ପ୍ରଦୀପ ସେନାପତି
ମୁଁ ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକ କହୁଛି। ଓଡ଼ିଶା କହିଲେ ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକ। ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକ କହିଲେ ଓଡ଼ିଶା। ଏହି ଗର୍ବ, ଏହି ବାର୍ତ୍ତା, ଏଭଳି ମନ୍ତବ୍ୟ ପାଇଁ ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକ ଆଜି ଆଉଜଣେ ରାଜନୈତିକ ବ୍ୟକ୍ତି ହୋଇ ରହିନାହାଁନ୍ତି। ସେ ‘ବିଜୁ ତତ୍ତ୍ୱ’ରେ ପରିଣତ ହୋଇଯାଇଛନ୍ତି। ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କର ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱକୁ ‘ବିଜୁ ତତ୍ତ୍ୱ’ କହିବାର କାରଣ ହେଲା, ସେ ରାଷ୍ଟ୍ରବାଦୀ ଓ ଜାତୀୟବାଦୀ ‘ବିଜୁ’ ଥିଲେ। ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକ ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ଗୁରୁତ୍ୱ ନଦେଇ, ରାଷ୍ଟ୍ର ବା ଜାତିକୁ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦେଉଥିଲେ।
ଖାରବେଳଙ୍କ ଶାସନ କାଳରେ ଆଜିର ଓଡ଼ିଶା ଯେତେବେଳେ କଳିଙ୍ଗ ନାମରେ ଖ୍ୟାତି ଅର୍ଜନ କରି ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଲାଭ କରିଥିଲା-ସେଦିନର ବିକାଶକୁ ଓଡ଼ିଶାକୁ ଫେରାଇ ଆଣିବାକୁ ସେ ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖିଥିଲେ। ସେଦିନର ବିକାଶକୁ ମନେ ପକାଇବା ପାଇଁ ଯୁବାବସ୍ଥାରେ ସେ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିଲେ ଆନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ‘କଳିଙ୍ଗ ପୁରସ୍କାର’। ନିଜ ଆକାଶମାର୍ଗ ପରିବହନ ସଂସ୍ଥାର ନାମ ଦେଇଥିଲେ ‘କଳିଙ୍ଗ ଏୟାର ୱେଜ’। ନିଜ ଲୁହା ପାଇପ୍ କାରଖାନାର ନାମ ଦେଇଥିଲେ ‘କଳିଙ୍ଗ ଟ୍ୟୁବ୍ସ’। ନିଜ ପ୍ରକାଶିତ ସମ୍ବାଦପତ୍ରର ନାମ ରଖିଥିଲେ ‘କଳିଙ୍ଗ’ ଇତ୍ୟାଦି ଇତ୍ୟାଦି।
କଳିଙ୍ଗ ନାମକରଣ ମୂଳରେ ତାଙ୍କର ରାଷ୍ଟ୍ରବାଦୀ ଓ ଜାତୀୟତାବାଦୀ ଚେତନା ଲୁକ୍କାୟିତ ଥିଲା। କୌଣସି କାମ ଓଡ଼ିଶାର ବିକାଶ ପାଇଁ ଉପଯୁକ୍ତ ମନେ କଲେ ତାକୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବାକୁ ଆପ୍ରାଣ ଉଦ୍ୟମ କରୁଥିଲେ। ଯେତେ ବିରୋଧ, ବାଧାବିଘ୍ନ ଆସୁପଛେ, କୌଣସି ପରିସ୍ଥିତିରେ ତାଙ୍କର ଖାତିର