ସୁବାସ କୁମାର ତାରଣିଆଁ
ଭୁବନେଶ୍ବର: ରାଜ୍ୟ ସରକାର ୨୦ରୁ କମ୍ ପିଲା ଥିବା ବିଦ୍ୟାଳୟଗୁଡ଼ିକୁ ବନ୍ଦ କରି ଏହାକୁ ନିକଟସ୍ଥ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ମିଶ୍ରଣ କରିବା ପାଇଁ ବିଜ୍ଞପ୍ତି ପ୍ରକାଶ କରି ଯେଉଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ, ସରକାରଙ୍କ ସେହି ନିଷ୍ପତ୍ତିକୁ ଉଚ୍ଚ ନ୍ୟାୟାଳୟ ରଦ୍ଦ କରିଦେଇଛନ୍ତି। ଏହା ପୂର୍ବରୁ ଯେଉଁସବୁ ବିଦ୍ୟାଳୟ ମିଶ୍ରଣ ହୋଇସାରିଛି, ସେହିସବୁ ବିଦ୍ୟାଳୟକୁ ପୁନର୍ବାର ଫେରାଇ ଆଣିବାକୁ ଉଚ୍ଚ ନ୍ୟାୟାଳୟ ମଧ୍ୟ ରାଜ୍ୟ ସରକାରଙ୍କୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଇଛନ୍ତି।
ରାଜ୍ୟ ସରକାରଙ୍କ ବିଦ୍ୟାଳୟ ମିଶ୍ରଣକୁ ବିରୋଧ କରି ଉଚ୍ଚ ନ୍ୟାୟାଳୟରେ ମୋଟ ୧୬୮ଟି ମାମଲା ରୁଜୁ ହୋଇଥିଲା। ଏହିସବୁ ମାମଲାର ଏକାସଙ୍ଗେ ଶୁଣାଣୀ କରି ଉଚ୍ଚ ନ୍ୟାୟାଳୟର ବିଚାରପତି ଡ଼କ୍ଟର ଜଷ୍ଟିସ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ରଞ୍ଜନ ଷଡ଼ଙ୍ଗୀ ଏହି ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଇଛନ୍ତି। ରାଜ୍ୟ ସରକାରଙ୍କ ବିଦ୍ୟାଳୟ ମିଶ୍ରଣ ନିଷ୍ପତ୍ତି ଆଇନ୍ ଅନୁସାରେ ଗ୍ରହଣୀୟ ନୁହେଁ ବୋଲି ଉଚ୍ଚ ନ୍ୟାୟାଳୟ ତାଙ୍କ ରାୟରେ ପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି। ଫଳରେ ବନ୍ଦ ହେବାକୁ ଥିବା ହଜାର ହଜାର ବିଦ୍ୟାଳୟ ପୁନଃ ଖୋଲିବା ନେଇ ଯେଉଁ ଦ୍ୱନ୍ଦ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିଲା ତାହା ଏବେ ଦୂର ହୋଇଛି। ପ୍ରାଥମିକ ଶିକ୍ଷାର ବିକାଶ ପାଇଁ ଦିଲ୍ଲୀ ସରକାର ଯେଉଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଛନ୍ତି, ସେହି ନିଷ୍ପତ୍ତିକୁ ଅନ୍ୟ ରାଜ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ଅନୁସରଣ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ ବୋଲି ଉଚ୍ଚ ନ୍ୟାୟାଳୟ ମତ ପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି। ଯାହା ଫଳରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ପିଲାଙ୍କୁ ସ୍ଥାନୀୟ ଅଞ୍ଚଳରେ ସର୍ବନିମ୍ନ ସୁବିଧା ଥିବା ପ୍ରାଥମିକ ଶିକ୍ଷା ମିଳିପାରିବ।
