ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ: ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ନରେନ୍ଦ୍ର ମୋଦୀ ଆଜି ଗୁଜରାଟର ଗାନ୍ଧୀନଗରରେ ଗୁଜରାଟ ସହରୀ ବିକାଶ କାହାଣୀର 20 ବର୍ଷ ପାଳନ ସମାରୋହରେ ଉଦବୋଧନ ଦେଇଛନ୍ତି। ସମାବେଶକୁ ସମ୍ବୋଧିତ କରି ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଭଦୋଦରା, ଦାହୋଡ଼, ଭୁଜ, ଅହମ୍ମଦାବାଦ ଏବଂ ଗାନ୍ଧୀନଗର ଗସ୍ତ ସମୟରେ ସେ ଅପରେସନ ସିନ୍ଦୂରର ସଫଳତା ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ଏବଂ ତ୍ରିରଙ୍ଗା ଉଡ଼ିବାର ଦେଖିବା ସହିତ ଦେଶପ୍ରେମର ଉତ୍ସାହ ଅନୁଭବ କରିଛନ୍ତି। ସେ ଆହୁରି ମଧ୍ୟ କହିଥିଲେ ଯେ, ଏହା ଦେଖିବା ଭଳି ଏକ ଦୃଶ୍ୟ ଥିଲା ଏବଂ ଏହି ଭାବନା କେବଳ ଗୁଜରାଟରେ ନୁହେଁ, ବରଂ ଭାରତର ପ୍ରତ୍ୟେକ କୋଣ ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଭାରତୀୟଙ୍କ ହୃଦୟରେ ଥିଲା। “ଭାରତ ଆତଙ୍କବାଦର କଣ୍ଟାକୁ ଦୂର କରିବା ପାଇଁ ମନ ସ୍ଥିର କରିଥିଲା ଏବଂ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଦୃଢ଼ତାର ସହିତ ଏହାକୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିଥିଲା” ବୋଲି ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ କହିଥିଲେ।
୧୯୪୭ ମସିହାରେ ଭାରତକୁ ତିନୋଟି ଭାଗରେ ବିଭାଜିତ କରାଯିବା ପରେ ଭାରତ ଉପରେ ହୋଇଥିବା ପ୍ରଥମ ଆତଙ୍କବାଦୀ ଆକ୍ରମଣକୁ ମନେ ପକାଇ ଶ୍ରୀ ମୋଦୀ କହିଥିଲେ ଯେ, ପାକିସ୍ତାନ ଆତଙ୍କବାଦୀମାନଙ୍କୁ ଆଶ୍ରୟ ଦେଇ ଗୋଟିଏ ଅଂଶ ହଡ଼ପ କରିଥିଲା। ସେ ସର୍ଦ୍ଦାର ପଟେଲଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣକୁ ମନେ ପକାଇଥିଲେ ଏବଂ କହିଥିଲେ ଯେ ପାକିସ୍ତାନ ଅଧିକୃତ କାଶ୍ମୀର ( ପିଓକେ ) ପୁନରୁଦ୍ଧାର ନହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଭାରତୀୟ ସେନା ଅଟକିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ। ତଥାପି, ପଟେଲଙ୍କ ପରାମର୍ଶ ପାଳନ କରାଯାଇ ନଥିଲା ବୋଲି ସେ କହିଥିଲେ। ଶ୍ରୀ ମୋଦୀ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରି କହିଥିଲେ ଯେ, ଆତଙ୍କବାଦର ଏହି ଐତିହ୍ୟ ଗତ 75 ବର୍ଷ ଧରି ଜାରି ରହିଛି ଏବଂ ପହଲଗାଓଁରେ ହୋଇଥିବା ଆତଙ୍କବାଦୀ ଆକ୍ରମଣ ଏହାର ଆଉ ଏକ ଭୟଙ୍କର ରୂପ ଥିଲା। ସେ ଦୃଢ଼ତାର ସହିତ କହିଥିଲେ ଯେ କୂଟନୈତିକ ଖେଳ ଖେଳିବା ସତ୍ତ୍ୱେ, ପାକିସ୍ତାନ ବାରମ୍ବାର ଯୁଦ୍ଧରେ ଭାରତର ସାମରିକ ଶକ୍ତିର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇଛି। ସେ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଥିଲେ ଯେ , ତିନି ଥର ଭାରତର ସଶସ୍ତ୍ର ବାହିନୀ ପାକିସ୍ତାନକୁ ନିର୍ଣ୍ଣାୟକ ଭାବରେ ପରାସ୍ତ କରିଥିଲା, ଯାହା ସ୍ପଷ୍ଟ କରେ ଯେ, ପାକିସ୍ତାନ ସିଧାସଳଖ ସାମରିକ ସଂଘର୍ଷରେ ବିଜୟୀ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ। ପାକିସ୍ତାନ ତାର ସୀମା ସମ୍ପର୍କରେ ଜାଣିଛି ବୋଲି ସ୍ୱୀକାର କରି ଶ୍ରୀ ମୋଦୀ କହିଥିଲେ ଯେ , ପଡ଼ୋଶୀ ଦେଶ ଛାୟା ଯୁଦ୍ଧ ଆରମ୍ଭ କରିଛି। ସେ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରିଥିଲେ ଯେ, ପ୍ରଶିକ୍ଷିତ ଆତଙ୍କବାଦୀମାନଙ୍କୁ ରୀତିମତ ସାମରିକ ତାଲିମ ମାଧ୍ୟମରେ ଭାରତରେ ଅନୁପ୍ରବେଶ କରାଯାଉଥିଲା , ଯାହାର ଲକ୍ଷ୍ୟ ଥିଲା ଶାନ୍ତିପୂର୍ଣ୍ଣ ତୀର୍ଥଯାତ୍ରା କରୁଥିବା ଲୋକଙ୍କ ସମେତ ନିରୀହ ଏବଂ ନିରସ୍ତ୍ର ସାଧାରଣ ଲୋକଙ୍କୁ ଟାର୍ଗେଟ କରିବା।
ଭାରତର ଗଭୀର ସାଂସ୍କୃତିକ ମୂଲ୍ୟବୋଧକୁ ଆଲୋକପାତ କରିବା, ବସୁଧୈବ କୁଟୁମ୍ବକମ୍ ର ଦର୍ଶନ ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରିବା , ଯାହା ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱକୁ ଗୋଟିଏ ପରିବାର ଭାବରେ ବିବେଚନା କରେ ବୋଲି ଉଲ୍ଲେଖ କରିବା ସହିତ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ କହିଥିଲେ ଯେ, ଭାରତ ଶହ ଶହ ବର୍ଷ ଧରି ଏହି ପରମ୍ପରାକୁ ବଜାୟ ରଖିଆସିଛି ଏବଂ ଏହାର ପଡ଼ୋଶୀମାନଙ୍କ ସହିତ ଶାନ୍ତିପୂର୍ଣ୍ଣ ଏବଂ ସଦ୍ଭାବନାପୂର୍ଣ ସମ୍ପର୍କ କିପରି ରଖିବ ସେଥିପାଇଁ ପ୍ରଚେଷ୍ଟା ଜାରି ରଖିଛି।
ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ମନ୍ତବ୍ୟ ଦେଇଥିଲେ ଯେ, ଭାରତ ସର୍ବଦା ଶାନ୍ତି ଏବଂ ସ୍ଥିରତା ପାଇଁ ସମର୍ଥନ କରିଆସିଛି, କିନ୍ତୁ ଏହାର ଶକ୍ତି ପ୍ରତି ବାରମ୍ବାର ଆସୁଥିବା ଆହ୍ଵାନଗୁଡ଼ିକ ପାଇଁ ଦୃଢ଼ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଆବଶ୍ୟକ କରିଛି। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ, ଐତିହାସିକ ଭାବରେ, ଯାହାକୁ ଛାୟା ଯୁଦ୍ଧ ବୋଲି କୁହାଯାଉଥିଲା ତାହା ବର୍ତ୍ତମାନ ବ୍ୟାପକ ହୋଇଛି, ବିଶେଷ କରି ମେ’ 6 ତାରିଖର ଘଟଣା ପରେ ଏହା ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ହୋଇଛି। ସେ ଦୃଢ଼ତାର ସହିତ କହିଥିଲେ ଯେ , ସାମ୍ପ୍ରତିକ ଘଟଣାବଳୀକୁ ଦୃଷ୍ଟିରେ ରଖି, ଏପରି କାର୍ଯ୍ୟକୁ ଛାୟା ଯୁଦ୍ଧ ବୋଲି ଉଲ୍ଲେଖ କରିବା ଏକ ଭୁଲ ହେବ। ସେ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରିଥିଲେ ଯେ 22 ମିନିଟ୍ ମଧ୍ୟରେ ନଅଟି ଚିହ୍ନଟ ଆତଙ୍କବାଦୀ ଶିବିରକୁ ଧ୍ୱଂସ କରାଯାଇଥିଲା, କ୍ୟାମେରା ତଥ୍ୟକୁ ରଖି ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସ୍ୱଚ୍ଛତା ସୁନିଶ୍ଚିତ କରାଯାଇଥିଲା, ଯାହା ଫଳରେ ଘରୋଇ ସ୍ତରରେ କୌଣସି ପ୍ରମାଣ ଉପରେ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠିପାରିବ ନାହିଁ। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ କହିଛନ୍ତି ଯେ, ସାମ୍ପ୍ରତିକ ଘଟଣାଗୁଡ଼ିକ ଏହା ପ୍ରମାଣ କରିଥାଏ ଯେ ଏହା ଆଉ କେବଳ ଛାୟା ଯୁଦ୍ଧ ନୁହେଁ, ବରଂ ପାକିସ୍ତାନର ଏକ ସୁଚିନ୍ତିତ ଏବଂ ଯୋଜନାବଦ୍ଧ ସାମରିକ ରଣନୀତି। ମେ’ 6 ତାରିଖର କାର୍ଯ୍ୟ ପରେ, ପାକିସ୍ତାନରେ ଆତଙ୍କବାଦୀଙ୍କ ଅନ୍ତିମ ସଂସ୍କାର ପୂର୍ଣ୍ଣ ସମ୍ମାନର ସହିତ କରାଯାଇଥିଲା , ସେମାନଙ୍କ କଫିନକୁ ଜାତୀୟ ପତାକାରେ ଘୋଡ଼ାଯାଇଥିଲା ଏବଂ ପାକିସ୍ତାନୀ ସେନା ଦ୍ୱାରା ମଧ୍ୟ ସଲାମ ଦିଆଯାଇଥିଲା – ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ସୂଚକ ଯେ ଏଗୁଡ଼ିକ ପୃଥକ ଆତଙ୍କବାଦୀ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ନୁହେଁ ବରଂ ଏକ ସଂରଚିତ ଯୁଦ୍ଧ ପଦ୍ଧତିର ଅଂଶ ଥିଲା ବୋଲି ସେ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଥିଲେ। ସେ ଆହୁରି କହିଛନ୍ତି ଯେ , ଯଦି ଏପରି ରଣନୀତି ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଏ, ତେବେ ସମାନ ଭାବରେ ନିର୍ଣ୍ଣାୟକ ଜବାବ ଦିଆଯିବ।
ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରିଥିଲେ ଯେ ଭାରତ ସଦାସର୍ବଦା ପ୍ରଗତି ଏବଂ ସମସ୍ତଙ୍କ କଲ୍ୟାଣ ପାଇଁ ପ୍ରୟାସ କରିଆସିଛି, ସଙ୍କଟ ସମୟରେ ସହାୟତା ପ୍ରଦାନ କରୁଛି। ସେ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଥିଲେ ଯେ, ତଥାପି ଏହି ପ୍ରୟାସ ସତ୍ତ୍ୱେ, ଦେଶ ପ୍ରାୟତଃ ହିଂସାତ୍ମକ ପ୍ରତିଶୋଧର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇଛି। ଯୁବ ପିଢ଼ିଙ୍କୁ ସମ୍ବୋଧିତ କରି ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆହ୍ୱାନ କରିଥିଲେ ଯେ, ଦଶନ୍ଧି ଧରି ଦେଶ କିପରି ଦୁର୍ବଳ ହୋଇଛି ତାହା ଜାଣି ପାରିବା ଉଚିତ। ସିନ୍ଧୁ ଜଳ ଚୁକ୍ତିନାମା ଯାହା ସ୍ଥଗିତ ରଖାଯାଇଥିଲା, ସେ ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା କରି ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଜାମ୍ମୁ ଏବଂ କାଶ୍ମୀରରେ ଜଳସମ୍ପଦ ସହ ଜଡିତ ପ୍ରସଙ୍ଗ ଉପରେ ଆଲୋକପାତ କରିଥିଲେ। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ , ଯଦିଓ ନଦୀ ଗୁଡ଼ିକରେ ବନ୍ଧ ନିର୍ମାଣ କରାଯାଇଥିଲା, ତଥାପି ଉପଯୁକ୍ତ ରକ୍ଷଣାବେକ୍ଷଣ ଏବଂ ପଙ୍କସଫା କରିବା କାର୍ଯ୍ୟକୁ ଷାଠିଏ ବର୍ଷ ଧରି ଅବହେଳା କରାଯାଇଥିଲା। ସେ ମନ୍ତବ୍ୟ ଦେଇଥିଲେ ଯେ, ଜଳ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଗେଟଗୁଡ଼ିକୁ ଖୋଲା ରଖାଯାଇନଥିଲା, ଯାହା ଫଳରେ ସଂରକ୍ଷଣ କ୍ଷମତାରେ ବ୍ୟାପକ ହ୍ରାସ ଘଟିଥିଲା, ଯାହା ପୂର୍ଣ୍ଣ ବ୍ୟବହାରର ମାତ୍ର ଦୁଇରୁ ତିନି ପ୍ରତିଶତ। ସେ ଜୋର ଦେଇ କହିଥିଲେ ଯେ, ଭାରତୀୟମାନଙ୍କୁ ଜଳ ପାଇବାର ଅଧିକାର ମିଳିବା ଆବଶ୍ୟକ ଏବଂ ସେ ଏହା ମଧ୍ୟ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଥିଲେ ଯେ , ଏଥିପାଇଁ ଯଦିଓ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ପଦକ୍ଷେପ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନିଆଯାଇନାହିଁ, ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ପଦକ୍ଷେପ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି।
