “ପ୍ରଭୁ ଏହି ସୁନ୍ଦର ମହଲ ତ ଦେଲେ, ଏବେ ଏ ପାର୍ବତୀଙ୍କୁ ମୋତେ ଦେଇଦିଅନ୍ତୁ।

ଭଗବାନ କହିଲେ, “ଯଦି ତୁମର ଦରକାର ଅଛି, ତେବେ ତୁମେ ନେଇଯାଅ।” ଜଗତର ଏପରି ଦାନ ବୀର କେହି ଆଉ ନାହାନ୍ତି। ରାବଣ ମାତା ପାର୍ବତୀଙ୍କୁ କାନ୍ଧରେ ବସାଇ ନେଲା ବେଳେ ସେ ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କଲେ। ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଗଉଡ ବେଶରେ ପ୍ରକଟ ହୋଇ ରାସ୍ତାରେ ରାବଣଙ୍କୁ ଭେଟ ହେଲେ।

ରାବଣଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, “ଲଙ୍କାପତି! ତୁମେ କାହାକୁ ନେଇଯାଉଛ? ରାବଣ କହିଲା, ” ଶିବ ଭଗବାନ ମୋତେ ପାର୍ବତୀଙ୍କୁ ଦେଇଦେଲେ। ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ କହିଲେ, ଆରେ ବୋକା! ଶିବ ତୋତେ ପାର୍ବତୀଙ୍କୁ ଦେଇଦେବେ? ତୁ ଯାହାକୁ ନେଇଯାଉଛୁ, ସେ ପାର୍ବତୀଙ୍କ ଦାସୀ ଅଟେ। ଅସଲୀ ପାର୍ବତୀଙ୍କୁ ସେ ପାତାଳରେ ଲୁଚାଇ ରଖିଛନ୍ତି। ତୋତେ ଶୀବଜୀ ଠକି ଦେଲେ। ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ କହିଲେ, “ଆରେ ଏ ଯଦି ପ୍ରକୃତ ପାର୍ବତୀ ହୋଇଥାନ୍ତେ, ଏହାଙ୍କ ଶରୀରରୁ ପଦ୍ମ ଫୁଲର ସୁଗନ୍ଧ ବାହାରିଥାନ୍ତା।”

ରାବଣ ଦ୍ଵିବିଧାରେ ପଡିଗଲା। ମାତା ପାର୍ବତୀ ସେହି ସମୟରେ ନିଜ ଶରୀରରୁ ପ୍ରବଳ ଦୁର୍ଗନ୍ଧ ବାହାର କଲେ। ରାବଣ ସେହିଠାରେ ତାଙ୍କୁ ଛାଡିଦେଇ ଚାଲିଗଲା। ସେହି ସ୍ଥାନରେ ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଏକ ମନ୍ଦିର ତିଆରି କରି ଦେବୀଙ୍କୁ ସ୍ଥାପନ କଲେ। ଏବେ ସେ ଦ୍ଵୟୀପାୟନୀ ଦେବୀ ଭାବରେ ପୂଜା ପାଉଛନ୍ତି।

ଉପେନ୍ଦ୍ର ବଳିୟାରସିଂହ (ଭଗବତ ଚିନ୍ତକ), ବୋରିଗାଁ, ବାଣପୁର, ଖୋର୍ଦ୍ଧା

ଦୂରଭାଷ- ୯୩୩ ୭୨ ୫୮ ୩୯୮

ଉପେନ୍ଦ୍ର ବଳିୟାରସିଂହ

ଥରେ ଧନପତି କୁବେର କୈଳାଶ ପର୍ବତକୁ ଶିବ ଭଗବାନଙ୍କ ଦର୍ଶନ ପାଇଁ ଗଲେ। ପ୍ରଭୁ, ”ମୁଁ ଆପଣଙ୍କର କି ପ୍ରକାର ସେବା କରିପାରିବି, ଆଦେଶ ଦିଅନ୍ତୁ।” କୁବେର ଭଗବାନଙ୍କୁ ପ୍ରଶ୍ନ କଲେ।

ଶିବ ଭଗବାନ କହିଲେ, “ମୁଁ ଜଣେ ସଚ୍ଚା ବୈଷ୍ଣବ ଭାବରେ ଅନ୍ୟର ସେବା ଗ୍ରହଣ କରିପାରିବି ନାହିଁ। ତୁମେ ସେସବୁ କିଛି ଚିନ୍ତା ନକରି ଶ୍ରୀରାମଙ୍କର ନାମ ଜପ କର। କିନ୍ତୁ ମାତା ପାର୍ବତୀ କୁବରଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଧନପତି ତୁମେ ମୋ ପାଇଁ ଏକ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ମହଲ ନିର୍ମାଣ କର। କୁବେର ଗୋଟିଏ ଅତି ସୁନ୍ଦର ସୁବର୍ଣ୍ଣର ମହଲ ଟିଏ ନିର୍ମାଣ କଲେ। ବାସ୍ତୁ ପୂଜା ନକରି ନୂତନ ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରାଯାଏ ନାହିଁ। ତେଣୁ ଶିବଙ୍କର ବଡ ଭକ୍ତ ରାବଣଙ୍କୁ ବାସ୍ତୁ ପୂଜା ପାଇଁ ଆମନ୍ତ୍ରଣ କରାଗଲା। ପୂଜା ପରେ ଦକ୍ଷିଣା ଦେବା କଥା।