ରାଜ୍ୟ ସରକାର ପ୍ରଥମେ ୨୦୧୮ ମସିହା ମେ ମାସ ୧୪ ତାରିଖରେ ବିଦ୍ୟାଳୟଗୁଡ଼ିକ ମିଶ୍ରଣ ପାଇଁ ଏକ ଗାଇଡ୍ ଲାଇନ୍ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିଥିଲେ। ଏହାକୁ ଆଧାର କରି ଗଣଶିକ୍ଷା ବିଭାଗ ପକ୍ଷରୁ ୨୦୨୦ ମସିହା ମାର୍ଚ୍ଚ ୧୧ ତାରିଖରେ ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନାମା ଜାରି କରାଯାଇଥିଲା। ଯେଉଁ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ୨୦ରୁ କମ୍ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀ ଅଛନ୍ତି, ସେହି ବିଦ୍ୟାଳୟଗୁଡ଼ିକୁ ବନ୍ଦ କରି ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ମିଶ୍ରଣ କରାଯିବା ନେଇ ରାଜ୍ୟର ସମସ୍ତ ଜିଲ୍ଲାରେ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଆରମ୍ଭ କରିବା ପରେ ଏହି ପ୍ରସଙ୍ଗକୁ ନେଇ ଏକାଧିକ ମାମଲା ଉଚ୍ଚ ନ୍ୟାୟାଳୟରେ ରୁଜୁ କରାଯାଇଥିଲା। ନିୟମ ଅନୁସାରେ ପ୍ରଥମରୁ ପଞ୍ଚମ ଶ୍ରେଣୀ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପଢୁଥିବା ଛାତଛାତ୍ରୀମାନଙ୍କ ପାଇଁ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଗୁଡ଼ିକ ୧ କିଲୋମିଟର ଦୂରତା ଭିତରେ ରହିବା କଥା, କିନ୍ତୁ ଏହି ନିୟମକୁ ଅଣଦେଖା କରାଯାଇ ବିଦ୍ୟାଳୟଗୁଡ଼ିକ ମିଶ୍ରଣ ନିଷ୍ପତ୍ତି ଯୋଗୁ ହଜାର ହଜାର କୋମଳମତି ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀଙ୍କ ଶିକ୍ଷାଗ୍ରହଣରେ ବାଧାପ୍ରାପ୍ତ ହେବ ଯାହା ପିଲାଙ୍କ ଭବିଷ୍ୟତ ଉପରେ ଘୋର ପ୍ରଭାବ ପକାଇବ ବୋଲି ବିଭିନ୍ନ ସଂଗଠନ ରାଜ୍ୟ ସରକାରଙ୍କ ଏହି ନିଷ୍ପତ୍ତିକୁ ବିରୋଧ କରିଆସୁଥିଲେ।
ଶିକ୍ଷା ହେଉଛି ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତିର ମୌଳିକ ଅଧିକାର। ଶିକ୍ଷାକୁ ଯେତେ ଅଧ୍ୟୟନ କଲେ ମଧ୍ୟ, ଶିକ୍ଷାର ଅନ୍ତ ନାହିଁ। ନିଜର ଅନ୍ତର୍ନିହିତ ଜ୍ଞାନ ବଳରେ ଶିକ୍ଷାକୁ ଆହରଣ କରିହୁଏ। ଶିକ୍ଷା ମାନବ ଜୀବନର ନୂତନ ଦିଗ୍ଦର୍ଶନର ଏକ ବଳିଷ୍ଠ ମାଧ୍ୟମ। ଅନ୍ଧକାରମୟ ପରିଧି ମଧ୍ୟରୁ ଆଲୋକ ବର୍ତ୍ତିକା ଦେଖାଇଥାଏ ଶିକ୍ଷା। କାରଣ ବିଦ୍ୟାଳୟ ହେଉଛି ଶିକ୍ଷାରୂପକ ଏକ ମନ୍ଦିର ଓ ବିଦ୍ୟାଳୟର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଶିକ୍ଷକ, ଶିକ୍ଷୟିତ୍ରୀ ହେଉଛନ୍ତି ଜଣେ ଜଣେ ଶିକ୍ଷା ରୂପକ ଦେବତା। ଶିକ୍ଷା ଏକ ଧାରାରେ ରୋଜଗାରକ୍ଷମ କରାଇଥାଏ ଓ ଚରିତ୍ର ଗଠନରେ ମୁଖ୍ୟ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିଥାଏ। ଶିକ୍ଷା ଦେଶର ଭବିଷ୍ୟତ ଗଠନରେ ମଧ୍ୟ ମୁଖ୍ୟ କର୍ଣ୍ଣଧାର ସାଜିଥାଏ। ସମାଜରେ ଶୃଙ୍ଖଳିତ ଭାବେ ଜୀବନ ଯାପନ କରିବାକୁ ହେଲେ ଶିକ୍ଷା ହିିଁ ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ। ଦିନ ଥିଲା ଶିଶୁମାନେ ଗାଁ ଚାଟଶାଳୀରୁ ବ୍ରହ୍ମା, ବିଷ୍ଣୁ, ମହେଶ୍ୱର ଏହି ତିନୋଟି ଶୂନ ଜରିଆରେ ନିଜର ପ୍ରଥମ ପାଠପଢା ଆରମ୍ଭ କରୁଥିଲେ। ଶିଶୁଟିକୁ ୫ବର୍ଷ ହୋଇଗଲା ପରେ ଗାଁ ସରକାରୀ ସ୍କୁଲ୍ରେ ତାର ନାମ ଲେଖାଯାଉଥିଲା।
ସେହି ସମୟରେ ପ୍ରାୟତଃ ଗରିବ, ହରିଜନ ଓ ଆଦିବାସୀ ପିଲାମାନେ ବିଭିନ୍ନ କାରଣରୁ ଶିକ୍ଷାଲାଭରୁ ବଞ୍ଚିତ ହେଉଥିଲେ। ଏହାକୁ ଦୃଷ୍ଟିରେ ରଖି, ସବୁ ପିଲା କିପରି ସ୍କୁଲ୍ ଯିବେ, ଗୁଣାତ୍ମକ ଶିକ୍ଷା ପାଇପାରିବେ, ସେଥିପାଇଁ ସରକାର ପଦକ୍ଷେପ ନେଇଥିଲେ। ଏହାପରେ ସ୍କୁଲ୍ମାନଙ୍କରେ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀଙ୍କ ଉପସ୍ଥାପନ ବଢିବା ତଥା ପ୍ରତ୍ୟେକ ପିଲାମାନେ ଯେପରି ପାଠ ପଢିବା ପାଇଁ ଆଗ୍ରହ ପ୍ରକାଶ କରିବେ ସେଥିପାଇଁ ଆରମ୍ଭ ହେଲା ମଧ୍ୟାହ୍ନ ଭୋଜନ ଯୋଜନା। ଲକ୍ଷ୍ୟ ଥିଲା ଧନୀ, ଗରିବ, ଉଚ୍ଚ, ନୀଚ ନିର୍ବିଶେଷରେ ସବୁ ପିଲା ସ୍କୁଲ୍ ଯାଇ ଶିକ୍ଷାଗ୍ରହଣ କରିବେ। ସରକାରଙ୍କ ଏହି ନିଷ୍ପତ୍ତି ଯୋଗୁଁ ସ୍କୁଲ୍ ମାନଙ୍କରେ ପିଲାମାନଙ୍କ ଉପସ୍ଥାପନ ସଂଖ୍ୟା ବଢିବାରେ ଲାଗିଲା। ଗାଁ ଗଣ୍ଡାର ପ୍ରତ୍ୟେକ ପିଲା ସ୍କୁଲ୍ ଗଲେ, ପାଠ ପଢିଲେ, ମଧ୍ୟାହ୍ନ ଭୋଜନ ଖାଇଲେ ଯାହା ପିଲମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପାଠ ପଢିବା ପାଇଁ ଆଗ୍ରହ ସୃଷ୍ଟି କରିବାର ଏହା ଥିଲା ପ୍ରମୁଖ ମାଧ୍ୟମ।
ବର୍ତ୍ତମାନ ସାରା ରାଜ୍ୟରେ ଛତୁ ଫୁଟିଲା ଭଳି ବିଭିନ୍ନ ଘରୋଇ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନ ଗଢି ଉଠୁଛି ଏବଂ ଶିକ୍ଷାଦାନକୁ ନେଇ ଏହି ଏମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏକ ପ୍ରକାର ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦିତା ଚାଲିଛି। ଶିକ୍ଷାଦାନକୁ ନେଇ ଘରୋଇ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନମାନେ ଯେତେ ପ୍ରକାର ଆକର୍ଷଣୀୟ ଅଫର ସହ ବିଜ୍ଞାପନ ଜାରି କଲେ, ସେହି ଅନୁଷ୍ଠାନରେ ପିଲାଙ୍କ ନାମ ଲେଖାଇବା ପାଇଁ ପିତାମାତାଙ୍କ ଭିଡ଼ ଜମିବାରେ ଲାଗିଲା। ଫଳରେ ଘରୋଇ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନରେ ପିଲାଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧି ପାଉଥିବା ବେଳେ, ସରକାରୀ ବିଦ୍ୟାଳୟମାନଙ୍କରେ ପିଲାଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା କମି କମି ଚାଲିଲା। ସରକାରୀ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଅପେକ୍ଷା ଘରୋଇ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନରେ ପାଠ ପଢିଲେ ଯେ ଜଣେ ମେଧାବୀ ଛାତ୍ର ହୋଇପାରିବ, ତାହା ବୁଝିବା ଭୁଲ। ଅନ୍ତର୍ନହିତ ଜ୍ଞାନ ଭିତରେ ଥିବା ପ୍ରତିଭାକୁ ପରିପ୍ରକାଶ କରିପାରିଲେ, ଜଣେ ମେଧାବୀ ଛାତ୍ର ହୋଇପାରିବ।