ଭାରତ କୌଣସି ଶତ୍ରୁତା ଚାହେଁ ନାହିଁ ଏବଂ ଶାନ୍ତି ଓ ସମୃଦ୍ଧି ପାଇଁ ଆଶାପ୍ରକାଶ କରେ ବୋଲି ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରି ଶ୍ରୀ ମୋଦୀ ଦେଶର ପ୍ରଗତି ଏବଂ ବିଶ୍ୱ କଲ୍ୟାଣରେ ଯୋଗଦାନ ପ୍ରତି ପ୍ରତିବଦ୍ଧତା ଉପରେ ଆଲୋକପାତ କରିଥିଲେ। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ, ଦୃଢ଼ ସଂକଳ୍ପ ସହିତ, ଭାରତ ଏହାର ନାଗରିକ ମାନଙ୍କର କଲ୍ୟାଣ ପାଇଁ ସମର୍ପିତ। ମେ 26 ତାରିଖକୁ ମନେ ପକାଇ ଶ୍ରୀ ମୋଦୀ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଥିଲେ ଯେ, ଏହା 2014 ରେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଭାବରେ ତାଙ୍କର ପ୍ରଥମ ଶପଥ ଗ୍ରହଣର ବାର୍ଷିକୀ ଥିଲା। ସେତେବେଳେ ଭାରତ ବିଶ୍ୱ ଅର୍ଥନୀତିରେ ୧୧ତମ ସ୍ଥାନରେ ଥିଲା। ସେ କୋଭିଡ-19 ବିରୋଧରେ ଲଢ଼ିବା, ପଡ଼ୋଶୀ ରାଷ୍ଟ୍ରଗୁଡ଼ିକୁ ନେଇ ରହିଥିବା ସମସ୍ୟା ଏବଂ ପ୍ରାକୃତିକ ବିପର୍ଯ୍ୟୟ ସମେତ ସାମ୍ନା କରୁଥିବା ଆହ୍ଵାନଗୁଡ଼ିକୁ ସ୍ୱୀକାର କରିଥିଲେ । ଏହି ବାଧା ସତ୍ତ୍ୱେ, ସେ ଭାରତର ଦ୍ରୁତ ଅର୍ଥନୈତିକ ଅଭିବୃଦ୍ଧି ଉପରେ ଆଲୋକପାତ କରିଥିଲେ, ଯାହା ବିଶ୍ୱ ସ୍ତରରେ ୧୧ତମ ସ୍ଥାନରୁ ଚତୁର୍ଥ ସ୍ଥାନକୁ ଉନ୍ନୀତ ହୋଇଛି। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଦେଶର ବିକାଶ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ ଏବଂ ପ୍ରଗତି ପ୍ରତି ଏହାର ଅଟଳ ପ୍ରତିବଦ୍ଧତାକୁ ପୁଣି ଥରେ ଦୋହରାଇଥିଲେ। ସେ ଗୁଜରାଟରେ ରହିଥିବା ତାଙ୍କର ମୌଳିକ ଆଧାରକୁ ମନେ ପକାଇଥିଲେ, ତାଙ୍କ ଲାଳନ ପାଳନ ଜୀବନରୁ ସେ ଯେଉଁ ଶିକ୍ଷା ଏବଂ ମୂଲ୍ୟବୋଧ ପାଇଥିଲେ ତାହା ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କଲେ। ନାଗରିକମାନେ ତାଙ୍କ ଉପରେ ଯେଉଁ ଆକାଂକ୍ଷା ଏବଂ ସ୍ୱପ୍ନ ନେଇ ଭରସା କରିଛନ୍ତି, ସେ ସେଥିପାଇଁ ସେ କୃତଜ୍ଞତା ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କ ଉନ୍ନତି ପାଇଁ ନିଷ୍ଠାର ସହିତ କାର୍ଯ୍ୟ ଜାରି ରଖିବାକୁ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଇଥିଲେ।
ସହରାଞ୍ଚଳ ବିକାଶ ପ୍ରତି ଗୁଜରାଟ ସରକାରଙ୍କ ପ୍ରତିବଦ୍ଧତାରେ ଖୁସି ପ୍ରକାଶ କରି ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଥିଲେ ଯେ, ରାଜ୍ୟ 2005 ମସିହାରେ ଏହି ପ୍ରୟାସ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲା ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହାର ଦୁଇ ଦଶନ୍ଧିର ପ୍ରଗତି ହେଉଛି। ସେ ଆଲୋକପାତ କରିଥିଲେ ଯେ , ସରକାର କେବଳ ସଫଳତାକୁ ପାଳନ କରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ, ଗତ 20 ବର୍ଷରେ ପାଇଥିବା ଶିକ୍ଷାକୁ ବ୍ୟବହାର କରି ଆଗାମୀ ପିଢ଼ି ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ସହରାଞ୍ଚଳ ବିକାଶ ପାଇଁ ଏକ ଭବିଷ୍ୟତ-କେନ୍ଦ୍ରିତ ରୋଡମ୍ୟାପ୍ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିଛନ୍ତି। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ମନ୍ତବ୍ୟ ଦେଇଥିଲେ ଯେ, ଗୁଜରାଟର ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ନିକଟରେ ଉପସ୍ଥାପିତ ଏହି ରୋଡମ୍ୟାପ୍, ସ୍ଥାୟୀ ପ୍ରଗତି ପାଇଁ ଏକ ସଂରଚିତ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣକୁ ସୂଚିତ କରେ। ଏକ ଦୂରଦୃଷ୍ଟିପୂର୍ଣ୍ଣ ସହରାଞ୍ଚଳ ବିକାଶ ରଣନୀତି ଗଠନ କରିବାରେ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ପ୍ରୟାସ ପାଇଁ ସେ ରାଜ୍ୟ ସରକାର, ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ଦଳକୁ ଅଭିନନ୍ଦନ ଜଣାଇଥିଲେ।