ନଥିଲା। ଗୋଟିଏ ଉଦାହରଣସ୍ୱରୂପ ପାରାଦ୍ୱୀପ ବନ୍ଦର କଥା। ସେ ହୃଦୟଙ୍ଗମ କଲେ ଯେ, ପାରାଦ୍ୱୀପ ବନ୍ଦର ଓଡ଼ିଶାର ବିକାଶ ପାଇଁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଉପଯୋଗୀ ହେବ। ପଣ୍ଡିତ ନେହେରୁଙ୍କୁ ପ୍ରବର୍ତ୍ତାଇ, ବନ୍ଦରର ଶୁଭ ଦେଲେ। ତତ୍କାଳୀନ ତୁଙ୍ଗନେତା ମାନଙ୍କର ପ୍ରବଳ ବିରୋଧ ସତ୍ତ୍ୱେ ସେତେବେଳେ ଏଥିପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ଅନେକ ମୂଲ୍ୟ ଦେବାକୁ ପଡ଼ିଥିଲା। କିନ୍ତୁ ଆଜି ଦେଖନ୍ତୁ ଓଡ଼ିଶାର ଅର୍ଥନୈତିକ ବିକାଶରେ ପାରାଦ୍ୱୀପ ବନ୍ଦର କିପରି ମୁଖ୍ୟ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିଛି।
୧୯୬୧ ମସିହାରେ ରାଜ୍ୟରେ କଂଗ୍ରେସ ଦଳର ନେତୃତ୍ୱ ନେଲେ। ପ୍ରଥମଥର ପାଇଁ ଶାସନ କ୍ଷମତାକୁ ଆସିଲେ ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକ। ମାତ୍ର ୨ବର୍ଷ ୩ ମାସ ୮ ଦିନ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଗାଦିରେ ରହିପାରିଥିଲେ। କାମରାଜ ଯୋଜନା ଅନୁଯାୟୀ ୧୯୬୩ ମସିହା ସେପ୍ଟେମ୍ବର ମାସରେ ତାଙ୍କୁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ପଦ ଛାଡ଼ିବାକୁ ପଡ଼ିଥିଲା। କିନ୍ତୁ ୧୯୯୦ ମସିହାରେ ଜନତା ଦଳର ସରକାରରେ ନେତୃତ୍ୱ ନେଇ ଦୀର୍ଘ ୨୭ ବର୍ଷର ବ୍ୟବଧାନ ପରେ ପୁଣି କ୍ଷମତାସୀନ ହୋଇଥିବା ‘ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକ’ ପୁରା ପାଞ୍ଚବର୍ଷ ନିରଙ୍କୁଶ କ୍ଷମତା ଉପଭୋଗ କରିବାରେ ସୁଯୋଗ ଲାଭ କରିଥିଲେ।
ଏହା ପୂର୍ବରୁ ଆମ୍ଭେ ରାଜ୍ୟ ଛାତ୍ର ଜନତା ଦଳର ନେତୃତ୍ୱ ନେଇ ବୁର୍ଲା ଇଞ୍ଜିନିୟରିଂ ଛାତ୍ର ହତ୍ୟା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ବ୍ୟାପକ ତଥା ତୀବ୍ର ଆକାରରେ ସାରା ରାଜ୍ୟରେ ବ୍ୟାପକ କରିଥିଲୁ। ସଭାପତି ଉମାବଲ୍ଲଭ ରଥ ଏହାର ନେତୃତ୍ୱ ନେଉଥିବା ବେଳେ, ମୁଁ ରାଜ୍ୟର ସାଧାରଣ ସମ୍ପାଦକ ଭାବରେ ରାଜ୍ୟର ହୃଦ୍ଗୌରବକୁ ଫେରାଇ ଆଣିବା ପାଇଁ ଯତ୍ପରନାସ୍ତି ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲୁ। ସେହି ସମୟରେ ଉମା ରଥ ଓ ଅଶୋକ ଦାସଙ୍କ ଜରିଆରେ ‘ବିଜୁ ବାବୁ’ ମୋତେ ଜାଣିବା ପରେ ମୋତେ ରାଜ୍ୟ ଛାତ୍ର ଜନତା ଦଳରେ ସାମିଲ୍ କରିଥିଲେ।