ଘରୋଇ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନଗୁଡ଼ିକ ପ୍ରତି ଚାହିଦା ବଢୁଥିବାରୁ ସରକାରୀ ବିଦ୍ୟାଳୟକୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ପିଲା ଭୁଲିଗଲେଣି। ସମୟ ଏପରି ସ୍ଥିତିରେ ଆସି ପହଞ୍ôଚଛି ଯେ, ଅଧିକାଂଶ ସରକାରୀ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ୪ ରୁ ୫ ଜଣ ପିଲା ଥିବା ବେଳେ, ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ପିଲାଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ଶୂନ। ସରକାରୀ ସ୍କୁଲ୍ରେ ପିଲାଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା କମିବା ଏବଂ ଘରୋଇ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନରେ ପିଲାଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧି ପାଉଥିବାରୁ ଏହାର ସୁଯୋଗ ନେଇ ଏହି ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନମାନେ ମନୋମୁଖୀ ସ୍କୁଲ୍ ଫି ବୃଦ୍ଧି କରିଚାଲିଲେ। ଶିକ୍ଷା ନାମରେ ଏହା ଏକ ପ୍ରକାର ବ୍ୟବସାୟ କହିଲେ ଅତ୍ୟୁକ୍ତି ହେବ ନାହିଁ। ଅଥଚ ଆମେ ବିଦ୍ୟାଳୟ ମିଶ୍ରଣ ନିଷ୍ପତ୍ତିକୁ ବିରୋଧ କରି ଡ଼ିଣ୍ଡିମ ପିଟିଚାଲିଲେ, କିନ୍ତୁ ସରକାରୀ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ପିଲାଙ୍କ ଉପସ୍ଥାପନ ସଂଖ୍ୟା କିପରି ବୃଦ୍ଧି ପାଇବ, ସେଥିପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟି ଦିଆଗଲା ନାହିଁ।
ଏବେ ଦେଖାଯାଉଛି ଜଣେ ଶିଶୁକୁ ଦୁଇରୁ ତିନିବର୍ଷ ହେବା ମାତ୍ରେ ପିତାମାତା ଘରୋଇ ଇଂରାଜୀ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଶିଶୁଟିର ନାମ ଲେଖାଇ ଦେଉଛନ୍ତି। ପିଲାଟି ଆରମ୍ଭରୁ ‘ଏ’ ଫର୍ ଆପୁଲ, ‘ବି’ ଫର ବଲ୍ ଇତ୍ୟାଦି ଶିକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କରିବା ପରେ ସରକାରୀ ସ୍କୁଲ୍ରେ ପଢିବାକୁ ଆଉ ଇଚ୍ଛାପ୍ରକାଶ କରୁନାହିଁ। ଦ୍ୱିତୀୟତଃ ପିଲାମାନଙ୍କ ପାଠପଢାକୁ ନେଇ ପିତାମାତାମାନେ ଯେତିକି ଚିନ୍ତିତ ନୁହଁନ୍ତି, ଘରୋଇ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନମାନେ ତା ଠାରୁ ଅଧିକ ତତ୍ପର ହୋଇ ଉଠୁଛନ୍ତି।
ଉଦାହରଣ ସ୍ୱରୂପ ଜଣେ ପିଲା ଭଲ ନମ୍ବର ରଖି ମାଟ୍ରିକ ପାସ୍ କଲା ପରେ, ପିଲାଟି କେଉଁ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନରେ ପଢିବ, କ’ଣ ପଢିବ, ସେ ବିଷୟରେ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେବା ପୂର୍ବରୁ ସେମାନଙ୍କ ପିତାମାତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ବିଭିନ୍ନ ଘରୋଇ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନରୁ ଫୋନ୍ ପରେ ଫୋନ୍ ଆସେ, ସାର୍, ଆପଣ ପିଲାଙ୍କୁ ଆମ ଅନୁଷ୍ଠାନରେ ପଢାନ୍ତୁ, ଆମ ଅନୁଷ୍ଠାନରେ ଶିକ୍ଷାଦାନର ଶୈଳୀ ଉନ୍ନତ ଧରଣର, ଭିତ୍ତିଭୂମି ମଧ୍ୟ ବହୁତ ଭଲ, ଆମ ଅନୁଷ୍ଠାନରେ ଅଭିଜ୍ଞସମ୍ପନ୍ନ ଶିକ୍ଷକ ଶିକ୍ଷୟିତ୍ରୀମାନେ ନିୟୋଜିତ ଅଛନ୍ତି ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀଙ୍କ ସୁନ୍ଦର ଭବିଷ୍ୟତ ଗଠନ ପାଇଁ। ତେଣୁ ଆପଣଙ୍କ ପିଲା ଆମ ଅନୁଷ୍ଠାନରେ ପଢିଲେ ଭଲ ନମ୍ବର ରଖି ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ହେବ। ଏହିଭଳି ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଇ ପିତାମାତାଙ୍କ ମନରେ ଅନେକ ଆସୁମାରୀ ସ୍ୱପ୍ନ ଭରିଦିଅନ୍ତି। ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତିରେ ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇ ପିତାମାତାମାନେ ନିଜ ପିଲାକୁ ଘରୋଇ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନରେ ନାମ ଲେଖାଇଲା ପରେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଯାଏ ପିତାମାତାଙ୍କ ଉପରେ ଜୁଲମ। ମନୋମୁଖୀ ଫି ବୃଦ୍ଧି କରିବା ସହିତ ଆଇନ ଉଲଂଘନ କରି ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନ ପରିସରରେ ବହି ବିକ୍ରି କରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ। ସେମାନେ ବିଭିନ୍ନ ବେସରକାରୀ ପ୍ରକାଶନର ବହିଗୁଡ଼ିକୁ ଏନ୍ସିଇଆରଟି ମୂଲ୍ୟଠାରୁ ଚଢା ଦରରେ ବିକ୍ରି କରୁଛନ୍ତି।
ମନୋମୁଖୀ ଭାବେ ସ୍କୁଲ୍ ଫି ବୃଦ୍ଧି ଯୋଗୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ପିତାମାତାମାନେ ଆର୍ଥିକ ଶୋଷଣର ଶିକାର ହେଉଛନ୍ତି। ଏହି ସଂସ୍ଥାମାନେ ପିତାମାତାମାନଙ୍କୁ ଚଢା ଦରରେ ଖାତା, କଲମ, ଡ୍ରେସ୍ ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ପଠନ ସାମଗ୍ରୀ କିଣିବାକୁ ଏକ ପ୍ରକାର ବାଧ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି ଯାହା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଆଇନ୍ ଉଲଂଘନ କରୁଛନ୍ତି। ବିଭାଗର ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଅନୁଯାୟୀ ସ୍କୁଲ୍ର କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ କୌଣସି ପାଠ୍ୟ ସାମଗ୍ରୀ ବିକ୍ରି କରିପାରିବେ ନାହିଁ କି କୌଣସି ପିତାମାତାମାନଙ୍କୁ ପାଠ୍ୟ ଉପକରଣ କିଣିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରିପାରିବେ ନାହିଁ। ନିୟମ ଅନୁଯାୟୀ ସ୍କୁଲ୍ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ ବହିର ତାଲିକା ତାଙ୍କର ୱେବ୍ସାଇଟ୍ରେ ଅପ୍ଲୋଡ଼ କରିବା ସହିତ ନୋଟିସ୍ ବୋର୍ଡ଼ରେ ମାରିବେ ଏବଂ ପିତାମାତାମାନେ ନିଜର ସୁବିଧା ଅନୁସାରେ ଏହିସବୁ ବହି କିଣିବେ।