ଭାରତର ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଅର୍ଥନୈତିକ ଅଭିବୃଦ୍ଧି ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରି ଶ୍ରୀ ମୋଦୀ ବିଶ୍ୱ ଅର୍ଥନୀତି ରାଙ୍କିଙ୍ଗରେ ଭାରତ ଷଷ୍ଠରୁ ପଞ୍ଚମ ସ୍ଥାନକୁ ଉଠିବା ସମୟରେ ନାଗରିକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଥିବା ଉତ୍ସାହକୁ ମନେ ପକାଇଥିଲେ, ବିଶେଷ କରି ଯୁବପିଢ଼ିଙ୍କ ଭିତରେ ରହିଥିବା ଉତ୍ସାହକୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରି ସେ ଏହା କହିଥିଲେ । ସେ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରିଥିଲେ ଯେ, ଭାରତର ପୂର୍ବତନ ଉପନିବେଶବାଦୀ ଶାସକ ଯୁକ୍ତରାଜ୍ୟକୁ ପଛରେ ପକାଇବା ଏକ ଐତିହାସିକ ମାଇଲଖୁଣ୍ଟ ଥିଲା। ଶ୍ରୀ ମୋଦୀ କହିଥିଲେ ଯେ , ଭାରତ ବର୍ତ୍ତମାନ ଚତୁର୍ଥ ବୃହତ ଅର୍ଥନୀତି ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ତୃତୀୟ ସ୍ଥାନକୁ ପହଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ଚାପ ତୀବ୍ର ହେଉଛି। ସେ ପୁନର୍ବାର ଦୃଢ଼ୋକ୍ତି ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ ଯେ, 2047 ସୁଦ୍ଧା ଭାରତକୁ ଏକ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିକଶିତ ରାଷ୍ଟ୍ର ହେବାକୁ ପଡିବ, ସ୍ୱାଧୀନତାର 100 ବର୍ଷ ପୂରଣ ହେବ ଏବଂ ଏକ ସମୃଦ୍ଧ, ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଦେଶ ଭାବରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତରୀୟ ସ୍ୱୀକୃତି ମିଳିବ। ସ୍ୱାଧୀନତା ଆନ୍ଦୋଳନ ସହ ସମାନ୍ତରାଳ ଭାବେ ଶ୍ରୀ ମୋଦୀ ଭଗତ ସିଂହ, ରାଜଗୁରୁ, ନେତାଜୀ ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ବୋଷ, ବୀର ସାଭରକର, ଶ୍ୟାମଜୀ କୃଷ୍ଣ ବର୍ମା, ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧୀ ଏବଂ ସର୍ଦ୍ଦାର ପଟେଲଙ୍କ ଭଳି ମହାମନିଷୀଙ୍କ ବଳିଦାନ ଦ୍ଵାରା ଅନୁପ୍ରାଣିତ ହୋଇଥିଲେ।
ସେ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଥିଲେ ଯେ, ସେତେବେଳର 25 -30 କୋଟି ଜନସଂଖ୍ୟା ସ୍ୱାଧୀନତା ପାଇଁ ଲଢ଼ିବାକୁ ସଂକଳ୍ପବଦ୍ଧ ହୋଇନଥିଲେ, 1947 ରେ ସ୍ୱାଧୀନତା ହାସଲ କରିବା ସମ୍ଭବ ହୋଇନଥାନ୍ତା। ସେ ଦୃଢ଼ତାର ସହିତ କହିଥିଲେ ଯେ, ଯଦି ବିଗତ ପିଢ଼ି 20 – 35 ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ଉପନିବେଶବାଦୀ ଶାସକମାନଙ୍କୁ ବିତାଡିତ କରିପାରିଲେ, ତେବେ ଆଜିର 140 କୋଟି ନାଗରିକ ଆଗାମୀ 25 ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ଏକ ବିକଶିତ ଭାରତର ସ୍ୱପ୍ନକୁ ସାକାର କରିପାରିବେ। 2035 ମସିହାକୁ ଦୃଷ୍ଟିରେ ରଖି, ଶ୍ରୀ ମୋଦୀ ଗୁଜରାଟର ୭୫ତମ ବାର୍ଷିକୀ ପାଇଁ ଯୋଜନାର ଗୁରୁତ୍ୱ ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରିଥିଲେ। ଶିଳ୍ପ, କୃଷି, ଶିକ୍ଷା ଏବଂ କ୍ରୀଡା ଭଳି କ୍ଷେତ୍ରରେ ରାଜ୍ୟର ଭବିଷ୍ୟତକୁ ଗଢ଼ିବା ପାଇଁ ଏବେ ପ୍ରସ୍ତୁତି ଆରମ୍ଭ ହେବା ଉଚିତ ବୋଲି ସେ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରିଥିଲେ। ଦେଶର ଅଭିବୃଦ୍ଧି ପଥ ସହିତ ଗୁଜରାଟର ପ୍ରଗତି ସୁନିଶ୍ଚିତ କରିବା ପାଇଁ ସେ ସାମୂହିକ ସଂକଳ୍ପ ନେବାକୁ ଆହ୍ୱାନ କରିଥିଲେ। ସେ 2036 ମସିହାରେ ଅଲିମ୍ପିକ୍ସ ଆୟୋଜନ କରିବା ପାଇଁ ଭାରତର ଆକାଂକ୍ଷା ବିଷୟରେ ମଧ୍ୟ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଥିଲେ, ଯାହା ବିଶ୍ୱ ନେତୃତ୍ୱ ପାଇଁ ଦେଶର ପ୍ରସ୍ତୁତିକୁ ସ୍ପଷ୍ଟ କରିଛି।
ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଗୁଜରାଟ ଗଠନ ହେବା ପରଠାରୁ ଏହାର ଉଲ୍ଲେଖନୀୟ ଯାତ୍ରା ଉପରେ ଆଲୋକପାତ କରିଥିଲେ। ସେ ରାଜ୍ୟର ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ବର୍ଷଗୁଡ଼ିକରେ ରାଜ୍ୟର ସ୍ଥିତିକୁ ନେଇ ରହିଥିବା ସନ୍ଦେହକୁ ମନେ ପକାଇଥିଲେ, ଯେତେବେଳେ ଅନେକ ଲୋକ ଏହାର ଭୌଗୋଳିକ ଏବଂ ଆର୍ଥିକ ସୀମାବଦ୍ଧତାକୁ ଉଲ୍ଲେଖ କରି ରାଜ୍ୟର ବିକାଶର ସମ୍ଭାବନା ଉପରେ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠାଇଥିଲେ। ତଥାପି, ସେ ଲୁଣ ଉତ୍ପାଦନ ପାଇଁ ଜଣାଶୁଣା ଭୂମିରୁ ହୀରା ଶିଳ୍ପରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତରରେ ଅଗ୍ରଣୀ ହେବା କ୍ଷେତ୍ରରେ ଗୁଜରାଟର ପରିବର୍ତ୍ତନ ଉପରେ ଆଲୋକପାତ କରିଥିଲେ, ଏହି ସଫଳତାର କାରଣ ସଂରଚିତ ଯୋଜନା ଏବଂ ରଣନୈତିକ ପଦକ୍ଷେପ ଥିଲା ବୋଲି ସେ କହିଥିଲେ। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଶାସନର ଆହ୍ଵାନଗୁଡ଼ିକ ବିଷୟରେ ମଧ୍ୟ ଆଲୋଚନା କରିଥିଲେ, ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରିଥିଲେ ଯେ, ନିଶ୍ଚଳ ସରକାରୀ ବିଭାଗଗୁଡ଼ିକ ପ୍ରାୟତଃ ପ୍ରଗତିରେ ବାଧା ସୃଷ୍ଟି କରନ୍ତି। ସେ ଏକ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସରକାରୀ ଆଭିମୁଖ୍ୟର ଗୁରୁତ୍ୱ ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରିଥିଲେ, ଯେଉଁଠାରେ ବିଭିନ୍ନ ମନ୍ତ୍ରଣାଳୟ ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ଭାବରେ ସହଯୋଗ କରନ୍ତି। ସେ ଗୁଜରାଟର ମଡେଲକୁ ଉଲ୍ଲେଖ କରି କହିଥିଲେ ଯେ, ସେ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ବର୍ଷକୁ ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ପଦକ୍ଷେପ ପାଇଁ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିଥିଲେ, ଯେପରିକି 2005 ମସିହାରେ ସହରାଞ୍ଚଳ ବିକାଶ, ଅନ୍ୟ ଏକ ବର୍ଷରେ ଝିଅମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଶିକ୍ଷା ଏବଂ ଅନ୍ୟ ଏକ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ ପର୍ଯ୍ୟଟନ।
ସେ “କୁଛ ଦିନ ତୋ ଗୁଜାରୋ ଗୁଜରାଟ ମେଁ” ଅଭିଯାନକୁ ମନେ ପକାଇଥିଲେ , ଯାହା ପର୍ଯ୍ୟଟନକୁ ବୃଦ୍ଧି କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥିଲା, ଯାହା ସୋମନାଥ, ଦ୍ୱାରକା ଏବଂ ଅମ୍ବାଜୀ ଭଳି ପର୍ଯ୍ୟଟନସ୍ଥଳୀର ବିକାଶ କରିଥିଲା। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ସହରାଞ୍ଚଳ ବିକାଶ, ବିଶେଷ କରି ଅହମ୍ମଦାବାଦରେ ତାଙ୍କର ଅଭିଜ୍ଞତା ବାଣ୍ଟିଥିଲେ, ଯେଉଁଠାରେ ପରିବହନ ସମ୍ପ୍ରସାରଣକୁ ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ପର୍ଯ୍ୟାୟର ପ୍ରତିରୋଧକୁ ସାମନା କରିବାକୁ ପଡିଥିଲା। ସେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥିଲେ ଯେ, କିପରି ସହର ବାହାରେ ଅହମ୍ମଦାବାଦର ଲାଲ ବସ୍ ପ୍ରଚଳନ ପାଇଁ ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ପ୍ରୟାସଗୁଡ଼ିକୁ ପ୍ରଶାସନିକ ଏବଂ ରାଜନୈତିକ ପ୍ରତିବନ୍ଧକର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବାକୁ ପଡିଥିଲା, କିନ୍ତୁ ଦୃଢତା ଯୋଗୁଁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଭିତ୍ତିଭୂମି ଅଭିବୃଦ୍ଧି ଘଟିଥିଲା। ସେହିପରି, ସେ ସହରବ୍ୟାପୀ ଉନ୍ନତି ପାଇଁ ଜବରଦଖଲ ସଫା କରିବା ଭଳି ଆହ୍ଵାନ ବିଷୟରେ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଥିଲେ, ଲୋକମାନେ ଏହାର ଲାଭ ଦେଖିବା ପରେ ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ବିରୋଧ କିପରି ବ୍ୟାପକ ଜନସମର୍ଥନରେ ପରିଣତ ହୋଇଥିଲା ସେ ସମ୍ପର୍କରେ ମୋଦୀ ମତ ଦେଇଥିଲେ।
ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଗୁଜରାଟରେ ସହରାଞ୍ଚଳ ପୁନଃବିକାଶ ପ୍ରୟାସ ପ୍ରତି ବ୍ୟାପକ ପ୍ରତିରୋଧ , ବିଶେଷ କରି ରାଜନୈତିକ ବିରୋଧାଭାଷ ଏବଂ ଗଣମାଧ୍ୟମରେ ହେଉଥିବା ଆଲୋଚନାକୁ ସେ ମନେ ପକାଇଥିଲେ। ତଥାପି, ସେ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରିଥିଲେ ଯେ ଯେତେବେଳେ ନେତାମାନେ ସଚ୍ଚୋଟତାର ସହିତ ଏବଂ ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ହିତ ପାଇଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଅନ୍ତି, ଦୀର୍ଘକାଳୀନ ଫଳାଫଳ ସେହି ନିଷ୍ପତ୍ତିଗୁଡ଼ିକୁ ବୈଧ କରିଥାଏ।
ସେ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଥିଲେ ଯେ, ନିର୍ବାଚନୀ ପରାଜୟର ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଭୟ ସତ୍ତ୍ୱେ, ସରକାରଙ୍କ ସହରାଞ୍ଚଳ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦକ୍ଷେପ ନିର୍ବାଚନୀ ବିଜୟ ଏବଂ ବ୍ୟାପକ ପ୍ରଶଂସାର ପରିଣାମ ସ୍ୱରୂପ ହୋଇଥିଲା। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ବିକାଶକୁ ନିରନ୍ତର କରିବା ପାଇଁ ଭାରତର ପ୍ରତିବଦ୍ଧତାକୁ ପୁଣିଥରେ ଦୋହରାଇଥିଲେ। ସେ ଭାରତ ଚତୁର୍ଥ ବୃହତ୍ତମ ଅର୍ଥନୀତିରୁ ତୃତୀୟ ବୃହତ୍ତମ ଅର୍ଥନୀତିକୁ ଅଗ୍ରସର ହେବା ପାଇଁ ବୃଦ୍ଧି ପାଉଥିବା ଆଶାକୁ ସ୍ୱୀକାର କରିଥିଲେ ଏବଂ ଆଶ୍ୱାସନା ଦେଇଥିଲେ ଯେ ଏପରି ମହତ୍ୱାକାଂକ୍ଷା ଦୃଢ଼ତାର ସହିତ ଅନୁସରଣ କରାଯିବ।