ତେବେ ଏହି ସମୟରେ ତାଙ୍କ ନତେୃତ୍ୱକୁ ଚ୍ୟାଲେଞ୍ଜ କଲାଭଳି ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ ନିଜର ଦଳ ଭିତରେ କିମ୍ବା ବିଧାନସଭାରେ ନଥିବାରୁ ବିଜୁବାବୁ ରାଜ୍ୟର ଅପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦୀ ନେତା ଭାବରେ ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଗ୍ରହଣୀୟ ଓ ଆଦରଣୀୟ ହୋଇପାରିଥିଲେ। ଦ୍ୱିତୀୟଥର ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀତ୍ୱ କାଳରେ ନିଜର ଦୃଢ ରାଜନୈତିକ ଇଚ୍ଛାଶକ୍ତି ଏବଂ ମନର ଉଦ୍ଦୀପନା ବଳରେ ଆଗକୁ ମାଡ଼ି ଚାଲିବାର ମନୋବଳ ତାଙ୍କ ବକ୍ତିତ୍ୱ ଓ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପରେ ପ୍ରତିଫଳିତ ହୋଇଥିଲା। ୧୯୯୦ ମାର୍ଚ୍ଚରୁ ୧୯୯୫ ମାର୍ଚ୍ଚ ମଧ୍ୟରେ ସୀମିତ ଥିବା ତାଙ୍କର ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀତ୍ୱ କାଳରେ ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକ ଏଭଳି କେତେକ ପଦକ୍ଷେପ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ କିମ୍ବା ମନ୍ତବ୍ୟ ଦେଇଥିଲେ, ଯାହା କେବଳ ଓଡ଼ିଶା ନୁହେଁ, ସମଗ୍ର ଦେଶରେ ଚର୍ଚ୍ଚିତ, ବିତର୍କିତ ଏବଂ ବିବାଦୀୟ ହୋଇଥିଲା।
ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଗାଦିକୁ ଆସିବା ମାତ୍ରେ ଓଡ଼ିଶା ଗଠନ ହେବା ପରଠାରୁ କେହି ୧୩ରୁ ୧୪ଟି ଜିଲ୍ଲା କରିପାରି ନଥିଲେ। ସେ ଗୋଟିଏ କଲମ ଗାରରେ ୧୩ରୁ ୩୦ଟି ଜିଲ୍ଲା କରିଦେଲେ। ସେଥିପାଇଁ କେତେକ ସମାଲୋଚନା ମଧ୍ୟ କଲେ। କିନ୍ତୁ ଆଜି ସମଗ୍ର ଦେଶରେ ଆଇନ୍ ଶୃଙ୍ଖଳାର ଯେପରି ଅବନତି ହୋଇଚାଲିଛି, ୧୩ଟି ଜିଲ୍ଲା କ’ଣ ଏହାକୁ ସମ୍ଭାଳି ପାରିଥାନ୍ତେ? ରାଜ୍ୟର ସର୍ବନିମ୍ନ ଦୈନିକ ମଜୁରୀ ୧୧ ଟଙ୍କାରୁ ୨୫ ଟଙ୍କାକୁ ବୃଦ୍ଧି କରି ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକ ଯେତିକି ପ୍ରଶଂସିତ ହୋଇଥିଲେ, କଟକ ସହରର ଭୟାବହ ମଦମୃତ୍ୟୁ ଘଟଣାରେ ପ୍ରାଣ ହରାଇଥିବା ଲୋକଙ୍କୁ ଦେଖିବାକୁ ନଯିବା ଓ ସେମାନଙ୍କ ପରିବାରକୁ ସମବେଦନା ନ ଜଣାଇବା ଯୋଗୁ ସେତିକି ସମାଲୋଚିତ ହୋଇଥିଲେ।
ମଦ୍ୟପମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ମୋର ଦରଦ ନାହିଁ, ମୁଁ କ’ଣ ଖାଲି ଶବ ଦେଖିବାକୁ ଯାଇଥାନ୍ତି ବୋଲି ‘ବିଜୁ’ଙ୍କ ମନ୍ତବ୍ୟ ସାରା ରାଜ୍ୟରେ ହଇଚଇ ସୃଷ୍ଟି କରିଥିଲା। ସେ ଶାସନରେ ଥିଲାବେଳେ ଅନୁଭବ କଲେ ଯେ, ଅମଲାତନ୍ତ୍ର ସାଧାରଣ ଲୋକଙ୍କ ସମସ୍ୟା ବୁଝୁ ନାହିଁ ଏବଂ ଅନେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଶୋଷଣ କରୁଛି। ସେ ଏହା ଲକ୍ଷ୍ୟ କରି ବିରକ୍ତ ହୋଇ ସର୍ବସାଧାରଣରେ କହିଦେଲେ, ଦୁର୍ନୀତି କଲେ ଏବଂ କାମ ନକଲେ ଅମଲାତନ୍ତ୍ରର କାର୍ଯ୍ୟକର୍ତ୍ତାଙ୍କୁ ମାରିଦିଅ। ମୁଁ ଏହି ଆହ୍ୱାନକୁ ସହୃଦୟତାର ସହ ଗ୍ରହଣ କରି ପ୍ରଥମ ପଦକ୍ଷେପ ଭାବେ ପୁରୁଣା ଭୁବନେଶ୍ୱର, ଲିଙ୍ଗରାଜ ଥାନାରେ ଥିବା ସେତେବେଳର ଆଇ.ଆଇ.ସି. ସୁବାଷ ମହାପାତ୍ରଙ୍କୁ ୧୯୯୪ ମସିହା ଜୁଲାଇ ୧୩ ତାରିଖ, ରାତ୍ର ୧୨ଟା ସମୟରେ ଜଣେ ଗରୀବ ଲୋକଙ୍କ ଉପରେ ଶୋଷଣ, ଭକ୍ଷଣ, ଦୁର୍ନୀତି ଓ ଅତ୍ୟାଚାର ଅଭିଯୋଗରେ ଏହି କ୍ରମେ ତାଙ୍କୁ ମାଡ଼ ମାରି ଗିରଫ ହୋଇଥିଲି।
ଏକଥା ମୁଁ ବିଜୁ ବାବୁଙ୍କୁ ନଜଣାଇ ଦୀର୍ଘ ୯ ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କେସ୍ ଲଢି ନିର୍ଦ୍ଦୋଷରେ ୨୦୦୪ ସାଧାରଣ ନର୍ବାଚନ ସରିବା ପରେ ଖଲାସ ହୋଇଥିଲି। ଯାହା ସେତେବେଳେ ଗଣମାଧ୍ୟମରେ ପ୍ରକାଶ ପାଇଥିଲା। ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ, ମୋ ସରକାର ଓ ସେ ସମାଲୋଚିତ ହେଲୁ। ଯାହା ହେଲେ ବି ସାଧାରଣ ଲୋକଙ୍କ ମନୋଭାବ ସର୍ବସାଧାରଣ ପ୍ରକାଶ କରି ଅମଲାତନ୍ତ୍ରକୁ ସତର୍କ କରାଇ ଦେଇପାରିଲେ। ସେଥିରୁ ଯେ ସୁଫଳ ନ ମିଳିଲା ତାହା ନୁହେଁ, ସେହିପରି ଦେଶର ବିଶୃଙ୍ଖଳିତ ସ୍ଥିତିକୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରି ସେ କହିଲେ, କିଛିଦିନ ମିଲିଟାରୀ ଶାସନ ଦେଶରେ ହେଲେ, ଦେଶ ସୁଧୁରି ଯାଆନ୍ତା। ସମସ୍ତେ ଏକଥା ଡ୍ରଇଁରୁମ୍ରେ ବିଲୁଆ ବିଚାର ପରି କହନ୍ତି। କିନ୍ତୁ ସେ ସର୍ବସାଧାରଣରେ ଏହା କହିଦେଲେ। ଯେଉଁ କଥାକୁ ତାଙ୍କର ଏକତା ଅବୁଝା ପୁଅ କହୁଥିବା ଜଣେ ନେତା ନିଜେ ମନ୍ତ୍ରୀ ହେବା ପାଇଁ କେନ୍ଦ୍ର ନେତୃତ୍ୱ ପାଖରେ ଏକଥା ପ୍ରକାଶ କରିଦେଇ ‘ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକ’ଙ୍କୁ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ପଦରୁ ବଞ୍ଚିତ କରିବା ପାଇଁ ଉଦ୍ୟମ କରିଥିବା ଦେଶରେ ଆଲୋଚିତ ହୋଇଥିଲା।
ସେ ଲୋକଙ୍କ ସହ ସିଧାସଳଖ ସମ୍ପର୍କ ରଖୁଥିଲେ। ନିର୍ଭୀକ ଓ ସ୍ପଷ୍ଟବାଦୀ ଭାବରେ ମୁଁ ଜାଣେ, ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକ ଟେଲିଫୋନ ନିଜେ ଧରନ୍ତି। କାହା ଦ୍ୱାରା ଧରାଇ ବାବୁ ଘରେ ନାହାଁନ୍ତି ଅବା ବାଥରୁମ୍ରେ ଅଛନ୍ତି ବୋଲି କହି ଏଡ଼ାଇ ଯାଆନ୍ତି ନାହିଁ। ଲୋକମାନଙ୍କ ସମସ୍ୟା ଜାଣିବା ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କ ସହ ମିଶନ୍ତି। ସେମାନଙ୍କର ଦେବା ପ୍ରସ୍ତାବ ମନକୁ ପାଇଲେ, ତାହା କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରନ୍ତି। ଦୈନିକ ମଜୁରୀକୁ ହଠାତ୍ ୧୧ଟଙ୍କାରୁ ୨୫ ଟଙ୍କା କରିବା ମୂଳରେ ଜନୈକ ଆଦିବାସୀ ବୃଦ୍ଧାଙ୍କର ପ୍ରସ୍ତାବ ଥିଲା। ଓଡ଼ିଶାରେ ଯେତେବେଳେ ଦୈନିକ ମଜୁରୀ ୨୫ ଟଙ୍କା ବୃଦ୍ଧି କରିଦେଲେ। ଭାରତରେ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ରାଜ୍ୟରେ ୨୫ଟଙ୍କା ନଥିଲା। ପରେ ଅନ୍ୟମାନେ ‘ବିଜୁ’ଙ୍କକ ପଦାଙ୍କ ଅନୁସରଣ କରି ମଜୁରୀକୁ ୨୫ ଟଙ୍କା ବୃଦ୍ଧି କଲେ। ସଫଳତାର ସହ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ପ୍ରଣାଳୀ ସ୍ଥଳ ଭାବରେ ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କର ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱର ମୂଳତତ୍ତ୍ୱ ଥିଲା। ବିଜୁଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ତାଙ୍କର ଶୋଭାଯାତ୍ରା ଯେତେବେଳେ ଭୁବନେଶ୍ୱରରୁ ପୁରୀ ସ୍ୱର୍ଗଦ୍ୱାର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ହେଲା, ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଲୋକଙ୍କ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଶୋକାକୁଳ ହୋଇ ଶୋଭାଯାତ୍ରାରେ ଯୋଗଦେଇ ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି ଅର୍ପଣ କଲେ। ଅନୁଭୂତ ହେଲା ଯେ ଯେ ସତେ ଯେପରି ଅଦିନିଆ ରଥାଯାତ୍ରା ଅନୁଷ୍ଠିତ ହେଉଛି।
ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକ ଯେତେବେଳେ ରାଜ୍ୟସ୍ତରୀୟ ଦଳ ଗଢିଥିଲେ ତାହାର ନାମ ରଖିଥିଲେ ‘ଉତ୍କଳ କଂଗ୍ରେସ’। ଯଦି ‘ବିଜୁତତ୍ତ୍ୱ’ ବା ବିଚାରଧାରାକୁ ଲୋକମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଓ ନୂତନ ପୀଢି ପାଖରେ ପହଞ୍ଚାଇବାକୁ ହେବ, ତାହେଲେ ଏକ ଅଣରାଜନୈତିକ ଅନୁଷ୍ଠାନ ଗଢି ଗବେଷଣା ଆରମ୍ଭ ହେବା ଉଚିତ୍ ଏବଂ ତା’ର ସାରମର୍ମ ଲୋକଙ୍କ ନିକଟରେ ପହଞ୍ଚାଇବା ଆବଶ୍ୟକ। ଏହାକୁ ଏକ ଅଣରାଜନୈତିକ ଆନ୍ଦୋଳନରେ ପରିଣତ କରାଯାଉ। ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ନାମରେ ଭୋଟ ଭିକ୍ଷା କରୁଥିବା ଦୁର୍ନୀତିଗ୍ରସ୍ତ ନେତାଙ୍କର ମୁଖା ଖୋଲାଯାଉ। ଯେଉଁମାନଙ୍କର ବିଜୁବାବୁଙ୍କର ଜୀବଦଶାରେ ସମର୍ଥନ କରି ସୁଦିନ, ଦୁର୍ଦ୍ଦିନରେ ପାଖେପାଖେ ଥିଲେ ଆଉ ବିଜୁ ଜନତା ଦଳ ଗଠନରେ ମୁଖ୍ୟଭୂମିକା ନେଇଥିଲେ, ସେମାନେ ଆଜି ପ୍ରାୟ ଦଳରେ ନାହାଁନ୍ତି। ସେମାନେ ତଡା ଖାଇଛନ୍ତି ଅବା ଛାଏଁ ଛାଏଁ ଅପ୍ସରି ଯାଇଛନ୍ତି। ସେମାନେ କହନ୍ତି, ‘ବିଜୁତତ୍ତ୍ୱ’ର ଦାୟାଦ ସେମାନେ। ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ ଉପରେ ତ ଅନ୍ୟ କେତେକ ତଳେ ରହି କୁମ୍ଭୀର କାନ୍ଦଣା କାନ୍ଦୁଛନ୍ତି।
ସର୍ବଶେଷରେ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଏବେ ବି ଆହ୍ୱାନ କରୁଛି, ବିଜୁବାବୁଙ୍କର ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଆଶୀର୍ବାଦ ଅଛି ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ରାଜ୍ୟରେ ଯେଉଁଭଳି ଭାବରେ ରାଜନୈତିକ କ୍ଷେତ୍ରରେ, ସାମ୍ପ୍ରତିକ ସ୍ଥିତିରେ ଶୂନ୍ୟସ୍ଥାନ ହୋଇଗଲାଣି, ତାକୁ ପ୍ରତିହତ କରିବା ପାଇଁ ବିକଳ୍ପ ଭାବରେ ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କର ଗଭୀର ଆଶୀର୍ବାଦ ଥିବା ତାଙ୍କର ଅବୁଝା ପୁଅ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ଭାଇ, ଦିଲ୍ଲୀପ ଭାଇ, ବିଜୟ ଭାଇ, ବ୍ରଜ ତ୍ରିପାଠୀ, ଦାମ ଭାଇ, ବାବା ପ୍ରସନ୍ନ ଭାଇ, ପଞ୍ଚୁଭାଇ, ଲୁଲୁଭାଇ (ଉମାରଥ), କମଳା ଦାସ ପ୍ରମୁଖ ‘ନବଗ୍ରହ’ ଭାବରେ ଏକତ୍ରିତ ହୋଇ ରାଜ୍ୟବାସୀଙ୍କର ଅକୁଣ୍ଠ ସମର୍ଥନ ପାଇବା ପାଇଁ ଏକ ଦ୍ୱିତୀୟ ସାମ୍ମୁଖ୍ୟ ବା ଦ୍ୱିତୀୟ ବିଜୁ ଜନତା ପାର୍ଟି (ବିଜେପି) ଦଳ ନାମରେ ଗଠନ କରି ଏହାର ନେତୃତ୍ୱ ନେବାକୁ ଯେତେଶୀଘ୍ର ଆଗେଇ ଆସିବା ଉଚିତ୍। ସେମାନେ ଆଜି ଦିଗହରା ଓ ହତାଶଭାବ ନହୋଇ ‘ବିଜୁବାବୁ’ ଆଜି ସ୍ୱର୍ଗରେ ଥାଇ ତାଙ୍କର ଅମର ଆତ୍ମା, ତାଙ୍କର ଉପଯୁକ୍ତ ଦାୟଦମାନଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ ଢାଳିଦିଅନ୍ତୁ, ଏତିକି ବାବା ଶ୍ରୀ ଶ୍ରୀ ଶ୍ରୀ ଲିଙ୍ଗରାଜ ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କ ଠାରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ସହିତ ମୋର ହୃଦୟରେ ଭରି ରହିଥିବା ତାଙ୍କ ପ୍ରତି ଗଭୀର ଭକ୍ତି ଶ୍ରଦ୍ଧା ସୁମନ ଅର୍ପଣ କରୁଛି। ଜୟ ବିଜୁ, ଜୟ ଓଡ଼ିଶା
ପୂର୍ବତନ ରାଜ୍ୟ ଛାତ୍ର ଜନତା ଦଳର ସାଧାରଣ ସମ୍ପାଦକ,
ରାଜ୍ୟ ଯୁବ ଜନତା ଦଳ (ଏସ୍)ର ସଭାପତି
ପୁରୁଣା ଭୁବନେଶ୍ୱର-୨, ମୋ: ୯୪୩୮୪୪୬୫୭୫