କିଛି ଘରୋଇ ସ୍କୁଲ୍ ଏବଂ କିଛି ପ୍ରକାଶନ ସଂସ୍ଥାଙ୍କ ମଧୁଚନ୍ଦ୍ରିକାରେ କୋଟି କୋଟି ଟଙ୍କାର ମୁନାଫା ହୋଇଛି। ପାଠ୍ୟ ଖସଡ଼ା ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ସାମଗ୍ରୀ ବେଆଇନ୍ ବିକ୍ରିରୁ ସରକାର ମଧ୍ୟ କୋଟି କୋଟି ଟଙ୍କାର କ୍ଷତି ସହିବାକୁ ପଡ଼ୁଛି। ଏହା ସହିତ ରାଜ୍ୟର ହଜାର ହଜାର ପୁସ୍ତକ ଦୋକାନୀ ମଧ୍ୟ କ୍ଷତିଗ୍ରସ୍ତ ହେଉଛନ୍ତି। କିନ୍ତୁ ଏସବୁ ସତ୍ତ୍ୱେ ଘରୋଇ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନରେ ପାଠପଢାର ଆକର୍ଷଣୀୟ ବିଜ୍ଞାପନ ଯୋଗୁ ବେସରକାରୀ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନରେ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ପଢାଇବା ପାଇଁ ପିତାମାତାମାନେ ଆଗ୍ରହ ପ୍ରକାଶ କରୁଛନ୍ତି।
ସମୟ ଆସିଛି, ପ୍ରଥମେ ଘରୋଇ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନଗୁଡ଼ିକ ପ୍ରତି ଦୃଢ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ଗ୍ରହଣ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ। ସେମାନଙ୍କ ମନୋମୁଖୀ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପକୁ ବିରୋଧ କରି, ସେମାନଙ୍କ ବିରୋଧରେ ଦୃଢ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ନିଆଯାଇ ଏହିସବୁ ଘରୋଇ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନକୁ ବନ୍ଦ କରାଗଲେ, ସରକାରୀ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଛାତ୍ରଛାତ୍ର୍ରୀମାନଙ୍କ ଉପସ୍ଥାପନ ସଂଖ୍ୟ ବୃଦ୍ଧି ପାଇବ ଓ ବନ୍ଦ ହେବାକୁ ଥିବା ସରକାରୀ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ପିଲାମାନେ ପୂର୍ବପରି ପାଠ ପଢିପାରିବେ। ଏହା ସହିତ ପିତାମାତାମାନେ ଘରୋଇ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନମାନଙ୍କ ଅତ୍ୟାଚାରୁ ରକ୍ଷା ପାଇବା ସହ ଆର୍ଥିକ ଶୋଷଣରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇବେ। ପୁସ୍ତକ ବ୍ୟବସାୟୀମାନେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କର ପୂର୍ବପରି ବ୍ୟବସାୟ କରିବାକୁ ସୁଯୋଗ ପାଇବେ। ଏଥିପାଇଁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅଭିଭାବକ ଏବଂ ପୁସ୍ତକ ଦୋକାନୀମାନେ ଏବେ ସ୍ୱର ଉତ୍ତୋଳନ କରିବାର ସମୟ ଆସିଯାଇଛି।