ସହରାଂଚଳ କେନ୍ଦ୍ରଗୁଡ଼ିକୁ କେବଳ ପ୍ରସାରିତ ହେବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ଅର୍ଥନୈତିକ ଅଭିବୃଦ୍ଧି କେନ୍ଦ୍ରରେ ପରିଣତ ହେବାର ଆବଶ୍ୟକତା ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରି ଶ୍ରୀ ମୋଦୀ କହିଥିଲେ, “ନଗରଗୁଡ଼ିକୁ ଅର୍ଥନୈତିକ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପର ଗତିଶୀଳ କେନ୍ଦ୍ର ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ଉଚିତ, ଏବଂ ପୌର ସଂସ୍ଥାଗୁଡ଼ିକୁ ସକ୍ରିୟ ଭାବରେ ସେମାନଙ୍କର ପରିବର୍ତ୍ତନ ପାଇଁ ଯୋଜନା କରିବା ଉଚିତ”। ସେ ଦେଶର ପୌର ଏବଂ ମହାନଗର କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ସହର ପାଇଁ ଆର୍ଥିକ ଅଭିବୃଦ୍ଧି ଲକ୍ଷ୍ୟ ଧାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଅନୁରୋଧ କରିଥିଲେ। ଶ୍ରୀ ମୋଦୀ ସେମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ସ୍ଥାନୀୟ ଅର୍ଥନୀତିର ବର୍ତ୍ତମାନର ସ୍ଥିତି ମୂଲ୍ୟାଙ୍କନ କରିବାକୁ ଏବଂ ଏକ ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ଏହାକୁ ବୃଦ୍ଧି କରିବା ପାଇଁ ରଣନୀତି ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବାକୁ ଉତ୍ସାହିତ କରିଥିଲେ, ଉତ୍ପାଦିତ ସାମଗ୍ରୀର ଗୁଣବତ୍ତା ଉନ୍ନତ କରିବା ଏବଂ ଆର୍ଥିକ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ପାଇଁ ନୂତନ ରାସ୍ତା ଚିହ୍ନଟ କରିବା ଉପରେ ଧ୍ୟାନ ଦେଇଥିଲେ। ସେ ଦର୍ଶାଇଥିଲେ ଯେ କେବଳ ସପିଂ କମ୍ପ୍ଲେକ୍ସ ନିର୍ମାଣ କରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ, ସହରାଞ୍ଚଳ ସଂସ୍ଥାଗୁଡ଼ିକ କୃଷିଭିତ୍ତିକ ଶିଳ୍ପକୁ ସମର୍ଥନ କରିବା ଏବଂ ସ୍ଥାନୀୟ ବଜାର ମଧ୍ୟରେ ମୂଲ୍ୟଯୁକ୍ତ ପଦକ୍ଷେପ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବା ପାଇଁ ପୁଙ୍ଖାନୁପୁଙ୍ଖ ଅଧ୍ୟୟନ କରିବା ଉଚିତ। ସେ ମନ୍ତବ୍ୟ ଦେଇଥିଲେ ଯେ ବଡ଼ ଶିଳ୍ପଗୁଡ଼ିକ ପାରମ୍ପରିକ ଭାବରେ ମହାନଗର ଅଞ୍ଚଳଗୁଡ଼ିକରେ ସମୃଦ୍ଧ ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ, ପ୍ରାୟ ଦୁଇ ଲକ୍ଷ ଷ୍ଟାର୍ଟଅପ୍ – ମୁଖ୍ୟତଃ ଟାୟାର-୨ ଏବଂ ଟାୟାର-୩ ସହରରେ ଅବସ୍ଥିତ ଷ୍ଟାର୍ଟଅପ୍ଗୁଡିକ ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଦର୍ଶାଉଛି। ସେ ଗର୍ବର ସହିତ ସ୍ୱୀକାର କରିଛନ୍ତି ଯେ ଏହି ଉଦ୍ୟମଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକ ମହିଳାମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପରିଚାଳିତ ହେଉଛି, ଯାହା ଅର୍ଥନୈତିକ ଏବଂ ଉଦ୍ୟୋଗୀ ବିପ୍ଳବର ଏକ ନୂତନ ପରିବର୍ତନର ସଙ୍କେତ ଦେଉଛି । ଶ୍ରୀ ମୋଦୀ ଶିକ୍ଷା ଏବଂ କ୍ରୀଡା କ୍ଷେତ୍ରରେ ମଧ୍ୟ ସମାନ ପ୍ରଗତି ଉପରେ ଆଲୋକପାତ କରିଥିଲେ। ସେ ଆହୁରି କହିଛନ୍ତି ଯେ ସହରାଞ୍ଚଳ ଅର୍ଥନୈତିକ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଉପରେ ଭାରତର ଧ୍ୟାନ କେନ୍ଦ୍ରିତ କରିବା ଦ୍ୱାରା ସ୍ଥାନୀୟ ଅର୍ଥନୀତିକୁ ସୁଦୃଢ଼ କରିବା ଏହି ମାଇଲଖୁଣ୍ଟ ହାସଲ ପାଇଁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ହେବ ବୋଲି କହିବା ସହିତ ସେ ପୁଣି ଥରେ ଦୃଢ଼ତାର ସହିତ କହିଥିଲେ ଯେ, ଏହା ଦେଶର ଚତୁର୍ଥ ବୃହତ୍ତମ ବିଶ୍ୱ ଅର୍ଥନୀତିରୁ ତୃତୀୟ ବୃହତ୍ତମ ଅର୍ଥନୀତିକୁ ଯାତ୍ରାକୁ ତ୍ୱରାନ୍ୱିତ କରିବ।
ଏକ ଦୃଢ଼ ଶାସନ ମଡେଲର ଗୁରୁତ୍ୱକୁ ବୁଝାଇ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଆଲୋକପାତ କରିଥିଲେ ଯେ, କିପରି ଆଦର୍ଶଗତ ବିରୋଧ ପ୍ରାୟତଃ ବିକାଶମୂଳକ ନୀତି ବିରୁଦ୍ଧରେ ପ୍ରତିରୋଧର କାରଣ ହୋଇଛି, ପଦକ୍ଷେପଗୁଡ଼ିକର ସମାଲୋଚନା ଏକ ପୁନରାବୃତ୍ତି ଧାରା ପାଲଟିଛି। ସେ ସହରାଞ୍ଚଳ ବିକାଶ ପ୍ରତି ସରକାରଙ୍କ ପ୍ରତିବଦ୍ଧତାକୁ ପୁଣି ଥରେ ଦୋହରାଇଥିଲେ ଏବଂ କିପରି ପ୍ରଶାସନିକ ବାଧା ଦୂର କରିବା ପାଇଁ ଆକାଂକ୍ଷୀ ଜିଲ୍ଲା କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଆରମ୍ଭ କରାଯାଇଥିଲା ତାହା ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥିଲେ। ସେ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଥିଲେ ଯେ, ପ୍ରାୟ 40ଟି ବିକାଶମୂଳକ ପାରାମିଟର ଆଧାରରେ ପ୍ରାୟ 100ଟି ଜିଲ୍ଲା ଚିହ୍ନଟ କରାଯାଇଥିଲା ଏବଂ ଏକ ଦୀର୍ଘକାଳୀନ ରଣନୀତି ସହିତ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ଅଧିକାରୀମାନଙ୍କୁ ନିୟୋଜିତ କରାଯାଇଥିଲା। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ, ଏହି ପଦକ୍ଷେପ ଏବେ ବିକାଶଶୀଳ ରାଷ୍ଟ୍ରଗୁଡ଼ିକ ପାଇଁ ଏକ ମଡେଲ ପାଲଟିଛି, ଯାହା ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ଶାସନ ଉପରେ ମୂଲ୍ୟବାନ ଅନ୍ତର୍ଦୃଷ୍ଟି ପ୍ରଦାନ କରେ।
ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଆର୍ଥିକ ଅଭିବୃଦ୍ଧିକୁ ଚାଳିତ କରିବାରେ ପର୍ଯ୍ୟଟନର ଆବଶ୍ୟକତା ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରିଥିଲେ, ଗୁଜରାଟର ପରିବର୍ତ୍ତନକୁ ଏକ ଉଦାହରଣ ଭାବରେ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଥିଲେ। ମରୁଭୂମି ଯୋଗୁଁ ଏକଦା ଅଣଦେଖା କରାଯାଇଥିବା କଚ୍ଛ ଏବେ ଏକ ଆକର୍ଷଣୀୟ ପର୍ଯ୍ୟଟନସ୍ଥଳୀ ଭାବରେ କିପରି ପରିଣତ ହୋଇଛି ସେ ବିଷୟରେ ସେ ମତବ୍ୟକ୍ତ କରିଥିଲେ। ସେ ସୂଚାଇଥିଲେ ଯେ, ବିଶ୍ୱର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ନିର୍ମାଣ ଭଳି ବଡ଼ ଧରଣର ପଦକ୍ଷେପ ଧାରଣାକୁ ପୁନଃରୂପ ଦେଇଛି ଏବଂ ଆଞ୍ଚଳିକ ଅର୍ଥନୀତିକୁ ବୃଦ୍ଧି କରିଛି।
ସେ ଭାଦନଗର ଭଳି ସ୍ଥାନଗୁଡ଼ିକର ଐତିହାସିକ ଗୁରୁତ୍ୱ ଉପରେ ଆହୁରି ଆଲୋକପାତ କରିଥିଲେ, ଏହାର ସଂଗ୍ରହାଳୟକୁ ଏକ ଆନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ସ୍ତରରେ ସ୍ୱୀକୃତିପ୍ରାପ୍ତ ଐତିହ୍ୟ କେନ୍ଦ୍ର ଭାବରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥିଲେ। ଭାରତର ସାମୁଦ୍ରିକ ଐତିହ୍ୟ ବିଷୟରେ ଉଲ୍ଲେଖ କରି ଶ୍ରୀ ମୋଦୀ ଲୋଥାଲ ବିଷୟରେ କହିଥିଲେ, ଯାହା ବର୍ତ୍ତମାନ ବିଶ୍ୱର ସବୁଠାରୁ ବଡ଼ ସାମୁଦ୍ରିକ ସଂଗ୍ରହାଳୟ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ। ସେ ଗିଫ୍ଟ ସିଟି ଧାରଣାକୁ ନେଇ ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ସନ୍ଦେହକୁ ମନେ ପକାଇଥିଲେ , ଯାହା ବର୍ତ୍ତମାନ ଆର୍ଥିକ କେନ୍ଦ୍ର ପାଇଁ ଏକ ମାନଦଣ୍ଡ ପାଲଟିଛି। ସେ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରିଥିଲେ ଯେ, ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ଫଳାଫଳ ପାଇବା ପାଇଁ ଅଗ୍ରଣୀ ଚିନ୍ତାଧାରାଗୁଡ଼ିକୁ ଦୃଢ଼ତାର ସହିତ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରାଯିବା ଆବଶ୍ୟକ। ସେ ସାବରମତୀ ନଦୀକୂଳ, ବିଶ୍ୱର ସର୍ବବୃହତ ଷ୍ଟାଡିୟମ ନିର୍ମାଣ ଏବଂ ଷ୍ଟାଚ୍ୟୁ ଅଫ୍ ୟୁନିଟି ସମେତ ଅନେକ ସଫଳ ବୃହତ ପ୍ରକଳ୍ପର ଉଦାହରଣ ଦେଇଥିଲେ, ଯାହା ଭାରତର ପରିବର୍ତ୍ତନକାରୀ ପଦକ୍ଷେପ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବାର କ୍ଷମତାକୁ ପ୍ରଦର୍ଶିତ କରେ। ସେ ଭାରତର ସମ୍ଭାବନା ବିଷୟରେ ତାଙ୍କର ଅଟଳ ଆଶାବାଦକୁ ଦୋହରାଇଲେ, ଉଲ୍ଲେଖନୀୟ ପ୍ରଗତି ଆଣିବା ପାଇଁ ଦେଶର କ୍ଷମତା ଉପରେ ବିଶ୍ୱାସ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ।
ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଅତୀତର ପଦକ୍ଷେପଗୁଡ଼ିକୁ ପୁନଃଜୀବିତ କରିବାର ସୁଯୋଗ ପାଇଁ ଗୁଜରାଟ ସରକାରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଜଣାଇଥିଲେ ଏବଂ ଭାରତର ବିକାଶର ନେତୃତ୍ୱ ନେବାରେ ଗୁଜରାଟର ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୂମିକା ଉପରେ ଆଲୋକପାତ କରିଥିଲେ। ସେ ରାଷ୍ଟ୍ର ପାଇଁ ଉଚ୍ଚ ମାନଦଣ୍ଡ ସ୍ଥାପନ ଜାରି ରଖିବାକୁ ରାଜ୍ୟକୁ ଅନୁରୋଧ କରିଥିଲେ ଏବଂ ଭାରତର ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଭବିଷ୍ୟତ ପ୍ରତି ତାଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସକୁ ପୁନଃସ୍ଥାପିତ କରିଥିଲେ।
ମେ’ 6 ତାରିଖରେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିବା ଅପରେସନ ସିନ୍ଦୂରର ଗୁରୁତ୍ୱ ଉପରେ ଆଲୋକପାତ କରି , ଏହା ଏହାର ମୂଳ ପରିସର ବାହାରକୁ ବିସ୍ତାର କରିବ ବୋଲି ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରି, ଜାତୀୟ ପ୍ରଗତି ପ୍ରତି ଜୀବନବ୍ୟାପୀ ପ୍ରତିବଦ୍ଧତାର ପ୍ରତୀକ ସ୍ଵରୂପ, ଭାରତ ସ୍ୱାଧୀନତାର 100 ବର୍ଷ ପାଳନ କରିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଉଥିବା ବେଳେ ଏକ ବିକଶିତ ରାଷ୍ଟ୍ର ହେବା ପାଇଁ ଭାରତର ସଂକଳ୍ପକୁ ଶ୍ରୀ ମୋଦୀ ପୁନଃଦୋହରାଇଲେ, ବିଦେଶୀ ସାମଗ୍ରୀ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳତା ହ୍ରାସ କରିବାର ଗୁରୁତ୍ୱ ଉପରେ ସେ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରିଥିଲେ। ଶ୍ରୀ ମୋଦୀ ନାଗରିକମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କର