ଶିବ ଭଗବାନ କହିଲେ, “ରାବଣ ତୁମକୁ କି ଦକ୍ଷିଣା ଦରକାର। କୁହ ତୁମକୁ ଦିଆଯିବ।”

ରାବଣ କହିଲା, “ପ୍ରଭୁ! ମୋତେ ଏହି ସୁବର୍ଣ୍ଣ ମହଲକୁ ଦକ୍ଷିଣା ଭାବରେ ଦାନ କରନ୍ତୁ। ଶିବ ଜୀ କହିଲେ, ଠିକ ଅଛି ନେଇଯାଅ।

ପାର୍ବତୀ କହିଲେ, “ହେ ଭୋଳାନାଥ କିଛି ବି ନିଜ ପାଇଁ ରଖିବେ ନାହିଁ? ମହଲ ନେବା ପରେ ମୂର୍ଖ ରାବଣ ଶିବ ଜୀଙ୍କୁ କହିଲା, “ପ୍ରଭୁ ଏହି ସୁନ୍ଦର ମହଲ ତ ଦେଲେ, ଏବେ ଏ ପାର୍ବତୀଙ୍କୁ ମୋତେ ଦେଇଦିଅନ୍ତୁ।

ଭଗବାନ କହିଲେ, “ଯଦି ତୁମର ଦରକାର ଅଛି, ତେବେ ତୁମେ ନେଇଯାଅ।” ଜଗତର ଏପରି ଦାନ ବୀର କେହି ଆଉ ନାହାନ୍ତି। ରାବଣ ମାତା ପାର୍ବତୀଙ୍କୁ କାନ୍ଧରେ ବସାଇ ନେଲା ବେଳେ ସେ ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କଲେ। ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଗଉଡ ବେଶରେ ପ୍ରକଟ ହୋଇ ରାସ୍ତାରେ ରାବଣଙ୍କୁ ଭେଟ ହେଲେ।

ରାବଣଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, “ଲଙ୍କାପତି! ତୁମେ କାହାକୁ ନେଇଯାଉଛ? ରାବଣ କହିଲା, ” ଶିବ ଭଗବାନ ମୋତେ ପାର୍ବତୀଙ୍କୁ ଦେଇଦେଲେ। ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ କହିଲେ, ଆରେ ବୋକା! ଶିବ ତୋତେ ପାର୍ବତୀଙ୍କୁ ଦେଇଦେବେ? ତୁ ଯାହାକୁ ନେଇଯାଉଛୁ, ସେ ପାର୍ବତୀଙ୍କ ଦାସୀ ଅଟେ। ଅସଲୀ ପାର୍ବତୀଙ୍କୁ ସେ ପାତାଳରେ ଲୁଚାଇ ରଖିଛନ୍ତି। ତୋତେ ଶୀବଜୀ ଠକି ଦେଲେ। ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ କହିଲେ, “ଆରେ ଏ ଯଦି ପ୍ରକୃତ ପାର୍ବତୀ ହୋଇଥାନ୍ତେ, ଏହାଙ୍କ ଶରୀରରୁ ପଦ୍ମ ଫୁଲର ସୁଗନ୍ଧ ବାହାରିଥାନ୍ତା।”

ରାବଣ ଦ୍ଵିବିଧାରେ ପଡିଗଲା। ମାତା ପାର୍ବତୀ ସେହି ସମୟରେ ନିଜ ଶରୀରରୁ ପ୍ରବଳ ଦୁର୍ଗନ୍ଧ ବାହାର କଲେ। ରାବଣ ସେହିଠାରେ ତାଙ୍କୁ ଛାଡିଦେଇ ଚାଲିଗଲା। ସେହି ସ୍ଥାନରେ ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଏକ ମନ୍ଦିର ତିଆରି କରି ଦେବୀଙ୍କୁ ସ୍ଥାପନ କଲେ। ଏବେ ସେ ଦ୍ଵୟୀପାୟନୀ ଦେବୀ ଭାବରେ ପୂଜା ପାଉଛନ୍ତି।

