ଚାଣକ୍ୟ ନୀତି: ଯେଉଁ ପିତାମାତାଙ୍କ ସନ୍ତାନ ଯୋଗ୍ୟ, ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଏହି ପୃଥିବୀ ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସ୍ୱର୍ଗ ହୋଇଯାଏ। ପିଲାକୁ ଯୋଗ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ପିତାମାତାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ କଠିନ ପରିଶ୍ରମ କରିବାକୁ ପଡିବ। ଯେତେବେଳେ ସମୟ ଆସେ, ପିତାମାତାଙ୍କୁ ବଳିଦାନ ଦେବାକୁ ପଡିବ। ଜଣେ କୃଷକ ଯେପରି ତାଙ୍କ କୃଷିର ଯତ୍ନ ନିଅନ୍ତି ଏବଂ ଫସଲକୁ ଶୀତ, ଉତ୍ତାପ ଏବଂ ବର୍ଷା ଠାରୁ ରକ୍ଷା କରନ୍ତି, ସେହିପରି ଶିଶୁର ଦାୟିତ୍ଵ ନେବାକୁ ପଡିବ।
ଯଦି ପିଲାଟି ଯୋଗ୍ୟ ହେବାକୁ ଯାଉଛି, ତେବେ ପିତାମାତା ଗମ୍ଭୀର ହେବା ଉଚିତ୍। ଯେଉଁ ପିତାମାତା ଶିଶୁର ଶିକ୍ଷା, ରୀତିନୀତି ଏବଂ ଭବିଷ୍ୟତ ବିଷୟରେ ଗମ୍ଭୀର ଏବଂ ସଚେତନ ନୁହଁନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କୁ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଭୋଗିବାକୁ ପଡିବ। ତେଣୁ, ଯଦି ଆପଣ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଯୋଗ୍ୟ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି, ତେବେ ଆପଣ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଆଚାର୍ଯ୍ୟ ଚାଣକ୍ୟଙ୍କ ଏହି ଜିନିଷଗୁଡିକୁ ଅନୁସରଣ କରନ୍ତୁ।
ସଂସ୍କାର: ପିଲାମାନଙ୍କୁ ସଂସ୍କାର ଦିଆଯିବା ଉଚିତ୍। ପିତାମାତା ଯେଉଁମାନେ ନିଜ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଭଲ ମୂଲ୍ୟ ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ସମ୍ମାନ ଏବଂ ମର୍ଯ୍ୟଦା ପାଆନ୍ତି। କେବଳ ସଂସ୍କାର ଦ୍ୱାରା ଗୁଣଗୁଡ଼ିକ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଥାଏ। ଶିଶୁର ବୌଦ୍ଧିକ ବିକାଶ ଦ୍ରୁତ ହୋଇଥାଏ।
ଅନୁଶାସନ: ପିଲାମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅନୁଶାସନର ଆତ୍ମାକୁ ଜାଗ୍ରତ କରିବା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଆବଶ୍ୟକ ବୋଲି ଚାଣକ୍ୟ ନୀତି କହିଛି। ଯଦି ବିଲ୍ଡିଂର ମୂଳଦୁଆ ଦୃଢ ନୁହେଁ, ତେବେ କୋଠାଟି ଦୃଢ ବୋଲି ଦାବି କରାଯାଇପାରିବ ନାହିଁ। ସେହିଭଳି, ଯଦି ପିଲାମାନେ ଆରମ୍ଭରୁ ଭଲ ଅଭ୍ୟାସ ପାଇଁ ଉତ୍ସାହିତ ନୁହଁନ୍ତି, ତେବେ ସେମାନଙ୍କୁ ପରେ ଅସୁବିଧାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବାକୁ ପଡିବ। ଅନୁଶାସନର ଆତ୍ମା ସମୟର ମହତ୍ତ୍ଵକୁ କହିଥାଏ। ସଫଳତା ପାଇଁ ସମୟ ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୂମିକା ଭାବରେ ବିବେଚନା କରାଯାଇଛି।
ଶିକ୍ଷା: ଚାନକିଆ ନୀତି କହିଛନ୍ତି ଯେ ପିଲାଙ୍କୁ ଭଲ ଶିକ୍ଷା ଯୋଗାଇବା ପାଇଁ ସର୍ବଦା ପ୍ରୟାସ କରାଯିବା ଉଚିତ୍। ଶିକ୍ଷା ପ୍ରଦାନ କରିବା ସମୟରେ ଯୋଗ୍ୟ ଶିକ୍ଷକ ଏବଂ ଅନୁଷ୍ଠାନ ଚୟନ ମଧ୍ୟ ଆବଶ୍ୟକ। ଶିଶୁର ମୂଳଦୁଆକୁ ଦୃଢ କରିବା ପାଇଁ ପିତାମାତାମାନେ ଆରମ୍ଭରୁ ଭଲ ଶିକ୍ଷା ପ୍ରଦାନ ଉପରେ ଗମ୍ଭୀର ହେବା ଉଚିତ୍।
ପ୍ରତିଭା: ପ୍ରତ୍ୟେକ ଶିଶୁଙ୍କର ଏକ ବିଶେଷ ପ୍ରତିଭା ଥାଏ। ଯେଉଁମାନେ ପିତାମାତା ସେହି ପ୍ରତିଭାକୁ ବୁଝନ୍ତି ଏବଂ ଏହାକୁ ପ୍ରତିପୋଷଣ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ସଫଳତା ହାସଲ କରନ୍ତି। ସଂସ୍କୃତି, ଅନୁଶାସନ, ଶିକ୍ଷା, ପ୍ରତିଭା ଚାରି ଚାନ୍ଦ ପାଇଥାଏ। ତେଣୁ ପିଲାଙ୍କ ଭିତରେ ଲୁକ୍କାୟିତ ପ୍ରତିଭାକୁ ଆଲୋକିତ କରିବାକୁ ପ୍ରୟାସ କରାଯିବା ଉଚିତ୍।