ଦୈନନ୍ଦିନ ବ୍ୟବହାର ମୂଲ୍ୟାଙ୍କନ କରିବାକୁ, ବିଦେଶୀ ଉତ୍ପାଦଗୁଡ଼ିକୁ ଚିହ୍ନଟ କରିବାକୁ ଏବଂ ସେଗୁଡ଼ିକୁ ସ୍ଥାନୀୟ ଭାବରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ବିକଳ୍ପ ପ୍ରତିବଦଳରେ ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ ଅନୁରୋଧ କରିଥିଲେ। ସେ ଏପରି ଉଦାହରଣ ଦେଇ କହିଥିଲେ ଯେ, ଧାର୍ମିକ ପର୍ବ ପାଇଁ ମୂର୍ତ୍ତି ଭଳି ପାରମ୍ପାରିକ ଭାବରେ ଆବଶ୍ୟକ ଜିନିଷ ମଧ୍ୟ ଆମଦାନୀ କରାଯାଉଛି, ତେଣୁ ସେ ଘରୋଇ ଉତ୍ପାଦନକୁ ପ୍ରାଥମିକତା ଦେବା ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରିଥିଲେ। ”
ସିନ୍ଦୂର ଅପରେସନ୍ କେବଳ ଏକ ସାମରିକ ପଦକ୍ଷେପ ନୁହେଁ , ବରଂ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଭାରତୀୟ ନାଗରିକଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଭାଗୀଦାରିତାର ଏକ ଦାୟିତ୍ୱ”, ଶ୍ରୀ ମୋଦୀ ପୁଣି ଥରେ ଦୋହରାଇଥିଲେ ଏବଂ ଅର୍ଥନୈତିକ ସ୍ୱାବଲମ୍ବନର ଆବଶ୍ୟକତା ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରି, ଗୋଟିଏ ଜିଲ୍ଲା, ଗୋଟିଏ ଉତ୍ପାଦ ରଣନୀତି ପାଇଁ ସମର୍ଥନ କରିଥିଲେ। ସେ ସ୍ମରଣ କରାଇଥିଲେ ଯେ, ପୂର୍ବରୁ ବିଦେଶୀ ସାମଗ୍ରୀର ଚାହିଦା ଥିଲା, କିନ୍ତୁ ଆଜି ଭାରତ ଦେଶରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତରୀୟ ଉତ୍ପାଦ ଉତ୍ପାଦନ କରିବାର କ୍ଷମତା ରଖିଛି।
ଜାତୀୟ ଗର୍ବକୁ ଉତ୍ସାହିତ କରି ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ନାଗରିକମାନଙ୍କୁ ମେଡ୍ ଇନ୍ ଇଣ୍ଡିଆ ଉତ୍ପାଦ ଉପରେ ଗର୍ବ କରିବାକୁ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ଦେଶର ଉନ୍ନତିକୁ ପାଳନ କରିବାକୁ ଅନୁରୋଧ କରିଥିଲେ। ତାଙ୍କ ବକ୍ତବ୍ୟ ସମାପ୍ତ କରି ସେ ପୁଣି ଥରେ କହିଥିଲେ ଯେ , ପ୍ରତ୍ୟେକ ଭାରତୀୟଙ୍କୁ ଦେଶର ଅର୍ଥନୀତିକୁ ସୁଦୃଢ଼ କରିବା ଏବଂ ଏହାର ବିଶ୍ୱସ୍ତରୀୟ ସ୍ଥିତି ସୁନିଶ୍ଚିତ କରିବାରେ ଯୋଗଦାନ ଦେବା ଉଚିତ। ସେ ଗୁଜରାଟ ସରକାରଙ୍କ ପ୍ରତି କୃତଜ୍ଞତା ପ୍ରକାଶ କରି ସହରାଞ୍ଚଳ ବିକାଶରେ ଏହାର ନେତୃତ୍ୱ ଏବଂ ଦେଶର ଭିତ୍ତିଭୂମି ଅଭିବୃଦ୍ଧି ପାଇଁ ଏକ ମାର୍ଗଦର୍ଶକ ଶକ୍ତି ଭାବରେ ଏହାର ଭୂମିକାକୁ ସ୍ୱୀକାର କରିଥିଲେ।
ଏହି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଗଣ୍ୟମାନ୍ୟ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଗୁଜରାଟର ରାଜ୍ୟପାଳ ଶ୍ରୀ ଆଚାର୍ଯ୍ୟ ଦେବବ୍ରତ, ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଶ୍ରୀ ଭୂପେନ୍ଦ୍ରଭାଇ ପଟେଲ, କେନ୍ଦ୍ର ମନ୍ତ୍ରୀ ଶ୍ରୀ ମନୋହର ଲାଲ ଏବଂ ଶ୍ରୀ ସିଆର ପାଟିଲ ପ୍ରମୁଖ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲେ।
ପୃଷ୍ଠଭୂମି
2005 ମସିହାରେ ଗୁଜରାଟରେ ନଗର ବିକାଶ ବର୍ଷ ଥିଲା ତତ୍କାଳୀନ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଶ୍ରୀ ନରେନ୍ଦ୍ର ମୋଦୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆରମ୍ଭ କରାଯାଇଥିବା ଏକ ପ୍ରମୁଖ ପଦକ୍ଷେପ, ଯାହାର ଲକ୍ଷ୍ୟ ଥିଲା ଯୋଜନାବଦ୍ଧ ଭିତ୍ତିଭୂମି, ଉତ୍ତମ ପ୍ରଶାସନ ଏବଂ ସହରାଞ୍ଚଳ ବାସିନ୍ଦାଙ୍କ ଜୀବନର ଗୁଣବତ୍ତା ଉନ୍ନତ କରି ଗୁଜରାଟର ସହରାଞ୍ଚଳ ଦୃଶ୍ୟପଟ୍ଟକୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବା। 2005 ମସିହାରେ ଗୁଜରାଟ ସହରାଞ୍ଚଳ ବିକାଶ ବର୍ଷର 20 ବର୍ଷ ପୂର୍ତ୍ତି ଅବସରରେ, ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଗାନ୍ଧୀନଗରରେ ଗୁଜରାଟ ସହରାଞ୍ଚଳ ବିକାଶ ଯୋଜନା ଏବଂ ରାଜ୍ୟ ସ୍ୱଚ୍ଛ ବାୟୁ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମର ଶୁଭାରମ୍ଭ କରିଥିଲେ। ସେ ସହରାଞ୍ଚଳ ବିକାଶ, ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଏବଂ ଜଳ ଯୋଗାଣ ସହ ଜଡିତ ଏକାଧିକ ପ୍ରକଳ୍ପର ଉଦଘାଟନ ଏବଂ ଭିତ୍ତିପ୍ରସ୍ତର ସ୍ଥାପନ ମଧ୍ୟ କରିବେ। ସେ ପିଏମଏୱାଇ ଅଧୀନରେ 22,000 ରୁ ଅଧିକ ବାସଗୃହ ଲୋକାର୍ପଣ କରିଥିଲେ। ସେ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣିମ ଜୟନ୍ତୀ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ସହରୀ ବିକାଶ ଯୋଜନା ଅଧୀନରେ ଗୁଜରାଟର ସହରାଞ୍ଚଳ ସ୍ଥାନୀୟ ସଂସ୍ଥାଗୁଡ଼ିକୁ 3,300 କୋଟି ଟଙ୍କାର ପାଣ୍ଠି ମଧ୍ୟ ଜାରି କରିଥିଲେ।