ଉପେନ୍ଦ୍ର ବଳିୟାରସିଂହ (ଭଗବତ ଚିନ୍ତକ), ବୋରିଗାଁ, ବାଣପୁର, ଖୋର୍ଦ୍ଧା

ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ: ରାବଣ ବହୁତ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଥିଲା। ସେ ମଧ୍ୟ ଜ୍ଞାନୀ ଥିଲେ। କୁହାଯାଏ ଯେ ତାଙ୍କର ଏପରି ଶକ୍ତି ଥିଲା ଯେ ସେ ଗ୍ରହମାନଙ୍କର ଗତିବିଧି ମଧ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିପାରନ୍ତି। ଶନି ଦେବଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଏକ ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ଗ୍ରହ ଭାବରେ ବିବେଚନା କରାଯାଏ। କୁହାଯାଏ ଶନିଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରୁ କେହି ରକ୍ଷା ପାଇପାରିବେ ନାହିଁ। ଏପରିକି ଦେବତା ନୁହଁନ୍ତି। ଏହି କାରଣରୁ ସମସ୍ତେ ଶନିଙ୍କ ଦୃଶ୍ୟକୁ ଏଡ଼ାଇବାକୁ ଚାହାଁନ୍ତି। ଥରେ, ଲଙ୍କପତୀ ରାବଣ ଲଙ୍କାର ସମସ୍ତ ଗ୍ରହକୁ ବନ୍ଦୀ କରିଦେଲା। ସେ ଶନି ଦେବଙ୍କୁ ରାବଣ ଓଲଟାଇ ଦେଇଥିଲେ। ଏହି ପୁରା କାହାଣୀ କ’ଣ? ଆସନ୍ତୁ ପଢିବ…

କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ଅନୁଯାୟୀ, ରାବଣର ଅହଂକାର ବହୁତ ଅଧିକ ଥିଲା। ତେଣୁ ସେ ସମସ୍ତ ଗ୍ରହକୁ ତାଙ୍କ ଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ବନ୍ଦୀ କରି ନେଇଥିଲେ। ରାବଣର କ୍ରୋଧ ଶନି ଦେବଙ୍କ ଉପରେ ମଧ୍ୟ ପଡିଥିଲା ଏବଂ ସେ ଶନି ଦେବଙ୍କୁ ବନ୍ଧକ ମଧ୍ୟ କଲା। ଏହି ସମୟରେ ହନୁମାନ ଜୀ ପ୍ରଭୁ ରାମଙ୍କ ଦୂତ ଭାବରେ ଲଙ୍କା ଯାଇଥିଲେ। କ୍ରୋଧରେ ରାବଣ ହନୁମାନଙ୍କ ଲାଞ୍ଜରେ ନିଆଁ ଲଗାଇବାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଲେ। ଏହାର ପ୍ରତିବଦଳରେ ହନୁମାନ ଜୀ ତାଙ୍କ ଲଙ୍କାକୁ ନିଆଁ ଲଗାଇ ପୋଡି ଦେଇଥିଲେ। ରାବଣ ଲଙ୍କାରେ ନିଆଁ ଲାଗିବା ମାତ୍ରେ ସମସ୍ତ ଗ୍ରହ ମୁକ୍ତ ହୋଇଗଲେ। କିନ୍ତୁ ଓଲଟି ରହିଥିବାରୁ ଶନି ଦେବଙ୍କ ଦେହରେ ଯନ୍ତ୍ରଣା ହେଉଥିଲା ଏବଂ ସେ ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ଛଟପଟ ହେଉଥିଲେ।

ଆପଣ ଶନି ଦେବଙ୍କ ଉପରେ ସୋରିଷ ତେଲ କାହିଁକି ଦିଅନ୍ତି?:
ଯେତେବେଳେ ହନୁମାନ ଜୀଙ୍କର ଦର୍ଶନ ଶନି ଦେବଙ୍କ ଉପରେ ପଡିଲା, ହନୁମାନ ଜି ଯନ୍ତ୍ରଣାକୁ ଶାନ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ସୋରିଷ ତେଲରେ ତାଙ୍କ ଶରୀରକୁ ଲେପନ କରିଥିଲେ। ଏହା ଶନି ଦେବଙ୍କୁ ବହୁତ ଆରାମ ଦେଇଥିଲା। ଏଥି ସହିତ, ଶନି ଦେବ ହନୁମାନ ଜୀଙ୍କୁ ପ୍ରତିଶୃତି ଦେଇଥିଲେ, ଯିଏ ହନୁମାନ ଭକ୍ତ ମୋତେ ଭକ୍ତିରେ ତେଲ ଦେବେ, ସେ ସମସ୍ତ ସମସ୍ୟାରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇବେ। ସେବେଠାରୁ ଶନି ଦେବଙ୍କ ଉପରେ ତେଲ ଯୋଗାଇବା ଶୁଭ ବୋଲି ବିବେଚନା କରାଯାଏ।